Στερεοτακτικός εντοπισμός μη ψηλαφητών μαστογραφικών αλλοιώσεων για τη διενέργεια υποβοηθούμενης υπό αναρρόφηση βιοψίας του μαστού

Abstract

BACKGROUND: Stereotactically guided Vacuum-Assisted Breast Biopsy (VABB)is effective for the preoperative diagnosis of non-palpable mammographic lesions.The main disadvantage is underestimation, which might render the management ofatypical ductal hyperplasia (ADH), and ductal carcinoma in situ (DCIS) difficult.This study aims to develop and assess a modified way of stereotactical localization inperfoming VABB.METHODS: 266 women with microcalcifications and 107 women with nonpalpablemammographic breast solid tumors graded BI-RADS 3&4 underwentVABB (11G) on the Fischer's table. 187 women were allocated to the "standard"protocol and 24 cores were obtained (1 offset-main target and one additional offset).186 women were randomly allocated to the "extended" protocol and 96 cores wereexcised (one offset- main target and 7 peripheral offsets). A preoperative diagnosiswas established. When precursor or malignant lesions were diagnosed, open surgerywas performed. A second pathologist, blind to the preoperative results and to theprotocol made the postoperative diagnosis. The percentage of the surface excised viaVABB in the case of solid tumors was retrospectively calculated on themammogram. The discrepancy between preoperative and postoperative diagnoseswas evaluated.RESULTS: In women with microcalcifications, when the standard protocol wasapplied, the underestimation rate for preoperative ADH, lobular neoplasia (LN),DCIS was 16.7%, 50% and 14.3% correspondingly. In the extended protocol, nounderestimation was present in LN, ADH, but the underestimation rate for DCIS was6.3%. In the extended protocol, no precursor/malignant tissue was left after VABB inall ADH cases, in 87.5% of LN cases, in 73.3% of DCIS, and in 50% of invasivecarcinomas. The volume excised was 2.33 +/- 0.60 cc and 6.14 +/- 1.30 cc for thestandard and the extended protocol, respectively. The rate of hematoma formation didnot differ between the two protocols.In women with non-palpable solid tumors irrespectively of the protocol adopted,82.2% of the lesions were benign. 14.0% of the lesions were malignancies (5.1% ofBI-RADS 3, 5.3% of BI-RADS 4A, 25% of BI-RADS 4B, and 83.3% of BI-RADS4C lesions). 3.7% of the biopsies were precursor lesions. There was no evidence ofunderestimation in either protocols. In the standard protocol, the71preoperative/postoperative diagnoses were identical. In the extended protocol, thepostoperative diagnosis was less severe than the preoperative in 55.5% of cases(55.5% vs. 0%, p = 0.029), and preoperative ADH was totally removed. Thephenomenon of discrepancy between diagnoses was associated with larger volumeremoved (8.20 +/- 1.10 vs. 3.32 +/- 3.50 cm3, p = 0.037) and higher removedpercentage of the lesion (97.83 +/- 4.86% vs. 74.34 +/- 23.43%, p = 0.024)CONCLUSIONS: This recently introduced, "extended" way of stereotacticallyguided VABB in microcalcifications safely minimizes the underestimation rate, andin case of solid tumors seems to totally excise precursor lesions, with minimalunderestimation. This might possibly point to a modified management of ADHlesions.

ΣΚΟΠΟΣ: Η στερεοτακτικά κατευθυνόμενη VABB είναι αποτελεσματική για τηνπροεγχειρητική διάγνωση των μη ψηλαφητών βλαβών του μαστού. Το κύριομειονέκτημά της είναι η υποεκτίμηση της αλλοίωσης, η οποία μπορεί να καταστήσειτην διαχείριση των γυναικών με ADH και DCIS δύσκολη. Αυτή η μελέτη βοηθάειστην ανακάλυψη και αξιολόγηση ενός τροποποιημένου τρόπου εφαρμογής τουστερεοτακτικού εντοπισμού στην διενέργεια VABB.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: 266 γυναίκες με μικροαποτιτανώσεις και 107 γυναίκεςμε μη ψηλαφητές μαστογραφικές συμπαγείς μάζες κατηγορίας BIRADS 3 και 4υποβλήθηκαν σε VABB με βελόνη 11 G στο στερεοτακτικό τραπέζι της Fischer. 187υποβλήθηκαν σε VABB σύμφωνα με το καθιερωμένο πρωτόκολλο και 24 πυρήνεςιστού ελήφθησαν σύμφωνα με το consensus meeting στο Norderstedt (1 κύριοςστόχος σε κεντρική αποτιτάνωση και 1 συμπληρωματικό offset στην περίπτωση τωνμικροαποτιτανώσεων και 1 κύριος στόχος στο κέντρο της βλάβης και 1 έναεσωτερικό offset στην περίπτωση των συμπαγών βλαβών). 186 γυναίκες τυχαίαυποβλήθηκαν στο διευρυμένο πρωτόκολλο και 96 πυρήνες ελήφθησαν (1 κύριοςστόχος και 7 περιφερικά offsets και στις δύο περιπτώσεις). Μία πρώτη ιστολογικήδιάγνωση ετέθηκε. Γυναίκες με πρόδρομη/προδιηθητική/διηθητική βλάβηυποβλήθηκαν σε ανοιχτή χειρουργική επέμβαση. Ένας δεύτερος παθολογοανατόμος,μη γνωρίζοντας την προηγούμενη διάγνωση, ούτε το πρωτόκολλο, έθεσε τηνμετεγχειρητική διάγνωση. Το ποσοστό της επιφάνειας που αφαιρέθηκε με την VABB,στην περίπτωση των συμπαγών βλαβών, μετρήθηκε αναδρομικά στην μαστογραφία.Η διαφορά της προεγχειρητικής και της μετεγχειρητικής διάγνωσης εκτιμήθηκε.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στην περίπτωση των μικροαποτιτανώσεων ότανεφαρμόσθηκε το καθιερωμένο πρωτόκολλο ο βαθμός υποεκτίμησης στηνπροεγχειρητική ADH, LN, DCIS ήταν 16,7%, 50% και 14,3% αντίστοιχα. Στοδιευρυμένο πρωτόκολλο δεν βρέθηκε υποεκτίμηση στην LN, ADH, αλλά ο βαθμόςυποεκτίμησης για το DCIS ήταν 6,3%. Στο διευρυμένο πρωτόκολλο καμίαπρόδρομη/κακοήθης βλάβη δεν βρέθηκε μετά την VABB σε όλες τις ADHπεριπτώσεις, σε 87,5% των LN περιπτώσεων, 73,3% των DCIS και σε 50% τωνδιηθητικών καρκίνων. Ο όγκος που αφαιρέθηκε ήταν 2,33+/-0,60 cc και 6,14+/-1,3069cc για το καθιερωμένο και το διευρυμένο πρωτόκολλο αντίστοιχα. Ο βαθμόςδημιουργίας αιματώματος δεν διέφερε στα δύο πρωτόκολλα.Στην περίπτωση των συμπαγών βλαβών, ανεξάρτητα από το πρωτόκολλο πουχρησιμοποιήθηκε, 82,2% των βλαβών ήταν καλοήθεις και 14,0% κακοήθεις (5,1%BIRADS 3, 5,3% BIRADS 4A, 25% BIRADS 4B και 83,3% BIRADS 4C). 3,7% τωνβιοψιών ήταν πρόδρομες βλάβες. Δεν υπήρξε απόδειξη υποεκτίμησης και στα δύοπρωτόκολλα. Στο καθιερωμένο πρωτόκολλο, οι προεγχειρητικές/μετεγχειρητικέςδιαγνώσεις ήταν ταυτόσημες. Στο διευρυμένο πρωτόκολλο η μετεγχειρητικήδιάγνωση ήταν λιγότερο σοβαρή της προεγχειρητικής σε 55,5% των περιπτώσεων(55,5% vs 0% p=0,029) και η προεγχειρητική ADH αφαιρέθηκε ολοκληρωτικά. Τοφαινόμενο της διαφοράς μεταξύ των διαγνώσεων σχετίσθηκε με το μεγαλύτερο όγκοιστού που αφαιρέθηκε (8,2+/-1,10 vs 3,32+/-3,50 cm3, p=0,037) και το μεγαλύτεροποσοστό της βλάβης που αφαιρέθηκε (97,83+/-4,86 vs 74,34+/-23,43%, p=0,024).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η εφαρμογή του διευρυμένου πρωτοκόλλου στον στερεοτακτικόεντοπισμό κατά την διενέργεια VABB στην περίπτωση των μικροαποτιτανώσεωνασφαλώς ελαττώνει τον βαθμό υποεκτίμησης, ενώ στην περίπτωση των συμπαγώνβλαβών φαίνεται ότι αφαιρεί ολοσχερώς τις πρόδρομες αλλοιώσεις με ελάχιστηυποεκτίμηση. Αυτό μπορεί δυνητικά να οδηγήσει σε τροποποίηση της διαχείρισηςτων ADH βλαβών.