Προσδιορισμός της μεταβολής των κυτταροκινών IL-7, IL-10 και GCSF (Granulocyte Colony Stimulating Factor) σε ασθενείς εξαρτημένους από την αλκοόλη χωρίς ηπατική ανεπάρκεια, κατά τη διάρκεια της θεραπείας απεξάρτησης

Abstract

The course of Interleukin-7 (IL-7), Interleukin-10 (IL-10) and Granulocyte Colony Stimulating Factor (G-CSF) was investigated in alcohol-dependent individuals without liver disease in order to ascertain the use of these cytokines as markers for the follow-up testing and the outcome of the detoxification treatment.The IL-7, IL-10 and GCSF cytokines levels were determined in the blood serum of both alcoholic and healthy subjects. Blood was obtained upon admission, in the middle and after the completion of the detoxication treatment (every 15 days). Serum IL-7, IL-10 and G-CSF were measured with a commercially available sandwich Enzyme-Linked Immunosorbent Assay (sandwich ELISA). The sample of the study comprised 48 alcohol-dependent individuals without liver disease (40 males and 8 females) who were hospitalized in the “Palaiologos Α” department of the Aeginition University Hospital in Athens, Greece. 84 people (73 men and 11 women) constituted the control group.IL-7 concentration was steadily high from admission up to two weeks later and then showed a fall, yet still remaining significantly higher than in the control group at the end of the detoxification treatment. IL-10 concentration was significantly low on admission, presenting a linear increase during therapy and remained insignificantly low at the end. G-CSF was significantly elevated on admission and presented a linear fall ending up in almost normal values at the end of the detoxification therapy.Our findings suggest that changes in the IL-7, IL-10, and G-CSF levels, and their tendency to normalize during the treatment of alcohol-dependent individuals without hepatic impairment, are indicative of a generalized disorder of the immune system caused by chronic alcohol consumption and show an attempt of the human organism restoration. The ELISA method is highly reliable, specific and easy to use. This is a new approach towards studying alcohol-dependent patients. In the clinical practice, our results could serve as important biological markers and diagnostic tools for the evaluation of the detoxification treatment, as well as for better control of the immunological profile of the patients in order to prevent possible treatment complications.

Οι μεταβολές των Ιντερλευκίνης-7 (IL-7), Ιντερλευκίνης-10 (IL-10) και Παράγοντα Διέγερσης Αποικιών Κοκκιοκυττάρων (G-CSF) διερευνήθηκαν σε άτομα εξαρτημένα από το αλκοόλ άτομα χωρίς ηπατική νόσο, προκειμένου να ερευνηθεί η χρήση αυτών των κυτταροκινών ως δείκτες για τη παρακολούθηση και την αποτελεσματικότητα της θεραπείας απεξάρτησης.Πιο αναλυτικά, προσδιορίστηκαν στον ορό του αίματος των αλκοολικών ασθενών και των ατόμων της ομάδας ελέγχου οι κυτταροκίνες IL-7, IL-10 και GCSF. Στους ασθενείς όμως έγιναν 3 συνολικά μετρήσεις, που είναι στην έναρξη της θεραπείας, στο μέσο και στο τέλος της (κάθε 15 μέρες). Οι μετρήσεις έγιναν με μια απλή αιμοληψία σε συγκεκριμένους χρόνους και υπολογίστηκαν με τη μέθοδο της ποσοτικής «σάντουιτς» ELISA (sandwich ELISA).Μελετήθηκαν συνολικά 48 ασθενείς (40 άνδρες και 8 γυναίκες) με διάγνωση «Εξάρτηση από το Αλκοόλ» χωρίς ηπατική ανεπάρκεια, που νοσηλεύτηκαν στο ειδικό τμήμα Παλαιολόγου Α’ του Αιγινητείου Νοσοκομείου και 84 άτομα (73 άνδρες και 11 γυναίκες) ως υγιείς μάρτυρες από την κοινότητα για την ομάδα ελέγχου.Η συγκέντρωση της IL-7 ήταν σταθερά υψηλή από την εισαγωγή έως δύο εβδομάδες αργότερα και στη συνέχεια έδειξε πτώση, αλλά εξακολουθούσε να παραμένει σημαντικά υψηλότερη από ό,τι στην ομάδα ελέγχου στο τέλος της θεραπείας απεξάρτησης. Η συγκέντρωση της IL-10 ήταν σημαντικά χαμηλή στην εισαγωγή, παρουσιάζοντας μια γραμμική αύξηση κατά τη διάρκεια της θεραπείας και παρέμεινε μη σημαντικά χαμηλή στο τέλος. Το G-CSF αυξήθηκε σημαντικά κατά την εισαγωγή και παρουσίασε μια γραμμική πτώση, που κατάληξε σε σχεδόν φυσιολογικές τιμές στο τέλος της θεραπείας απεξάρτησης.Στη συγκεκριμένη έρευνα, τα ευρήματά μας υποστηρίζουν ότι οι μεταβολές επιπέδων των IL-7, IL-10, G-CSF και η τάση τους για ομαλοποίηση κατά τη θεραπεία απεξάρτησης σε άτομα με εξάρτηση από το αλκοόλ χωρίς ηπατική ανεπάρκεια, είναι ενδεικτικό της γενικευμένης διαταραχής του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλείται από τη χρόνια χρήση αλκοόλ και δείχνει την προσπάθεια αποκατάστασης του οργανισμού των ασθενών. Οι συγκεκριμένες μετρήσεις έγιναν με μια απλή αιμοληψία σε συγκεκριμένους χρόνους και υπολογίστηκαν με την ποσοτική «σάντουιτς» ELISA (sandwich ELISA), μιας υψηλής αξιοπιστίας, ειδικότητας και εύχρηστης μεθόδου. Αυτό αποτελεί μια νέα προσέγγιση για τη μελέτη των ατόμων με εξάρτηση από το αλκοόλ. Τέλος, στην κλινική πράξη τα αποτελέσματα της συγκριμένης ερευνάς θα ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθούν ως βιολογικοί δείκτες και διαγνωστικά εργαλεία για την αξιολόγηση των ασθενών κατά την θεραπεία απεξάρτησης, καθώς και για καλύτερο έλεγχο της ανοσολογικής κατάστασής τους σε θέματα πρόληψης ή και θεραπείας πιθανών επιπλοκών.