Η δικαιοδοσία του διεθνούς δικαστηρίου του Αμβούργου στην επίλυση διακρατικών διαφορών

Abstract

The new era of international law and its implementation to our modern world, begun by the ratification of UNCLOS , by the majority of the States, creating new procedures to be followed, increasing the law enforsement aspects of the newly bοrn treaty.The aim of the thesis, is to clarify all aspects of the implementation and the integration of the UNCLOS, to the limits of the spectrum of law, as the most significant consequence of the effort given by all States, participated in the drafting procedure, of what is believed to be one of the most important legal documents of our modern law world.The Tribunal, hosted by the city of Hamburg, has already expressed its judgement passed through a serious number of cases, limited though to the limits of the world of merchant ships and some other fishery cases. Given the fact that the Tribunal has already passed into the age of his second decade, various cases had been examined, dealing mainly with subjects and cases focusing mainly to trade and release of ships and personnel. The legal personality of the Tribunal, has been limited so far, not only by the number of cases been submitted for judgment, relatively few, if compared to the Haque number of cases, but if compared to the quality and importance of these judgments too, and their contribution to the international law generating process, meaning widely fact and figures and importance in our legal world.Great ambitions and expectations in the theory of law grounds, are not always compatible with the surprising reality of the international legal system, claims and demands developed, within the limits of the spectrum of correlation and values in todays legal and maritime world. Article 287 is a valid reality, but its acceptance by the majority of the countries, remains to be seen.

Η αρχική προσέγγιση και η εν συνεχεία εκτεταμένη ανάλυση του, καταδεικνύει και αναδεικνύει τις ήδη διαμορφωθείσες τάσεις στο διεθνές νομικό σύστημα, ελεγχόμενο κατά πλειοψηφικά από πολύ ισχυρά και νομικά παντοδύναμα Κράτη, ώστε να περιοριστεί η ευρύτητα και η σπουδαιότητα των υποθέσεων που μέχρι σήμερα εκδικάστηκαν ή αναμένεται να εκδικαστούν από το Διεθνές Δικαστήριο του Αμβούργου για το Δίκαιο της Θάλασσας. Τα οικονομικά μεγέθη και η ελευθερία διακίνησης ανθρώπων και πλοίων, όπως ήδη αναφέρθηκε αποτελούν την κύρια οδό που μέχρι σήμερα έχει πορευτεί το Διεθνές Δικαστήριο του Αμβούργου, αφήνοντας έτσι προς το παρόν μικρή επιρροή στον χώρο της οριοθεσίας νομικών θαλασσίων εννοιών όπως η υφαλοκρηπίδα, η αποκλειστική οικονομική ζώνη, ή η οριοθεσία του θαλάσσιου βυθού, ίσως από πρόθεση, διατηρώντας έτσι αυτή τη δυνατότητα ανοιχτή, μόνο για τους ικανούς τεχνολογικά να την πραγματοποιήσουν. δηλαδή τα ανεπτυγμένα οικονομικά και τεχνολογικά κράτη, που ίσως οριοθετούν τις έννοιες αυτές, εντός των πλαισίων των οικονομικών τους επιδιώξεων. Η δομή αναπτύξεων των δεδομένων της παρούσας διατριβής, ακολουθεί τη ακαδημαϊκή πρακτική για την ανάλυση και περιγραφή στην αρχική φάση των στοιχείων του προβλήματος που εξετάζεται. Η εν συνεχεία συλλογή δεδομένων από τις πηγές πληροφοριών, δηλαδή βιβλιογραφίας, συγγραμμάτων, επιστημονικών και νομικών άρθρων, γίνεται με ακαδημαϊκή τεκμηρίωση και ακολουθείται από την επεξεργασία τους σε συνδυασμό με την τεκμηριωμένη επιστημονική γνώση, που οδηγεί σε συμπεράσματα που έτσι μας επιτρέπουν την προσέγγιση της ανάλυσης και της γνώσης του θέματος, που εξετάζεται.Ο μικρός σχετικά ημερολογιακός και νομικός χρόνος που έχει παρέλθει από την επίσημη έναρξη της λειτουργίας του Διεθνούς Δικαστηρίου του Αμβούργου για το Δίκαιο της Θάλασσας από το 1996 στο διεθνές περιβάλλον, σε συνδυασμό με την ήδη μακρόχρονη, θεσμικά αποδεκτή και καθιερωμένη σε επίπεδο κρατών αξιοπιστία του Δικαστηρίου της Χάγης και βέβαια το νομικό κύρος το οποίο στο διεθνές επίπεδο προσέδωσε και εξακολουθεί να προσδίδει ο ΟΗΕ, είναι οι βασικοί παράγοντες που δημιούργησαν την αναγκαιότητα διαφοροποίησης της προσέγγισης του νέου θεσμικού οργάνου για το Δίκαιο της Θάλασσας, δηλαδή του Δικαστηρίου του Αμβούργου.