Η στάση του ανθρώπου έναντι του θανάτου και η ορθόδοξη ποιμαντική αντιμετώπιση κατά τον Μέγα Βασίλειο

Abstract

[…] Η μελέτη μας ασχολείται αποκλειστικά με τον βιολογικό ή σωματικό θάνατο και όχι με τον πνευματικό (αμαρτία) ή τον αιώνιο (μετά την Τελική Κρίση). Η ενασχόληση αυτή διαιρείται σε δύο βασικούς άξονες: αφενός τον αναμενόμενο προσωπικό θάνατο και αφετέρου τον θάνατο των άλλων. Το πρόβλημα-ερώτημα που τίθεται προς διερεύνηση-απάντηση είναι ο τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίστηκε το θέμα βιολογικός θάνατος από την τοπική Εκκλησία της Καππαδοκίας, όταν προϊστάμενος της ήταν ο Μ. Βασίλειος. Εκμεταλλευόμενοι, λοιπόν, σε όλη την πορεία της μελέτης μας τις δύο κύριες παραμέτρους της Ποιμαντικής επιστήμης, το ποίμνιο και τον ποιμένα, σκοπεύουμε να ερευνήσουμε: α. τη στάση⁹⁵ των ανθρώπων της εποχής του αγ. Β. έναντι του θανάτου όπως και τις επιδράσεις τις οποίες δέχθηκαν (οι άνθρωποι) προς καθορισμό της, β. την αντίστοιχη προσωπική τοποθέτηση του αγ. Β. έναντι του θανάτου καθώς και ποιοι παράγοντες τη διαμόρφωσαν, γ. τις μορφές διαποίμανσης που εφάρμοσε ο Καππαδόκης Ιεράρχης για την ορθόδοξη αντιμετώπιση του σωματικού θανάτου, συμπεριλαμβανομένων των προϋποθέσεων, των αρχών, των θύραθεν επιδράσεων, των κριτηρίων διαφοροποίησης και των κυρίαρχων στόχων αυτής της διαποίμανσης. […]