Συσχετισμός υποψηφίων γονοτύπων με τη λειτουργική δυσπεψία στον Ελληνικό πληθυσμό

Abstract

Background: Functional dyspepsia susceptibility might be influenced by polymorphisms of genes related to inflammation (CD14, MIF), motor (GNB3) and sensory dysfunction (GNB3, TRPV1). We examined the association between CD14 rs2569190, GNB3 rs5443, MIF rs222747 and TRPV1 rs755622 gene polymorphisms with functional dyspepsia (Rome III criteria) in the Greek population. Methods: We genotyped 174 dyspeptics (115 with epigastric pain syndrome; 41% H. pylori positive) and 181 controls using polymerase chain reaction-based methods and we measured disease symptoms’ burden with a modified GSRS scale. Results: Homozygous for the TT genotype and the T allele of the CD14 gene were significantly associated (OR [95%CI]) with functional dyspepsia (2.65 [1.42-4.94] and 1.67 [1.23-2.26], respectively). CT, TT genotypes and T allele frequencies of GNB3 showed also significant association with functional dyspepsia (2.18 [1.35-3.54], 3.46 [1.30-9.23] and 2.18 [1.48-3.19]). While heterozygous GC MIF genotype was more common in dyspeptics (1.67 [1.07-2.60]), homozygous CC genotype, as well as, the C allele of TRPV1 gene were more prevalent in controls (0.47 [0.25-0.87] and 0.69 [0.51-0.92], respectively). None gene polymorphism was related either to dyspepsia clinical syndrome type or to the H. pylori infection. Among dyspeptics, CD14 TT genotype was related to lower epigastric pain burden score (p<0.011); CD14 CT genotype was related to higher epigastric burning and nausea burden scores (p<0.04) while belching score was lower (p=0.027) in MIF CG dyspeptics. Conclusion: Functional dyspepsia susceptibility is related to CD14, GNB3, MIF and TRPV1 gene polymorphisms while CD14 and MIF gene variants are also associated with dyspepsia symptoms burden.

Η προδιάθεση στη λειτουργική δυσπεψία μπορεί να επηρεαστεί από πολυμορφισμούς γονιδίων που σχετίζονται με τη φλεγμονή (CD14, παράγοντας αναστολής της μετανάστευσης μακροφάγων [MIF]), την κινητικότητα (GNB3) και την αισθητικότητα (GNB3, TRPV1). Στην παρούσα διατριβή εξετάσαμε την συσχέτιση μεταξύ των γονιδιακών πολυμορφισμών CD14 rs2569190, GNB3 rs5443, MIF rs222747, και TRPV1 rs755622 με τη λειτουργική δυσπεψία (κριτήρια ROME ΙΙΙ) στον ελληνικό πληθυσμό.Μέθοδοι: Έγινε γονοτύπηση 174 δυσπεπτικών (115 με σύνδρομο επιγαστρικού πόνου, 41% με H.pylori λοιμωξη) και 181 μαρτύρων χρησιμοποιώντας μεθόδους που βασίζονται στην αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης. Παράλληλα μετρήσαμε τη βαρύτητα των συμπτωμάτων της νόσου με μία τροποποιημένη κλίμακα βαθμολόγησης γαστρεντερικών ενοχλημάτων.Αποτελέσματα: H ομοζυγωτία για το γονότυπο ΤΤ και το Τ αλλήλιο του γονιδίου CD14 συσχετίστηκαν σημαντικά (OR [95% CI]) με τη λειτουργική δυσπεψία (2,65 [1,42 – 4,94] και 1,67 [1,23 – 2,26], αντίστοιχα). Οι γονότυποι CT, TT και οι συχνότητες του Τ αλληλίου του GNB3 έδειξαν επίσης σημαντική συσχέτιση με λειτουργική δυσπεψία (2,18 [1,35 – 3,54], 3,46 [1,30 – 9,23], και 2,18 [1,48 – 3,19]). Ενώ ο ετερόζυγος γονότυπος GC MIF ήταν πιο συχνός στους δυσπεπτικούς (1,67 [1,07 – 2,60]), ο ομόζυγος γονότυπος CC και το αλλήλιο C του γονιδίου TRPV1 ήταν πιο συχνά στους μάρτυρες (0,47 [0,25 – 0,87] και 0,69 [0,51-0,92], αντίστοιχα). Κανένας πολυμορφισμός γονιδίου δεν συσχετίστηκε είτε με τον τύπο του κλινικού συνδρόμου της δυσπεψίας είτε με τη λοίμωξη από Η. pylori. Μεταξύ των δυσπεπτικών, ο γονότυπος CD14 TT συσχετίστηκε με χαμηλότερο σκορ επιγαστρικού πόνου (p< 0,011), ο CD14 CT γονότυπος συσχετίστηκε με υψηλότερα σκορς επιγαστρικού καύσου και ναυτίας (p< 0,04), ενώ το σκορ για τις ερυγές ήταν χαμηλότερο (p= 0,027) σε MIF CG δυσπεπτικούς.Συμπεράσματα: Η προδιάθεση στη λειτουργική δυσπεψία συσχετίζεται με πολυμορφισμούς των γονιδίων CD14, GNB3, MIF και TRPV1, ενώ γονιδιακοί πολυμορφισμοί των CD14 και MIF συνδέονται επίσης με τη βαρύτητα δυσπεπτικών ενοχλημάτων.