ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΠΑΣΧΟΝΤΑ ΑΠΟ ΟΜΟΖΥΓΗ Β-ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ

Abstract

ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΠΑΣΧΟΝΤΑ ΑΠΟ Β-ΜΑ ΜΕΛΕΤΗΣΑΜΕ 57 ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ Β-ΜΑ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΣΕ 3 ΟΜΑΔΕΣ ΗΛΙΚΙΩΝ, ΕΚ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ Η ΟΜΑΔΑ Α ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕ 39 ΑΤΟΜΑ 7-14 ΕΤΩΝ, Η ΟΜΑΔΑ Β 11ΑΤΟΜΑ 15-20 ΕΤΩΝ ΚΑΙ Η ΟΜΑΔΑ Γ 7 ΑΤΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΤΩΝ 20 ΕΤΩΝ. ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΥΠΟΒΛΗΘΗΚΑΝ ΣΕ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΑΝΟΧΗΣ ΓΛΥΚΟΖΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΤΟ 1985 ΚΑΙ ΤΟ 1990 ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΗΣΙΔΙΑΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΤΟ 1990 ΜΕΛΕΤΗΣΑΜΕ 3 ΟΜΑΔΕΣ ΑΣΘΕΝΩΝΜΕ Β-ΜΑ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΑΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΟΧΗ ΓΛΥΚΟΖΗΣ Η ΠΡΩΤΗ, ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΟΧΗΓΛΥΚΟΖΗΣ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ Η ΤΡΙΤΗ, ΜΕ ΤΡΕΙΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΔΙΕΓΕΡΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΡΙΣΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ-C-ΠΕΠΤΙΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ Β-ΚΥΤΤΑΡΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΣΥΓΚΡΙΝΑΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΟΜΑΔΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΤΟΜΩΝ. ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΗΤΑΝ: Α) ΑΝΟΧΗΣ ΓΛΥΚΟΖΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ, Β) ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΑΣ ΓΛΥΚΑΓΟΝΗΣ ΚΑΙ Γ) ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΑΣ ΓΛΥΚΟΖΗΣ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΘΕΤΙΚΑ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΗΣΙΔΙΑΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ Β-ΜΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΑΝΟΧΗΣ ΓΛΥΚΟΖΗΣ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ ΕΠΙΔΕΙΝΟΥΜΕΝΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ. ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ Ε ΤΗΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΑΝΟΧΗΣ ΓΛΥΚΟΖΗΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΓΛΥΚΑΙΜΙΑΣ, ΥΠΟΔΗΛΟΥΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ Η ΤΑΧΕΙΑΣ ΦΑΣΗΣ ΕΚΚΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΦ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΓΛΥΚΟΖΗΣ. (ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ)

TO INVESTIGATE THE POSSIBLE PATHOGENETIC MECHANISMS INVOLVED IN THE DEVELOPMENTOF DIABETES MELLITUS (D.M) IN HOMOZYGOUS Β-THALASSEMIA (Β-ΤHAL) WE STUDIED 57 PATIENTS WITH Β-THAL DIVIDED INTO THREE GROUPS: GROUP A OF 39 PATIENTS 7-14 YEARS OLD, GROUP B OF 11 PATIENTS 15-20 YEARS OLD AND GROUP C OF 7 PATIENTS OLDER THAN 20 YEARS OLD. THE PATIENTS WERE TESTED WITH O.G.T.T IN 1985 AND 1990 AND THEIR SERUM WAS TESTED FOR THE PRESENCE OF ANTI-ISLET CELL ANTIBODIES. IN 1990 WE STUDIED THE RESPONSIVENESS OF THE Β-CELL TO THREE DIFFERENT STIMULI E.G. O.G.T.T., IV GLUCAGON AND IN GLUCOSE (I.V.G.T.T.) IN THREE GROUPS OFPATIENTS WITH Β-THAL. THE FIRST GROUP HAD NORMAL GLUCOSETOLERANCE, THE SECOND HAD IMPAIRED GLUCOSE TOLERANCE (IGT) AND THE THIRD HAD D.M. COMPARISONS WEREMADE BETWEEN GROUPS AND TO A FOURTH GROUP OF NORMAL CONTROLS. ALL THE PATIENTS WITH Β-THAL WERE NEGATIVE FOR ANTI-INSULIN AND ANTI-ISLET CELL ANTIBODIES.IN SUMMARY, THE PATIENTS WITH Β-THAL EXHIBIT AN INCREASING INCIDENCE OF IGTAND DM WITH AGE AND A PROGRESSIVE INCREASE IN INSULIN RESISTANCE AS WELL. INTHE SAME TIME WITH THE APPEARANCE OF IGT, THE PATIENTS WITH Β-THAL ALSO MANIFEST THE PHENOMENON OF Β-CELL NON-SENSING TO HYPERGLYCEMIA AS IT IS IMPLIED BY THE LOSS OF THE FIRST PHASE OF INSULIN SECRETION IN THE I.V.G.T.T. (ABSTRACT TRUNCATED)