Αντιμετώπιση των ασθενών μετά από θρομβόλυση λόγω οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου με ανάσπαση του ST: πρώιμη (εντός 24 ωρών) έναντι όψιμης (μετά από 24 ώρες) επεμβατική αντιμετώπιση και επακόλουθη κλινική σημασία

Abstract

Aims: To assess timing of referral for coronary angiography (CAG), following thrombolysis in patients with ST-elevation myocardial infarction (STEMI), and its relationship with long-term outcomes.Methods and Results: Retrospective data analysis and telephonic follow-up to assess major adverse coronary events (MACE: death, myocardial infarction, revascularisation) beyond 6 months in thombolysed STEMI patients transferred from 9 district hospitals without percutaneous coronary interventional (PCI) facilities to our tertiary centre for non-rescue CAG with or without PCI between January 2005 and January 2009. In total we studied 498 patients with STEMI who were catheterized either within 24 hours (group-A), or after 24 hours post-thrombolysis (group-B). Eight patients died in-hospital (3 group-A and 5 group-B, p=NS). Among the remaining 490 patients, 145 (29.6%) belonged in group-A and 345 (70.4%) in group-B. The proportion of patients referred within 24 hours post-thrombolysis increased significantly compared to patients referred after 24 hours post-thrombolysis from study year 1 tο 4 of the (p<0.01). At a median time of 38 (95% confidence intervalls -CIs-: 10-59) months there was no difference in the primary end point between 142 pairs of , propensity matched patients (15.5% group-A vs. 21.8% group-B, p=0.233, odds ratio -OR-: 0.765, (0.239-2.45 95% CI).Conclusion: Although the proportion of thrombolysed patients with STEMI referred for early, non-rescue CAG from district hospitals to our tertiary centre has been increased, the numbers still remain below accepted standards. In a “real world” population of stable, thrombolyzed STEMI patients, later over routine, earlier referral for CAG was not associated with worse long term outcomes

Σκοπός: Να αξιολογήσουμε τον χρόνο παραπομπής για στεφανιογραφία και επακόλουθη επεμβατική αντιμετώπιση μετά από θρομβόλυση λόγω οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου με ανάσπαση του ST διαστήματος , και να τον συσχετίσουμε με την μακροχρόνια έκβαση των ανωτέρω ασθενών.Μέθοδοι και αποτελέσματα: Διεξήχθη αναδρομική ανάλυση και τηλεφωνική συγκέντρωση δεδομένων παρακολούθησης, που αφορούσαν μείζονα συμβάματα πέραν των 6 μηνών. Το συνδυασμένο καταληκτικό σημείο - MACE- ήταν θάνατος , νέο έμφραγμα του μυοκαρδίου ή επαναγγείωση ασθενών με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου με ανάσπαση του ST διαστήματος (STEMI) οι οποία θρομβολύθηκαν. Εννέα περιφερικά νοσοκομεία που δεν είχαν τη δυνατότητα διενέργειας αγγειοπλαστικής διακόμισαν τους ασθενείς σε εμάς ως κέντρο αναφοράς. Εξαιρουμένων των αγγειοπλαστικών διάσωσης, από τον Ιανουάριο του 2005 έως και τον Ιανουάριο του 2009 , συνολικά 498 ασθενείς με STEMI που καθετηριάστηκαν στο Νοσοκομείο μας μέσα σε 24 ώρες ( Ομάδα Α), ή μετά από 24 ώρες από τη χορήγηση θρομβόλυσης (Ομάδα Β), συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη. Οκτώ ασθενείς πέθαναν στο Νοσοκομείο κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους (3 από την Ομάδα Α και 5 από την Ομάδα Β, p=ΜΣ).Από τους υπόλοιπους 490 ασθενείς, 145 (29.6%) κατατάχθηκαν στην ομάδα Α και 345 (70.4%) στην ομάδα Β. Το ποσοστό των ασθενών που παραπέμφθηκαν για στεφανιογραφία μέσα στο πρώτο 24ώρο αυξήθηκε σημαντικά κατά την πρόοδο της μελέτης από την πρώτη στην τέταρτη χρονιά (p<0.01). Κατά τη διάρκεια μέσου χρόνου παρακολούθησης 38 (95% όρια εμπιστοσύνης -CI-: 10-59) μηνών, δεν υπήρξε διαφορά στο συνδυασμένο καταληκτικό σημείο μεταξύ 142 καλά αντιστοιχισμένων ζευγαριών ασθενών με τη χρήση του propensity matching.(15.5% στην Ομάδα Α έναντι 21.8% στην Ομάδα Β, p=0.233, σχετικός κίνδυνος -OR-: 0.765 (95% CI, 0.239-2.45)Συμπέρασμα: Το ποσοστό των θρομβολυμένων ασθενών με STEMI που παραπέμφθηκαν για στεφανιογραφία στο πρώτο 24ώρο από τα περιφερικά νοσοκομεία παραμένει χαμηλό παρότι αυξήθηκε κατά την εξέλιξη της μελέτης. Σε ένα "συνήθη" πληθυσμό ασθενών με STEMI, εφόσον εξαιρέσουμε τους ασθενείς που διακομίσθηκαν για αγγειοπλαστική διάσωσης, η στρατηγική μεταφοράς των ασθενών για στεφανιογραφία και πιθανή αγγειοπλαστική μέσα στο πρώτο 24ωρο σε σύγκριση με τη μεταφορά μετά το πρώτο 24-ωρο από τη χορήγηση θρομβόλυσης, δε φαίνεται να σχετίζεται με χειρότερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα