Integration of financial issues in the optimal design of supply chain networks

Abstract

Financial issues are among the most advanced and emerging modelling aspects within recent SCNs. As a result of diminishing profit margins and competitive landscape SCN managers are forced to optimise the design and operation of their SCNs by taking into account not only cost key performance indexes but also financial performance figures. Consequently, SCN managers are in the need of holistic decision support models that track and quantify the financial impact of their production and distribution decision by integrating various financial performance and financial attractiveness modelling frameworks. Integration of these frameworks in SCN models allow for the systematic assessment of the impact of production and distribution decisions in the financial performance and in the financial attractiveness and further selects their ideal combination thus providing a competitive advantage. Moreover, this integration bridges the gap and conflicts of interests between SCN managers and financial managers because it uses a “common language” between them and promotes constructive cooperation between them. As the final acceptance of an investment project is mainly decided by financial managers, a capital budgeting proposal, such as the establishment/restructure of the company’s SCN, employing financial figures and indexes and making clear to these managers the effect of this project on financial performance and attractiveness, has more possibilities to be accepted.This Thesis considers the development of SCN design models that integrate financial matters providing support to SCN managers in holistic decision making. In the first model a generic multi-echelon, multi-product, multi-period SCN design formulation is presented with time varying product demand uncertainty being its main novelty. Integration of financial statement analysis is the key feature of the second proposed SCN design model whereas credit solvency is the novel aspect of the third presented SCN design model. The key aspect of the last introduced SCN design model is the sale and leaseback of fixed assets technique.

Οι χρηματοοικονομικές παράμετροι είναι μεταξύ των πιο εξελιγμένων και αναδυόμενων θεμάτων μοντελοποίησης στα σύγχρονα δίκτυα εφοδιαστικών αλυσίδων (ΔΕΑ). Ως αποτέλεσμα των μειωμένων περιθωρίων κέρδους και του ανταγωνιστικού περιβάλλοντος τα διοικητικά στελέχη που ασχολούνται με τα ΔΕΑ ωθούνται να βελτιστοποιήσουν τον σχεδιασμό και την λειτουργία των ΔΕΑ τους λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο δείκτες απόδοσης που προσανατολίζονται στο κόστος αλλά και δείκτες χρηματοοικονομικής απόδοσης. Συνεπώς, τα διοικητικά στελέχη που ασχολούνται με τα ΔΕΑ χρειάζονται ολοκληρωμένα μοντέλα στήριξης αποφάσεων τα οποία ανιχνεύουν και ποσοτικοποιούν την χρηματοοικονομική επίδραση των αποφάσεων τους για παραγωγή και διανομή μέσω της ενσωμάτωσης διαφόρων πλαισίων μοντελοποίησης της χρηματοοικονομικής απόδοσης και της χρηματοοικονομικής ελκυστικότητας. Η ενσωμάτωση αυτών των πλαισίων στα μοντέλα ΔΕΑ επιτρέπει την συστηματική αξιολόγηση της επίδρασης των αποφάσεων παραγωγής και διανομής στην χρηματοοικονομική απόδοση και ελκυστικότητα και επιπρόσθετα επιλέγει τον ιδανικό συνδυασμό τους με αποτέλεσμα να παρέχεται ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Επιπλέον, αυτή η ενσωμάτωση γεφυρώνει το χάσμα και μειώνει την σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των διοικητικών στελεχών που ασχολούνται με τα ΔΕΑ και τα στελέχη που ασχολούνται με τα χρηματοοικονομικά επειδή χρησιμοποιεί μια κοινή γλώσσα μεταξύ τους και προάγει την εποικοδομητική συνεργασία μεταξύ τους. Καθώς η τελική απόφαση για την έγκριση μιας επένδυσης λαμβάνεται από τα στελέχη που ασχολούνται με τα χρηματοοικονομικά, ένας προϋπολογισμός πάγιων επενδύσεων, όπως η δημιουργία/αναδιάρθρωση του ΔΕΑ μια εταιρείας, ο οποίος περιλαμβάνει χρηματοοικονομικά μεγέθη και δείκτες που δείχνουν ξεκάθαρα στα στελέχη που ασχολούνται με τα χρηματοοικονομικά την επίδραση αυτής της επένδυσης στην συνολική χρηματοοικονομική απόδοση και ελκυστικότητα, έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει αποδεκτός.Αυτή η διατριβή εξετάζει την δημιουργία μοντέλων σχεδιασμού ΔΕΑ που ενσωματώνουν χρηματοοικονομικά θέματα και παρέχουν στήριξη στα στελέχη διοικητικά στελέχη που ασχολούνται με τα ΔΕΑ για την λήψη ολοκληρωμένων αποφάσεων. Στο πρώτο μοντέλο παρουσιάζεται ένα γενικό πλαίσιο σχεδιασμού ΔΕΑ με πολλαπλά διαζώματα, πολλαπλά προϊόντα, και πολλαπλές περιόδους το οποίο έχει ως κύριο καινοτόμο του στοιχείο την αβέβαιη και χρονικά μεταβαλλόμενη ζήτηση των προϊόντων. H ενσωμάτωση της ανάλυσης των χρηματοοικονομικών καταστάσεων είναι το καινοτόμο στοιχείο του δεύτερου προτεινόμενου μοντέλου σχεδιασμού ΔΕΑ ενώ η πιστοληπτική φερεγγυότητα είναι το καινοτόμο στοιχείο του τρίτου προτεινόμενου μοντέλου σχεδιασμού ΔΕΑ. Το κύριο στοιχείο του τελευταίου μοντέλου σχεδιασμού ΔΕΑ είναι η τεχνική της πώλησης και επαναμίσθωσης των πάγιων περιουσιακών στοιχείων.