Διερεύνηση πρακτικών παραγωγής και διαχείρισης μεταδεδομένων ιστορικών κτηρίων: μελέτη σχημάτων κωδικοποίησής τους

Abstract

This dissertation studies the practices related to the production of metadata schemes that are used for the description of mainly historical buildings and constitute the backbone of many autonomous monument inventories. Τhe main feature of this envi-ronment is the construction of incompatible models for the description of immovable monuments, a practice that led us to recording many structural and semantic hetero-geneities among these models. In order to resolve the above heterogeneities and to contribute to the harmonization of the environment in which this information is cre-ated and maintained, several powerful interoperability techniques were applied at the metadata schema level. These include techniques such as model reconciliation, the agreement on a certain meta - model and the agreement on a certain model (Haslho-fer, Klass 2010). More specifically the technique of the agreement on a certain meta-model lead to the construction of a conceptual model that captures all the underlying conceptual-ization of the information contained in an architectural work, defining in parallel the semantics of the knowledge domain. This meta-model moves the community away from the traditional flat metadata descriptions of historic buildings, often including isolating and disconnecting information in text-based record forms, along with pre-established entry fields in order to facilitate queries, and leads it into a fresh perspec-tive on the structure and relationship of these records. Another powerful technique, such as the agreement on a certain model, lead us to the construction of an Application Profile (ARMOS profile), which is consistent with the principles of ICOMOS for the recording of historical monuments, that func-tions as a “type” of metadata schema. This profile allows the creation of semantic descriptions for these resources, including core and crucial information for the de-scription of monuments that has been proven missing from mature metadata stand-ards used to describe materials of our culture. ARMOS bridges the gap of the absence of a data content standard for in depth cataloguing of historical buildings.

Η παρούσα διατριβή μελετά τα σχήματα μεταδεδομένων και τις πρακτικές παραγωγής μεταδεδομένων, που χρησιμοποιούνται για την περιγραφή ιστορικών κυρίως κτηρίων και συνιστούν τη «ραχοκοκαλιά» πολλών και αυτόνομων καταλόγων μνημείων. Κύριο χαρακτηριστικό του περιβάλλοντος αυτού είναι η κατασκευή μη συμβατών μοντέλων περιγραφής ακινήτων μνημείων, πρακτική που οδήγησε στην καταγραφή σωρείας δομικών και σημασιολογικών ετερογενειών μεταξύ των μοντέλων αυτών. Με στόχο την επίλυση των ως άνω ετερογενειών και την εναρμόνισή του περιβάλλοντος στο οποίο η πληροφορία αυτή παράγεται και διατηρείται, εφαρμόσθηκαν ποικίλες ισχυρές τεχνικές διαλειτουργικότητας σε επίπεδο σχήματος μεταδεδομένων. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται προσεγγίσεις όπως της συμφιλίωσης του μοντέλου (model reconciliation), της συμφωνίας σε ένα κύριο μέτα-μοντέλο (meta-model agreement) και της συμφωνίας σε ένα κύριο μοντέλο (model agreement) (Haslhofer, Klass 2010). Ειδικότερα, η τεχνική της συμφωνίας σε ένα μέτα-μοντέλο απέδωσε ένα εννοιολογικό μοντέλο, το οποίο συλλαμβάνει όλη την κείμενη πληροφόρηση που περιλαμβάνει ένα αρχιτεκτονικό έργο, προσδιορίζοντας παράλληλα τη σημασιολογία του τομέα γνώσης. Το μοντέλο απομακρύνει την κοινότητα από την παραδοσιακή και επίπεδη παραγωγή περιγραφικών μεταδεδομένων για τα ιστορικά κτήρια, που συνήθως περιλαμβάνουν απομονωμένη και μη συνδεδεμένη πληροφόρηση σε έντυπες φόρμες με προκαθορισμένα πεδία, και την οδηγεί σε μια νέα προοπτική περιγραφής ως προς τη δομή και στις σχέσεις μεταξύ των εγγραφών αυτών. Άλλη ισχυρή τεχνική, όπως αυτή της συμφωνίας σε ένα κύριο μοντέλο, οδήγησε στην κατασκευή ενός προφίλ εφαρμογής (ARMOS profile), συμβατό με τις οδηγίες του ICOMOS για την περιγραφή ιστορικών μνημείων, που στην πραγματικότητα λειτουργεί ως ένας τύπος σχήματος μεταδεδομένων. Το προφίλ επιτρέπει για σημασιολογικές περιγραφές των πόρων αυτών, περιλαμβάνοντας βασική και κρίσιμη πληροφορία που τεκμηριωμένα εκλείπει από τα ώριμα πρότυπα περιγραφής υλικών του πολιτισμού. To ARMOS γεφυρώνει το χάσμα της απουσίας ενός σχήματος για την σε βάθος καταλογογράφηση των ιστορικών κτηρίων.