Η συσχέτιση του insulin-like growth factor binding protein-1 (IGFBP-1) με τον πρόωρο τοκετό και την πρόωρη ρήξη των υμένων

Abstract

AIM: The Premature Rupture of Membranes (PROM) is a common obstetric complication which is often followed by preterm labour with serious adverse effects for both mother and fetus. The aim of the current study is the investigation of the magnitude and the nature of the issue of PROM. We studied the reliability of the method IGFBP-1 in the diagnosis of PROM and the evaluation of the benefits arising from the application of the method in every day obstetrics practice. METHODS: The study sample consisted of 166 pregnant women, with gestational age of 22-34 weeks, who visited, during the period 01/04/199731/12/2001, the Department of Obstetrics and Gynaecology, Aretaieio Hospital. The diagnosis of PROM was performed with the method IGFBP-1, which is based in the detection of substance IGFBP-1 with the use of an immunosorbent assay. Further on, according to the diagnosis, the study sample divided in 3 groups: (a) group Ι consisted of 60 pregnant without indications of PROM, (b) group ΙI consisted of 53 pregnant with likely PROM and (c) group ΙΙΙ consisted of 53 pregnant with obvious PROM. RESULTS: In the total sample and for latency period<48 hours, the sensitivity, the specificity, the positive predictive value and the negative predictive value of the diagnostic method IGFBP-1 reached notably high levels and specifically they were calculated at 90.3%, 82.7%, 75.7% και 96.7% respectively. The frequency of premature birth in pregnant women without PROM was estimated 10%, whereas in the group of probable PROM in 79% and in the group of obvious PROM in 100%. CONCLUSION: The findings of the current study confirm and strengthen the value of IGFBP-1 as a considerably reliable test for the diagnosis of suspicious PROM and the early treatment of the dangers derived in everyday obstetrics practice from the rupture of membranes.

ΣΚΟΠΟΣ: Η Πρόωρη Ρήξη των Εμβρυικών Υμένων (ΠΡΕΥ) είναι μια κοινή μαιευτική επιπλοκή, η οποία συνοδεύεται συχνά από πρόωρη έναρξη του τοκετού, με δυσμενείς επιπτώσεις για τη μητέρα και το έμβρυο. Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι η μελέτη του μεγέθους και της φύσεως του προβλήματος της ΠΡΕΥ. Διερευνάται η αξιοπιστία της μεθόδου IGFBP-1 για τη διάγνωση αφανούς ή αμφιβόλου ΠΡΕΥ και η αξιολόγηση του οφέλους που προκύπτει από την εφαρμογή της μεθόδου στην κλινική μαιευτική πράξη. ΜΕΘΟΔΟΣ: Το δείγμα της μελέτης αποτελείται από 166 έγκυες, ηλικίας κύησης 22-34 εβδομάδων, οι οποίες προσήλθαν κατά τη χρονική περίοδο 01/04/1997-31/12/2001 στη Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική του Αρεταίειου Νοσοκομείου. Η διάγνωση της ΠΡΕΥ πραγματοποιήθηκε με τη δοκιμασία IGFBP-1, η οποία βασίζεται στην ανίχνευση της ουσίας IGFBP-1 με χρήση ανοσοενζυμικής μεθόδου. Στη συνέχεια βάσει της διάγνωσης το δείγμα κατανεμήθηκε στις εξής 3 ομάδες: (α) η ομάδα Ι αποτελείτο από 60 έγκυες χωρίς ένδειξη ΠΡΕΥ, (β) η ομάδα ΙΙ από 53 έγκυες οι οποίες είχαν πιθανότητα για ΠΡΕΥ και (γ) η ομάδα ΙΙΙ από 53 έγκυες με εμφανή ΠΡΕΥ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στο σύνολο του δείγματος και επί λανθάνοντος χρόνου <48 ωρών, η ευαισθησία, η ειδικότητα, η θετική διαγνωστική αξία και η αρνητική διαγνωστική αξία της μεθόδου IGFBP-1 κυμάνθηκαν σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα και συγκεκριμένα εκτιμήθηκαν σε 90.3%, 82.7%, 75.7% και 96.7% αντίστοιχα. Η συχνότητα της προωρότητας, στις έγκυες χωρίς ΠΡΕΥ ανήλθε μόλις σε ποσοστό 10%, στην ομάδα με πιθανή ΠΡΕΥ σε 79% και στην ομάδα με εμφανή ΠΡΕΥ σε 100%. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης ισχυροποιούν και επιβεβαιώνουν την αξία της IGFBP-1 ως μιας λίαν αξιόπιστης δοκιμασίας για τη διάγνωση της ύποπτης ΠΡΕΥ και της έγκαιρης αντιμετώπισης των κινδύνων που ελλοχεύουν στην καθημερινή μαιευτική πράξη μετά από ρήξη θυλακίου.