Ο ρόλος του TSF - Taylor Spatial Frame - στην αντιμετώπιση του τραύματος και των οστικών παραμορφώσεων στην παιδική ηλικία

Abstract

Purpose: The aim of this study is to examine the role of external fixation system TSF (Taylor Spatial Frame) for the treatment of acquired and congenital bone deformities in children. In particular, its purpose is to record problems, obstacles and complications that may be present during treatment, classify and systematize different risk factors leading to difficulties, and examine the degree of their influence on the final therapeutic target.Patients and methods: From January 2005 to December 2011, 86 children (103 lower limbs), 46 boys (53.48%) and 40 females (46.52%) with a mean age 11.15 years (range: 3-14y) underwent surgery. Patients were classified according to their anatomical, dominant side and different type of acquired and/or congenital bone deformation and the incidence of problems, obstacles and complications between these groups were recorded. The mean follow-up was 54.2 months (range: 16-84 months). Accurate clinical and radiographic evaluation was performed before the surgery. Then, data were inserted in the software Spatial Frame Version 3.1 TM (Smith and Nephew). Distraction osteogenesis started within seven days and gradual correction was performed according to the personalized timetable provided by the software.Results: Regarding the incidence of problems, obstacles and complications no statistically significant difference was observed among different etiologies, but only among years (p=0,047), with higher incidence for the years 2005 and 2007. Overall 37 problems, 11 obstacles and 4 complications were tracked. A correlation between patient’s age and number of complications was observed. Proximal tibia’s deformities as well as complex multilevel deformities had a statistical significant increase of the incidence of problems and complications. Statistical significant correlation was also observed between obstacles and time of treatment (r = 0, 46) but not between problems and treatment time (r = 0, 13), complications and treatment time (r = 0, 05) or problems and BMI(r = 0, 03)Conclusions: The TSF is well accepted by children, relatively safe and confident during its use,offering full weight bearing to the operated limb. Correction can be performed in all patients and eventually residual correction can be obtained without any return to the operating room due to the use of the TSF. Its use seems to be a valid method for the correction of acquired and congenital bone deformities in children, especially in case of complex bone deformities requiring the simultaneous correction of both sagittal and frontal planes. Our study demonstrates that correction of different types of acquired and congenital bones deformities in children by TSF is very challenging and a learning curve is recommended.

Σκοπός: Η παρούσα διατριβή μελετά το ρόλο του συστήματος εξωτερικής οστεοσύνθεσης TSF (Taylor Spatial Frame) στην αντιμετώπιση του τραύματος και των οστικών παραμορφώσεων στην παιδική ηλικία. Ειδικότερα, σκοπεύει να καταγράψει τα προβλήματα, τα εμπόδια και τις επιπλοκές κατά τη διάρκεια της θεραπείας, να ταξινομήσει και να συστηματοποιήσει τους παράγοντες κινδύνου, που οδηγούν στις δυσκολίες, καθώς και να εξετάσει το βαθμό επιρροής του τελικού θεραπευτικού στόχου.Ασθενείς και μέθοδος: Υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση 86 παιδιά, 46 αγόρια (53,48%) και 40 κορίτσια (46,52%), με Μ.Ο. ηλικίας 11,15 έτη (3 έως 14). Συνολικά, μελετήθηκαν 103 κάτω άκρα, σε μια χρονική περίοδο επτά ετών (Ιανουάριος 2005 - Δεκέμβριος 2011). Ταξινομήθηκαν σύμφωνα με την ανατομική,την κυρίαρχη θέση και τον τύπο της παραμόρφωσης και μελετήθηκε η συχνότητα εμφάνισης των προβλημάτων, των εμποδίων και των επιπλοκών μεταξύ αυτών των ομάδων. Ο μέσος χρόνος παρακολούθησης ήταν 54,2 μήνες (16 έως 84 μήνες). Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε ενδελεχή κλινική και ακτινολογική αξιολόγηση, πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Τα δεδομένα εισήχθησαν στο πρόγραμμα λογισμικού Spatial Frame Version 3.1 TM, της Smith & Nephew. H διατατική οστεογένεση ξεκίνησε εντός επτά ημερών μετά την επέμβαση και η σταδιακή διόρθωση πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το εξατομικευμένο χρονοδιάγραμμα, που παρέχεται από το λογισμικό.Αποτελέσματα: Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, η συχνότητα των προβλημάτων, των εμποδίων και των επιπλοκών δεν είναι διαφορετική μεταξύ των διαφόρων αιτιολογιών, αλλά ήταν στατιστικά σημαντική σε όλα τα έτη (p = 0,047). Έτεινε να είναι υψηλότερη για τα έτη 2005 και 2007. Συνολικά εντοπίστηκαν 37 προβλήματα, 11 εμπόδια και 4 επιπλοκές. Διαπιστώθηκε σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στην ηλικία του ασθενή και τον αριθμό των επιπλοκών που παρατηρήθηκαν. Βρέθηκε ότι η ανατομική θέση της παραμόρφωσης στην εγγύς κνήμη και οι σύνθετες πολυεπίπεδες παραμορφώσεις σχετίζονται με στατιστικά σημαντικά αυξημένη συχνότητα εμφάνισης προβλημάτων και επιπλοκών. Αναδείχθηκε, επίσης, στατιστικά μη σημαντική θετική συσχέτιση μεταξύ των προβλημάτων και του χρόνου θεραπείας (r= 0,13), αλλά στατιστικά σημαντική έντονα θετική συσχέτιση μεταξύ των εμποδίων και του χρόνου θεραπείας (r = 0,46). Εντούτοις, δε βρέθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ των επιπλοκών και του χρόνου θεραπείας (r=0,05). Εντοπίστηκε, σχεδόν μηδενική συσχέτιση μεταξύ των προβλημάτων και του ΒΜΙ (r=0,03), ενώ αποδείχθηκε ότι η διόρθωση των παραμορφώσεων είναι απαιτητική και σίγουρα, έχει καμπύλη εκμάθησης.Συμπεράσματα: Το TSF είναι αποδεκτό από τα παιδιά και τους παρέχει μια σχετική ασφάλεια και αυτοπεποίθηση κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης με πλήρη φόρτιση του χειρουργημένου άκρου. Ο στόχος της διόρθωσης επιτεύχθηκε σε όλους τους ασθενείς, ενώ η υπολειμματική διόρθωση με το TSF δεν απαιτεί καμία επιστροφή στο χειρουργείο. Η χρήση του φαίνεται να είναι μια έγκυρη μέθοδος για τη διόρθωση των επίκτητων και συγγενών οστικών παραμορφώσεων στα παιδιά, ειδικά όταν πρόκειται για παραμορφώσεις με περισσότερα από ένα επίπεδα, που απαιτούν την ταυτόχρονη διόρθωση, τόσο σε οβελιαίο όσο και σε μετωπιαίο επίπεδο.