Επίδραση στατινών στον οστίτη ιστό επιμύων σε πειραματικά μοντέλα μεταβολικών οστικών διαταραχών (σε στέρηση οιστρογόνων)

Abstract

Osteoporosis a silent, progressive, systemic skeletal disease characterized by impaired bone architecture with decreased bone mass density affecting women in menopausal and after menopausal stage and men in the third age, mainly in the ratio 6:1. Periodontitis a chronic inflammatory, multifactorian disease has been associated with general osteoporosis .Statins, inhibitor of HMG-CoA-reductase, seems to interfere in bone formation exerting anabolic and antiresorptive effect. The study investigates the bone density in mandible and femur in an ovariectomized (OVX) rat model of osteoporosis in order to test the effect of simvastatin on bone size parameters.50 Wistar female rats aged 4-6 weeks, weighting 200-300g were randomized in five groups. Animals in Group 1,2 and 3 (n=10) were overiectomized and group 4 and 5 serve as contols. Group 2,3 and 5 were treated with simvastatin 0,5 mg/kg/daily p.o. for 3 months. Sizes parameters of the isolated femur, mandible and uterus were measured, BMD(bone mass density) via dual energy X-Ray absorptiometry (DEXA) and laboratory serum findings were estimated.Ovariectomy leads to experimental menopause with decreased uterus weight and reduction of all parameters in femur and mandible (weight, specific weight, bone weight /body weight ) that have been restored under the influence of statins. DEXA results showed significant decrease of BMD in ovariectomy group / controls while statins treatment decrease the severity of BMD lose. The serum IL-13 as osteogenesis index seems to be positive influenced by statins treatment.

H Οστεοπόρωση είναι σιωπηλή, εξελισσόμενη, συστηματική νόσος του σκελετού, που χαρακτηρίζεται από διαταραχή της αρχιτεκτονικής του οστού με ελάττωση της οστικής μάζας/πυκνότητας και προσβάλλει γυναίκες στην εμηνοπαυσιακή και μεταεμμηνοπαυσιακή φάση αλλά και άνδρες στην 3η ηλικία κυρίως σε αναλογία 6:1. H περιοδοντίτιδα χρόνια φλεγμονώδης, πολυπαραγοντικής προέλευσης, νόσος έχει συσχετιστεί με τη γενική οστεοπόρωση (απώλεια της οστικής πυκνότητας).Οι στατίνες, αναστολείς της HMG-CoA-αναγωγάσης, δρουν όχι μόνο ως παράγοντες μείωσης της χοληστερόλης, αλλά μπορεί να διεγείρουν σχηματισμό οστού με την αναβολική και αντιαπορροφητική τους δράση, όπως τεκμηριώνεται σε σειρά μελετών.Ο σκοπός της μελέτης ήταν να ερευνηθεί ο ρόλος των στατινών ως οστεοαναγεννετικών παραγόντων σε εγκατεστημένη οστεοπόρωση επιμύων (Wistar) λόγω έλλειψης οιστρογόνων (από ωοθηκεκτομή) και να εξεταστεί η προληπτική δράση αυτών σε ήδη οστεοπορωτικό υπόστρωμα. 50 θηλυκοί αρουραίοι τύπου Wistar ηλικίας 4-6 εβδομάδων, βάρους 200-300 gr χωρίστηκαν σε πέντε ομάδες. Τα πειραματόζωα στις ομάδες 1, 2 και 3 (n = 10) υπέστησαν ωοθηκεκτομή. Οι ομάδες 4 και 5 ήταν μάρτυρες. Τα πειραματόζωα των ομάδων 2, 3 και 5 έλαβαν σιμβαστατίνη 0,5 mg / kg / ημερησίως p.o για 3 μήνες. Το μηριαίο, η κάτω γνάθος και η μήτρα απομονώθηκαν, αφαιρέθηκαν και προσδιορίσθηκαν οι παράμετροι μεγέθους. Η οστική πυκνότητα (BMD) εκτιμήθηκε μέσω απορροφησιομετρίας διπλοενεργειακών ακτίνων Χ (DEXA) ενώ τα βιοχημικά ευρήματα του ορού μετρήθηκαν επίσης.Η ωοθηκεκτομή οδήγησε σε τάση μείωσης των μετρικών παραμέτρων (βάρος, ειδικό βάρος, απόλυτο βάρος/βάρος σώματος του μηριαίου οστού και των κάτω γνάθων που αποκαθίσταται υπό την επίδραση σιμβαστατίνης. Ο προσδιορισμός της οστικής μάζας μέσω απορροφησιομετρίας διπλοενεργειακών ακτίνων Χ (DEXA) έδειξε σημαντική ελάττωση της μάζας παρουσία ωοθηκεκτομής σε σχέση με τους μάρτυρες που έτεινε να αναταχθεί είτε σε προληπτική λήψη στατινών είτε σε θεραπευτική χορήγηση. Η IL-13 του ορού επηρεάζεται θετικά από τη χορήγηση σιμβαστατίνης.