Ο επιπολασμός και οι κλινικές συνέπειες της ατροφικής γαστρίτιδας σε ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα του συνδετικού και ενδοκρινικού συστήματος

Abstract

Autoimmune thyroid disease (ATD) is among the most frequent autoimmune organo-specified diseases. The aim of this prospective study was to investigate the prevalence of autoimmune gastritis(AAG), enterochromaffin-like cell hyperplasia (ECLH) and gastric neuroendocrine neoplasms type 1 (GNEN1) in patients with ATD. Design One hundred and twenty patients with ATD were consecutively recruited from the Endocrine Unit. Upper gastrointestinal tract endoscopy and biochemical parameters for ATD and AAG were assessed at recruitment and annually thereafter in patients with a mean follow- up of 37,5 ± 14,4 months.Results One hundred and eleven patients had Hashimoto’s thyroiditis (HT) and nine Graves’ disease(GD). AAG was identified in 40 patients (38 with HT and two with GD) all of whom had increased levels of gastrin and chromogranin Α; Helicobacter pylori infection was histologically identified in 15 of 40 (37,5%) patients. Six patients had isolated nodular ECLH and one mixed nodular and linear ECLH [7 of 40 (17,5%)]. Only increased gastrin levels predicted the presence of ECLH. A GNEN1 developed in one patient with nodular ECLH after 39 months of follow-up.Conclusions Concomitant autoimmune gastritis was found in 33,3% of patients with ΑTD, 17,5% of whom had ECLH that evolved to GNEN1 in one patient.

Οι αυτοάνοσες θυρεοειδικές νόσοι (ΑΘΝ) αποτελούν τις συχνότερες οργανοειδικές αυτοάνοσες ασθένειες. Ο στόχος της παρούσας προοπτικής μελέτης ήταν η διερεύνηση του επιπoλασμού της αυτοάνοσης ατροφικής γαστρίτιδας (ΑΑΓ) ,της υπερπλασίας των ECL κυττάρων (ΥΕΚ) και των γαστρικών καρκινοειδών τύπου 1(GNEN1).Μεθοδολογία: 120 ασθενείς με ΑΘΝ από το Ενδοκρινολογικό Τμήμα της ΠΦ του Λαικού Νοσοκομείου υποβλήθηκαν σε βιοχημικό έλεγχο και γαστροσκόπηση με παθολογοανατομική μελέτη των βιοψιών κατά τη διάρκεια της εισαγωγής στη μελέτη και σε ετήσια βάση σε ασθενείς με παθολογικά ευρήματα, με μέσο όρο παρακολούθησης 37,5 ± 14,4 μήνες.Αποτελέσματα: Μελετήθηκαν 120 ασθενείς (μέσος όρος ηλικίας 51,1±13,35 έτη).ΑΑΓ ανευρέθει στο 33,3% των ασθενών, εκ των οποίων οι 32/40 ήταν γυναίκες. Σε έδαφος ΑΑΓ, ανευρέθησαν αυξημένες τιμές γαστρίνης και CgA. Το 37,5% εμφάνισε ιστολογική ελικοβακτηριδιακή λοίμωξη, ενώ μόνο το 22.5% εμφάνισε φυσιολογική ιστολογική εικόνα. ΥΕΚ ανευρέθει σε 7 ασθενείς (17,5%), ενώ μόνο οι αυξημένες τιμές γαστρίνης μπόρεσαν να προβλέψουν την παρουσία ΥΕΚ. Μετά από 27 μήνες παρακολούθησης, μια 32χρονη ασθενής με οζώδη υπερπλασία ανέπτυξε GNEN1.Συμπεράσματα: Το 33,3% των ασθενών με ΑΘΝ παρουσίασε ΑΑΓ εκ των οποίων, το 17,5% εμφάνισαν ΥΕΚ που εξελίχθηκε σε GNEN1 σε μία ασθενή.