Μελέτη του θετικού μηχανισμού παλίνδρομης αλληλορρύθμισης μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών και του ρόλου του παράγοντα αμβλύνσεως του κύματος των γοναδοτροφινών (GnSAF

Abstract

It is well known that after menopause, serum concentrations of both FSH and LH increase several times above early follicular phase levels due to the absence of the negative feedback mechanism. It has been shown that positive feedback mechanism of estrogen plus progesterone, although attenuated, is preserved in late postmenopausal years. Whether this is also the same for the positive feedback effect of estrogen alone has not been investigated. During menstrual cycle, oestradiol sensitizes the pituitary to GnRH, while gonadotrophin surge attenuating factor (GnSAF) may oppose this action. Using the LH response to GnRH during treatment with FSH as an in vivo bioassay for GnSAF, we tested the hypothesis that the augmented LH response to GnRH in the late follicular phase is related to reduced production of GnSAF from the ovulatory follicle.7.4.1.3 MATERIAL AND METHODS7.4.1.4 7.4.1.5 The study included fourty healthy women, divided in two groups: Group A included thirty postmenopausal women, divided into three subgroups (10 women in each group) according to the years since menopause, (group I: 2-8 y, group II: 9-17 y, group III: 18-25 y) and studied for 41 days. All women participated in the same experimental procedure twice: Exogenous estradiol was given (via skin patches) during two experiments at the doses of 100 μg on days 1 and 35 and 150 μg on days 2, 3, 36 and 37. Estradiol was also given at the dose of 100 μg every 3 days from day 4 to the day 34. Progesterone (given orally) was added from day 21 to 34.In order to assess the occurrence of an LH surge, blood samples were collected from all women every 12 hours from days 1 to 3 and 35 to 37 and every 6 hours from days 4 to 7 and 38 to 41. Blood samples were also taken on days 8, 13, 20, 21, 27 and 34. In all blood samples FSH, LH, E2 and P4 were measured. Group B included ten normally cycling women, studied during two menstrual cycles. The LH response to 10 μg GnRH i.v. (ΔLH: the net increase in LH at 30 minutes above the basal value.) was investigated on days 2 and 3 and on days v (follicle size 16-17 mm) and v + 1 of cycle 1 (control) and cycle 2. On days 2 and v, a single s.c. injection of either normal saline (cycle 1) or 450 IU recombinant FSH (cycle 2) was given after the end of the GnRH experiment. The results are presented as mean±SEM. 7.4.1.6 RESULTSGroup AFollowing treatment with the estradiol, serum FSH and LH levels declined significantly (negative feedback mechanism). An LH surge occurred as a result of the estradiol positive feedback mechanism in groups I and II, in both experiments. Peak LH values during the surge were significantly higher in group I than in group II in both experiments (P<0.05). None of the patients in group III displayed an LH surge following the estrogen triggering effect.Group BFSH injection increased both serum oestradiol and inhibin B. In cycle 1, ΔLH remained unchanged from days 2 to 3 but increased significantly from days v to v + 1. In contrast, in cycle 2, ΔLH decreased significantly from days 2 to 3 (P < 0•05) and showed a nonsignificant increase from day v to day v + 1. The percentage difference in ΔLH between cycle 1 and cycle 2 was similar on days 3 (-66•9 ± 17•5%) and v + 1 (-65•2 ± 3•6%).7.4.1.7 CONCLUSIONSGroup AThe present study demonstrates for the first time a decreasing sensitivity of the pituitary to the positive feedback effect of exogenous estrogen in postmenopausal women with the estrogen-induced LH surge becoming attenuated before it was completely abolished in later postmenopausal yearsAlthough the mechanism is not clear, it is suggested that age-related central alterations in the hypothalamic pituitary system take place in postmenopausal women leading to a marked reduction of the functional capacity of the pituitary gonadotrophs. Group BΤhese results suggest that during the follicular phase of the menstrual cycle, GnSAF is produced by small antral follicles, while the contribution of the ovulatory follicle is minimal.

7.3.1.1 Είναι γνωστό ότι μετά την εμμηνόπαυση οι συγκεντρώσεις ορού της FSH και LH αυξάνουν αρκετές φορές πάνω από αυτά της πρώιμης παραγωγικής φάσης, λόγω της απουσίας του αρνητικού μηχανισμού. Ερευνητικά δεδομένα έχουν δείξει ότι ο θετικός μηχανισμός των οιστρογόνων μαζί με την προγεστερόνη, αν και αμβλυμμένος, διατηρείται κατά τα όψιμα μετεμμηνοπαυσιακά έτη. Παρόλα αυτά δεν έχει διερευνηθεί εάν συμβαίνει το ίδιο με τον θετικό μηχανισμό μόνο των οιστρογόνων. Κατά τον φυσιολογικό εμμηνορρυσιακό κύκλο, η οιστραδιόλη ευαισθητοποιεί την υπόφυση στη GnRH, ενώ ο παράγοντας αμβλύνσεως του κύματος των γοναδοτροπινών (GnSAF) πιθανόν ανταγωνίζεται αυτή τη δράση. Χρησιμοποιώντας την απάντηση της LH στη GnRH κατά τη διάρκεια της χορήγησης FSH ως μιας in vivo βιολογικής μεθόδου, για την εκτίμηση της βιοδραστικότητας του GnSAF, εξετάσθηκε η υπόθεση ότι η αυξημένη απάντηση της LH στη GnRH κατά την όψιμη ωοθυλακική φάση συσχετίζεται με τη μειωμένη παραγωγή του GnSAF από το ωορρηκτικό ωοθυλάκιο.Υλικό και μέθοδοιΗ μελέτη περιέλαβε σαράντα υγιείς γυναίκες, οι οποίες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες ως εξής: Η πρώτη ομάδα περιέλαβε τριάντα εμμηνοπαυσιακές γυναίκες οι οποίες διαιρέθηκαν σε 3 υπο-ομάδες, ανάλογα με τα έτη από την εμμηνόπαυση (υπο-ομάδα Ι: 2-8 έτη, υπο-ομάδα ΙΙ: 9-17 έτη, υπο-ομάδα ΙΙΙ: 18-25 έτη) και μελετήθηκαν για 41 ημέρες. Οι γυναίκες της ομάδας αυτής υποβλήθηκαν δύο φορές στην ίδια πειραματική διαδικασία. Η πειραματική διαδικασία περιελάμβανε τη διαδερμική χορήγηση οιστραδιόλης σε δόση 100 μg την ημέρα 1 και 35 και 150 μg τις ημέρες 2, 3, 36 και 37. Οιστραδιόλη επίσης χορηγήθηκε σε δόση 100 μg κάθε 3 ημέρες από την ημέρα 4 εώς την ημέρα 34. Επίσης οι γυναίκες έλαβαν επιπλέον προγεστερόνη (από του στόματος) από την ημέρα 21 εώς την ημέρα 34. Δείγματα αίματος λήφθηκαν από όλες τις γυναίκες κάθε 12 ώρες τις ημέρες 1 εώς 3 και 35 εώς 37 και κάθε 6 ώρες τις ημέρες 4 εώς 7 και 38 εώς 41. Επίσης δείγματα αίματος λήφθηκαν τις ημέρες 8, 13, 20, 21, 27 και 34. Σε όλα τα δείγματα έγινε μέτρηση των FSH, LH, οιστραδιόλης και προγεστερόνης. Η δεύτερη ομάδα περιέλαβε δέκα γυναίκες, με φυσιολογικούς εμμηνορρυσιακούς κύκλους, οι οποίες μελετήθηκαν σε δύο κύκλους. Μελετήθηκε η απάντηση της LH στη χορήγηση 10 μg GnRH i.v. (ΔLH: η καθαρή αύξηση πάνω από τη βασική τιμή της LH στα 30 λεπτά) τις ημέρες 2 και 3 και στις ημέρες ν (μέγεθος κυρίαρχου ωοθυλακίου 16-17 mm) και ν+1 στον κύκλο 1 (κύκλος ελέγχου) και στον κύκλο 2. Τις ημέρες 2 και ν, χορηγήθηκε μια δόση υποδορίως φυσιολογικού ορού (κύκλος 1) ή 450 IU ανασυνδυασμένης FSH (κύκλος 2) μετά το τέλος της πειραματικής διαδικασίας της GnRH . Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται ως mean±SEM. ΑποτελέσματαΟμάδα Α Με την έναρξη του ερευνητικού πρωτοκόλλου στις γυναίκες της ομάδας Α, οι τιμές ορού των LH και FSH μειώθηκαν σημαντικά μετά τη χορήγηση οιστραδιόλης, ως αποτέλεσμα του αρνητικού μηχανισμού παλίνδρομης αλληλορρύθμισης των οιστρογόνων. Μετά τη χορήγηση οιστραδιόλης πραγματοποιήθηκε κύμα της LH, ως αποτέλεσμα του θετικού μηχανισμού παλίνδρομης αλληλορύθμισης των οιστρογόνων στις υπο-ομάδες Ι και ΙΙ κατά τη διάρκεια και των δύο πειραματικών διαδικασιών. Οι κορυφαίες τιμές της LH κατά τη διάρκεια του κύματος ήταν σημαντικά υψηλότερες στην υπο-ομάδα Ι σε σχέση με τη υπο-ομάδα ΙΙ (P<0.05). Παρά τη σημαντική άνοδο των επιπέδων της οιστραδιόλης στις γυναίκες της υπο-ομάδας ΙΙΙ καμία από τις γυναίκες αυτής της υπο-ομάδας δεν εμφάνισε κύμα της LH.Ομάδα ΒΣτις γυναίκες της ομάδας Β, η χορήγηση FSH αύξησε τις συγκεντρώσεις στον ορό τόσο της οιστραδιόλης όσο και της ινχιμπίνης Β. Στον κύκλο 1, η ΔLH παρέμεινε αμετάβλητη από την ημέρα 2 στην ημέρα 3, αλλά αυξήθηκε σημαντικά από την ημέρα ν στη ν+1. Αντίθετα, στον κύκλο 2, η ΔLH μειώθηκε σημαντικά από τις ημέρες 2 εώς 3 (P < 0•05) και έδειξε μια μη σημαντική στατιστικά αύξηση από την ημέρα ν εώς τη ν+1. Η ποσοστιαία διαφορά στην ΔLH μεταξύ των κύκλων 1 και 2 ήταν όμοια στις ημέρες 3 (-66•9 ± 17•5%) και ν+1 (-65•2 ± 3•6%) .ΣυμπεράσματαΟμάδα ΑΤα αποτελέσματα της μελέτης αυτής δείχνουν για πρώτη φορά μια μείωση της ευαισθησίας της υπόφυσης στο θετικό μηχανισμό παλίνδρομης αλληλορρύθμισης της εξωγενώς χορηγούμενης οιστραδιόλης στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, με άμβλυνση του επαγόμενου από τα οιστρογόνα κύματος της LH εώς την κατάργησή του σε μια περίοδο 20 ετών μετά την εμμηνόπαυση. Αν και ο ακριβής μηχανισμός δεν είναι απολύτως ξεκάθαρος είναι πιθανόν να οφείλονται σε κεντρικού τύπου σχετιζόμενες με την ηλικία μεταβολές του υποθαλαμο-υποφυσιακού συστήματος, οι οποίες οδηγούν σε μια σημαντική μείωση της λειτουργικής ικανότητας των υποφυσιακών γοναδοτρόφων κυττάρων.Ομάδα ΒΤα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι κατά τη διάρκεια της ωοθυλακικής φάσης του εμμηνορρυσιακού κύκλου, ο GnSAF παράγεται από μικρά κοιλοτικά ωοθυλάκια ενώ η συμμετοχή του ωορρηκτικού ωοθυλακίου είναι ελάχιστη