Χαράλαμπος ( Μπάμπης ) Άννινος (1852-1934): ένας επτανήσιος στην Αθήνα: οι επτανησιακές καταβολές και η ενσωμάτωση ενός Κεφαλονίτη λογοτέχνη στην πνευματική ζωή της Αθήνας

Abstract

Only a few years after the Ionian Islands became part of the Kingdom of Greece (1864) and the devastating earthquake in Cephalonia (1867), Charalambos ("Babis") Anninos (1852-1834), a descendant of the aristocratic (though decadent at that time) Anninos family, decides to move to Athens and chase his dream to become a professional writer and journalist, after making a few amateurish publishing efforts in Cephalonia. From early 1880s until his death in 1934, Charalambos Anninos writes in newspapers and magazines, publishes and translates many books, writes plays that become very successful on Athenian theatres and gets incorporated to the literary and cultural life of Athens, as he is an active member of the so-called "1880s generation",that changed the map of Modern Greek literature. This dissertation is following Anninos' long and winding way, from his amateurish publications in 1870s Cephalonia to the way he, born a citizen of the United States of the Ionian Islands, becomes a part of the dynamic and continuously developing Athenian cultural life of late 19th and early 20th century. Anninos was very productive (a fact that several times worked against the quality of his works), and was published in many journals throughout the entire Hellenic world of that time (Greek communities in the Balkans, Central Europe, Egypt, Ottoman Empire,even in New York). He is rather forgotten in our days, mostly because of his choice to use a "brillante" kathareuousa language, ensuring him a great success in his time. Anninos is a typical and shining example of an Ionian writer's assimilation in the Athenian (and National Greek) culture, that underlines the difference that can be identified between Corfu, which maintained his Ionian identity for a few more decades, with the rest of the Ionian Islands, that easily found their way to the new Athenian cultural reality.

Λίγα χρόνια μετά την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα και τον καταστροφικό σεισμό του 1867 στην Κεφαλονιά, ο Χαραλάμπης Άννινος (1852-1934), γόνος αριστοκρατικής, πλην με οικονομικά προβλήματα, οικογένειας του νησιού, μετά από μερικές ερασιτεχνικές εκδοτικές προσπάθειες στην Κεφαλονιά και δύο ταξίδια στην Ιταλία, αποφασίζει, όπως πολλοί νεαροί Επτανήσιοι της εποχής να αναζητήσει την τύχη του σταδιοδρομώντας ως συγγραφέας και δημοσιογράφος στην Αθήνα. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1880 και μέχρι το θάνατό του το 1934 συνεργάζεται επαγγελματικά με εφημερίδες και περιοδικά της εποχής,εκδίδει βιβλία, δημοσιεύει μεταφράσεις, γράφει για το θέατρο, και εντάσσεται στη φιλολογική και πνευματική ελίτ της εποχής, συμμετέχοντας στην ανανεωτική για τη λογοτεχνία γενιά του 1880. Η διατριβή παρακολουθεί την πορεία του από τις ερασιτεχνικές προσπάθειες του στην Κεφαλονιά και τον τρόπο με τον οποίο ένας πρώην πολίτης του Ιόνιου Κράτους ενσωματώνεται σε μια δυναμική και υπό συνεχή διαμόρφωση αθηναϊκή πραγματικότητα της εποχής. Πολυγραφότατος (συχνά εις βάρος της ποιότητας) και με συνεργασίες σε πλειάδα εντύπων ολόκληρου του ελληνικού κόσμου της εποχής, σχετικά ξεχασμένος κυρίως λόγω της επιλογής του να γράφει σε μια "χαριτωμένη" καθαρεύουσα, αλλά με τεράστια αποδοχή στην εποχή του, ο Άννινος είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα "αφομοίωσης" Επτανησίων λογοτεχνών από την αθηναϊκή πραγματικότητα, υπογραμμίζοντας τη διαφορά των υπόλοιπων Επτανήσων με την Κέρκυρα, η οποία διατήρησε για μερικές δεκαετίες ακόμα την επτανησιακή ιδιαιτερότητά της στον λογοτεχνικό χάρτη.