Le discours de l'argent et ses effets stylistiques dans les Rougon-Macquart d'Emile Zola

Abstract

In the twenty-novel cycle Les Rougon-Macquart subtitled "Histoire naturelle et sociale d'une famille sous le Second Empire", that is, "the social and natural history of a family under the Second Empire" the writer Emile Zola compose in every novel an intricate plot, that involves a banking crisis, illegal practices, manipulation of the press, politics, power and generally an engaging story about people caught up in the struggles of life and love and tragedies of life. In the Rougon-Macquart is always the social concern, because Zola points out social injustices or abuses. The cycle describes the immense appetites for money and power; every novel with a financier for its central character composes a procès-verbal, an historical argument against the Second Empire society. In the twenty-novel cycle,money becomes an obsession. The absolute dominance of money over the human lifes is revealed after a long variety of images, metaphors,allegories,comparisons, etc.Every place’s and object’s description is a composition of images where the interaction beetween the observed reality of the world and the imagery and metaphore, creates an unique universe with various remarkable symbolisms. In the Rougon-Macquart, the descriptions become metaphorical, the images of money often assume fantasmagoric dimensions(ex. a raining or a sea of gold coins, etc.);that combination of realistic description and symbolical images compose the different figures and aspects of the money which his importance conduct every person's life in the novels.

Ο Ζολά σε μια σειρά είκοσι τόμων με τίτλο Ρουγκόν-Μακάρ (Rougon - Macquart), παρουσιάζει τον άνθρωπο σε όλες τις φυσιολογικές διαστάσεις του, ως το κύημα της κληρονομικότητας και του περιβάλλοντός του, υποταγμένο σε πάθη και στο χρήμα.Στην εν λόγω διδακτορική διατριβή, μελετώντας τα βιβλία της σειράς, το χρήμα μεταμορφώνεται σε "actant", ενεργοποιείται ως περιγραφικός μοχλός, αποκτώντας υπόσταση μέσα από τις διαφορετικές στυλιστικές και λεκτικές εκφράσεις-εκφάνσεις του. Πέρα από κάθε συμβολισμό, εικόνες, παρομοιώσεις,μεταφορές,αλληγορίες του χρήματος(''χρυσή βροχή,ποτάμι χρυσού'',κ.α.)που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για τη σύνθεση περιγραφών-γεγονότων και καταστάσεων-το χρήμα υιοθετεί προσωπεία και αντίστοιχους ρόλους, αναδομεί και καταστρέφει, καθοδηγεί και παρεμβαίνει. Χίμαιρα ή όνειρο, σκοπός ή σχέδιο, φόντο και σκηνικό -εξ ου και οι μακροσκελείς περιγραφές ντεκόρ και αντικειμένων με τη χρήση πληθώρα εικόνων, μεταφορών, προσωποποιήσεων-προσδιορίζει και καθορίζει, συνάπτει και συνιστά την πράξη. Οι περιπέτειες στις οποίες υποβάλλονται τα πρόσωπα, σκοπό έχουν τη συγκρότηση και τη συνοχή της πλοκής, καθώς και τη διαφάνεια των χαρακτήρων, αντανάκλαση ποικίλων συμπεριφορών σε σχέση με την κατάκτηση του χρήματος.Πυρήνας της σειράς Ρουγκόν-Μακάρ, το χρήμα, αποτελεί έναυσμα κίνησης και πράξης, ενώ συχνά ξεπερνά τη διάστασή του ως μέσο και γίνεται αυτοσκοπός. Η δε ικανότητα κέρδους και πλουτισμού αναγάγεται σε τέχνη. Ο συγγραφέας παρουσιάζει το μάταιο αγώνα του ατόμου για κατάκτηση πλούτου και την αναπόφευκτη καταστροφή του,σχεδόν εξαιρώντας ως μέσο εξέλιξης την εργασία και την αποταμίευση. Για τα πρόσωπα του Ζολά,το χρήμα καθορίζει την εξελικτική τους πορεία μέσα στο γενικότερο πυρήνα της μυθιστοριογραφικής πράξης η οποία εντάσσεται κάθε φορά σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό-ιστορικό πλαίσιο(Second Empire-Napoléon III), αντίστοιχο του θέματος που θίγεται στα βιβλία της εν λόγω σειράς.