Συγκριτική μελέτη αποτελεσμάτων ολικής αρθροπλαστικής γόνατος χειρουργημένης με συμβατικές μεθόδους και με συστήματα πλοήγησης

Abstract

Background: Knee osteoarthritis is the most common joint disorder of the adult population. The last stage of the disease is usually treated with total knee arthroplasty, which, given its irreversible nature, is recommended only when the rest of treatments have failed. The functional effect and the implant survival depend on factors like the axial alignment of the joint and the leg and the correct orientation of the implant charging surfaces. Computer-assisted navigation systems have been developed to minimal bone loss in combination with the more accurate placement of the implants and aiming an optimum operating result, the longer life and the prevention of the implant abruption. However, the published results are conflicting about the beneficial operational results of Computer-assisted navigation systems. On this basis, the present randomized study investigates the implant placement, the axial alignment of the leg and the ligament balancing both after conventional and computer-assisted navigated total knee replacement.Methods: For this purpose, 37 patients underwent total knee arthroplasty with a navigation system (Navigator group) and 22 with the conventional method. The average age was 67.32 ± 12.63 years in the Navigator group and 68.24 ± 6.48 years in the conventional group. The process of electronic navigation took place using Orthopilot by Aesculap and Columbus knee implant, while the second group included knee replacements performed only with conventional tools (conventional implants Advance by Wright in 10 patients, NexGen by Zimmer in a patient and First by Zimmer in 11 patients). The surgical technique performed in total knee replacement surgery was the same for both groups. The statistical processing of data and the presentation of results were made with the statistical software package SPSS (version 21.0).Results: Results showed that the operative time for the Navigator group was statistically significantly greater than the operative time of the conventional group. On the other hand, overall, there were no significant differences in the clinical outcomes of both techniques. Specifically, the differences between hematocrit and hemoglobin values of the two groups were not statistically significant and the number of vials transfused in the Navigator group per time was the same as in the conventional group. Also, the tibial varus angle and the anatomical - mechanical axis angle, both preoperatively and postoperatively, the values of intramedullary inclination, the range of motion and the values of preoperative and postoperative knee outcome survey score, were not found to differ statistically between the two groups.Conclusions: These results, combined with the high cost of the navigation systems, discourage the adoption of this technique for total knee arthroplasty by modern surgeons. Perhaps, the development of more sensitive evaluation systems might be able to highlight the advantages of the computer-assisted navigation systems that are not visible with the use of the current evaluation methods.

Υπόθεση: H οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι ο πιο συνήθης τύπος αρθροπάθειας του ενήλικου πληθυσμού. Η προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα του γόνατος αντιμετωπίζεται συνήθως με ολική αρθροπλαστική, η οποία, δεδομένης της μη αναστρέψιμης φύσης της, συνιστάται μόνο σε ασθενείς στους οποίους έχουν αποτύχει ή αντενδείκνυνται οι υπόλοιπες τεχνικές αντιμετώπισης. Σημαντικοί παράγοντες που επηρεάζουν το λειτουργικό αποτέλεσμα, όπως και την διάρκεια επιβίωσης των εμφυτευμάτων, είναι η αξονική ευθυγράμμιση της άρθρωσης και του σκέλους και ο σωστός προσανατολισμός των επιφανειών φόρτισης των εμφυτευμάτων. Για την μικρότερη δυνατή απώλεια οστού σε συνδυασμό με την ακριβέστερη τοποθέτηση των εμφυτευμάτων, το βέλτιστο λειτουργικό αποτέλεσμα, την μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και την πρόληψη της χαλάρωσης της πρόθεσης έχει αναπτυχθεί η καθοδηγούμενη με ηλεκτρονικό υπολογιστή χειρουργική τεχνική. Ωστόσο, τα μέχρι σήμερα δημοσιευμένα αποτελέσματα δεν ήταν ξεκάθαρα ως προς τα ευεργετικά λειτουργικά αποτελέσματα από την χρήση των συστημάτων πλοήγησης. Σε αυτή τη βάση, στην παρούσα τυχαιοποιημένη μελέτη διερευνάται ο τρόπος τοποθέτησης των εμφυτευμάτων, η αξονική ευθυγράμμιση του σκέλους και η συνδεσμική εξισορρόπηση της άρθρωσης τόσο μετά από συμβατική, όσο και μετά από καθοδηγούμενη με σύστημα πλοήγησης ολική αρθροπλαστική γόνατος.Υλικό & Μέθοδοι: Για το σκοπό αυτό, 37 ασθενείς υποβλήθηκαν σε ολική αρθροπλαστική γόνατος με σύστημα πλοήγησης (ομάδα Navigator) και 22 με τη συμβατική μέθοδο. Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν 67,32 ± 12,63 έτη στην ομάδα του συστήματος πλοήγησης και 68,24 ± 6,48 έτη στην ομάδα της συμβατικής μεθόδου. Για την διαδικασία της ηλεκτρονικής πλοήγησης χρησιμοποιήθηκε το σύστημα Orthopilot της Aesculap και η πρόθεση Columbus, ενώ η δεύτερη ομάδα περιελάμβανε αρθροπλαστικές γόνατος που εκτελέσθηκαν μόνο με συμβατικά καθοδηγητικά εργαλεία (συμβατικές προθέσεις Advance της Wright στους 10 ασθενείς, NexGen της Zimmer στον έναν ασθενή και First της Zimmer στους 11 ασθενείς). Η χειρουργική τεχνική που εφαρμόστηκε στις επεμβάσεις ολικής αρθροπλαστικής γόνατος ήταν η ίδια και για τις δύο ομάδες. Για τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων και για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα SPSS (έκδοση 21.0).Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο καθαρός χειρουργικός χρόνος για την ομάδα Navigator ήταν στατιστικώς σημαντικά μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο χρόνο της συμβατικής ομάδας. Παράλληλα, συνολικά, δεν φαίνονται σημαντικές διαφορές στα κλινικά αποτελέσματα των δύο τεχνικών. Αναλυτικά, οι διαφορές που παρατηρούνται μεταξύ των τιμών του αιματοκρίτη και της αιμοσφαιρίνης των δύο ομάδων δε βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές και ο αριθμός των φιαλών που μεταγγίστηκαν στους ασθενείς της ομάδας Navigator ανά χρονική στιγμή βρέθηκε ίδιος με το αριθμό που μεταγγίστηκε στη συμβατική ομάδα. Επίσης, οι τιμές της κνημιαίας γωνίας ραιβότητας και της γωνίας ανατομικού – μηχανικού άξονα, τόσο προεγχειρητικά όσο και μετεγχειρητικά, οι τιμές της προσθιοπίσθιας κλίσης και του εύρους κίνησης και οι τιμές του προεγχειρητικού και του μετεγχειρητικού knee outcome survey score, δεν βρέθηκαν να διαφέρουν σε στατιστικά σημαντικό επίπεδο μεταξύ των δύο ομάδων.Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα αυτά, σε συνδυασμό με το κόστος του συστήματος, αποθαρρύνουν την υιοθέτηση των συστημάτων πλοήγησης ολικής αρθροπλαστικής γόνατος από τους σύγχρονους χειρουργούς. Η ανάπτυξη πιο ευαίσθητων συστημάτων μέτρησης ίσως μελλοντικά να μπορέσει να αναδείξει πλεονεκτήματα της πλοηγούμενης τεχνικής που δεν είναι ορατά με την χρήση των πρόσφατων μεθόδων αξιολόγησης.