Μελέτη των αποτελεσμάτων της χολοπαγκρεατικής εκτροπής με γαστρική παράκαμψη Roux-en-Y (BPD-RYGBP) σε ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία και δείκτη μάζας σώματος πάνω από 70 (BMI>70kg/m2)

Abstract

Background: Mega obese patients with BMI≥70 kg/m2 present a special subgroup among the obese population due to the higher incidence of severe comorbidities and increased technical difficulties in perioperative management. The optimal surgical approach still remains controversial.Methods: From January 1994 through April 2013, 121 mega obese patients (Body Mass Index: 74,74 ± 5,33), underwent BPD with RYGBP and subsequent follow up. The main characteristics of the BPD with RYGBP procedure were a gastric pouch of 15±5ml, biliopancreatic limb of 200cm, common limb of 100cm and alimentary limb the remainder of the small intestine. Mean age was 39,40 ± 9,69 years and the excess weight was 143,06 ± 23,95 kg. Mean follow-up time was 39,02±20,19 months. The mean duration of surgery was 206,12 ± 30,15 minutes. The mean duration of hospitalization of patients was 8,97 ± 8,04 days.Results: Maximum weight loss was achieved at 24 months postoperatively with average excess weight loss (EWL) 76%, average initial weight loss (IWL) 53,36% and average BMI 34.95 kg/m2. Thereafter a decline was observed with EWL stabilizing at around 70%, IWL at around 50% and BMI at around 40 kg/m2, respectively, by the end of the study period. The majority of preexisting comorbidities were permanently resolved by the first year follow-up visit. Early mortality was 2,48% and early morbidity was 5,79%. Late mortality was 4,13% and morbidity was 48,76%, the most part of which was due to incisional hernia. Deficiencies of microelements were mild and successfully treated with additional oral supplementation. The incidence of hypoalbuminemia was 3.31%, and there were no hepatic complications.Conclusions: We conclude that BPD with RY6BP is a safe, effective procedure for the mega obese patients, with few metabolic complications.

Στόχος: Οι ασθενείς με BMI≥70 kg/m2 οι οποίοι αποτελούν μία ειδική κατηγορία ανάμεσα στον παχύσαρκο πληθυσμό, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όπως την υψηλή συχνότητα εμφάνισης σοβαρών συνοδών παθήσεων και την αποδεδειγμένη τεχνική δυσκολία στην περιεγχειρητική διαχείριση τους. Η βέλτιστη χειρουργική προσέγγιση παραμένει αμφιλεγόμενη.Μεθοδολογία: Από τον Ιανουάριο του 1994 έως τον Απρίλιο του 2013, 121 ασθενείς με BMI≥70 kg/m2 (74,74 ± 5,33) και διάφορες συνοδές παθήσεις, υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση με τη μέθοδο της χολοπαγκρεατικής εκτροπής με Roux-en-Y γαστρική παράκαμψη (BPD–RYGBP) στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών. Τα κύρια χαρακτηριστικά της επέμβασης ήταν: γαστρικός θύλακος 15±5ml, χολοπαγκρεατική έλικα 200cm, κοινό κανάλι 100cm, ενώ το υπόλοιπο τμήμα του λεπτού εντέρου αποτελούσε την διατροφική έλικα. Η μέση ηλικία ήταν 39,40 ± 9,69 έτη, και το υπερβάλλον βάρος ήταν 143,06 ± 23,95 κιλά. Η μέση διάρκεια της μετεγχειρητικής παρακολούθησης ήταν 39,02 ± 20,19 μήνες. Η μέση χρονική διάρκεια της επέμβασης ήταν 206,12 ± 30,15 λεπτά. Η μέση διάρκεια νοσηλείας των ασθενών ήταν 8,97 ± 8,04 μέρες.Αποτελέσματα: Η μέγιστη απώλεια βάρους επιτεύχθηκε τον 24° μετεγχειρητικό μήνα, όταν η μέση απώλεια του υπερβάλλοντος βάρους (average excess weight loss, EWL) ήταν 76%, η μέση απώλεια βάρους (average initial weight loss, IWL) ήταν 53,36% και η μέση τιμή του δείκτη σωματικής μάζας ( average BMI ) ήταν 34,95 kg/m2. Στη συνέχεια παρατηρήθηκε μια πτώση της απώλειας βάρους με το EWL να δείχνει μια τάση σταθεροποίησης περίπου στο 70%, το IWL περίπου στο 50% και το BMI περίπου στο 40 kg/m2, αντίστοιχα, προς το τέλος της περιόδου μελέτης. Η πλειονότητα των συνοδών παθήσεων παρουσίασε μόνιμη ύφεση μέχρι το 1ο μετεγχειρητικό έτος. Η πρώιμη θνητότητα ήταν 2,48% και η πρώιμη νοσηρότητα ήταν 5,79%. Η όψιμη θνητότητα ήταν 4,13% και η όψιμη νοσηρότητα ήταν 48,76% και στο μεγαλύτερο ποσοστό οφειλόταν σε μετεγχειρητικές κήλες. Οι μεταβολικές ανεπάρκειες ήταν ήπιες και αντιμετωπίσθηκαν επιτυχώς με, από του στόματος, χορήγηση συμπληρωμάτων. Η επίπτωση της υποαλβουμιναιμίας ήταν 3,31%, ενώ δεν παρατηρήθηκαν επιπλοκές από το ήπαρ. Συμπεράσματα: Η χειρουργική τεχνική BPD–RYGBP φαίνεται να είναι μια αποτελεσματική μέθοδος σε ασθενείς με BMI≥ 70 kg/m2 ως προς την απώλεια βάρους και την βελτίωση των συνοδών παθήσεων μετά τα 5 έτη. Συνδέεται με υψηλότερα ποσοστά νοσηρότητας και θνητότητα σε σύγκριση με ασθενείς με ΒΜΙ<70 kg/m2 που υποβάλλονται στην ίδια χειρουργική διαδικασία.