Το ζωγραφικό και θεωρητικό έργο του Τζούλιο Καϊμη (1897-1982)

Abstract

In Part One, after the Prologue, the Introduction and the Biography Details of Julio Caimi, there is an extensive overview of the historical context within which the artistic and theoretical production of Caimi emerged, on the one hand, and a presentation of the stance he took over against the so-called ‘Generation of the 30s’, on the other. Further on, the formation of Caimi is presented as an artist with his own distinctive character and as an original interpreter of texts. Finally, Part One of the thesis is concluded with a comprehensive consideration of Caimi’s visual oeuvre: his attempts at landscape painting, his portraits, themes in his works taken from the Bible, as well as some samples of ‘still life’.Part Two includes the extensive literary production of Caimi: the books he wrote and published mainly during the 1930s, but also after the war, as well as his numerous articles in newspapers and periodicals. This Part closes with the conclusions of the thesis, according to which Caimi constitutes a basically unknown chapter in modern Greek art; a chapter that consciously deviated from the ‘canon’ regarding Hellenicity by suggesting an alternative view with global and universal perspectives. The thesis also includes a Part Three, in which in the manner of an Appendix one can find the following: (a) a catalogue of the known and accessible paintings by Caimi, (b) previously unknown and unpublished materials regarding his life and activities, (c) bibliography, (d) the sources of the photos used, (e) an index of names, and (f) the reproductions of the works that are studied in the thesis.

Στο Πρώτο Μέρος της διατριβής, μετά τον Πρόλογο, την Εισαγωγή και τα Βιογραφικά Στοιχεία του Τζούλιο Καΐμη, γίνεται εκτενής αναφορά αφενός μεν στο ιστορικό πλαίσιο εντός του οποίου αναπτύχθηκε η καλλιτεχνική και τεχνοκριτική παραγωγή του Καΐμη, αφετέρου δε στη στάση που ο ίδιος κράτησε απέναντι στη λεγόμενη «Γενιά του ’30». Στη συνέχεια παρουσιάζεται η διαμόρφωση του Καΐμη ως καλλιτέχνη με το δικό του ιδιαίτερο στίγμα και ως πρωτότυπου ερμηνευτή κειμένων. Τέλος, το Πρώτο Μέρος της διατριβής ολοκληρώνεται με μία περιεκτική εξέταση του εικαστικού έργου του Καΐμη: τις προσπάθειές του στην τοπογραφία, τις προσωπογραφίες του, τα θέματα έργων του από τη Βίβλο, καθώς και κάποια δείγματα «νεκρής φύσης».Στο Δεύτερο Μέρος περιλαμβάνεται η εκτεταμένη συγγραφική δραστηριότητα του Καΐμη: τα βιβλία που συνέγραψε και εξέδωσε κυρίως κατά τη δεκαετία του 1930, αλλά και μεταπολεμικά, καθώς και τα πολυάριθμα άρθρα του σε εφημερίδες και περιοδικά. Το παρόν Μέρος κλείνει με τα συμπεράσματα της διατριβής, σύμφωνα με τα οποία ο Καΐμης αποτελεί ένα άγνωστο εν πολλοίς κεφάλαιο της νεοελληνικής τέχνης, το οποίο διαφοροποιήθηκε συνειδητά από τον «κανόνα» περί ελληνικότητας, προτείνοντας μία εναλλακτική πρόταση με παγκόσμιες και καθολικές προοπτικές. Η διατριβή περιλαμβάνει και Τρίτο Μέρος, στο οποίο, δίκην παραρτήματος, έχουν συγκεντρωθεί: (α) κατάλογος με τα γνωστά και προσβάσιμα έργα του Καΐμη, (β) άγνωστο μέχρι τώρα και αδημοσίευτο υλικό σχετικά με τη ζωή και τη δράση του, (γ) βιβλιογραφία, (δ) οι πηγές της εικονογράφησης, (ε) ευρετήριο ονομάτων και (στ) οι εικόνες των έργων που εξετάζονται στη διατριβή.