Η κινητική και διατροφική παρέμβαση σε υπέρβαρες και παχύσαρκες γυναίκες ηλικίας 40-50 ετών σε δείκτες υγείας

Abstract

Introduction. The excessive body weight gain has experienced rapid aggravation globally. to tackle this situation, the approach should be multidimensional and tailored to the daily needs of individuals for successful results. Purpose: To what extent can be applied to daily life and have similar effects a model of physical activity not organized-free in intensity over time compared with a corresponding program of physical activity which has joined the factor of intensity in relation to time. Method: The participants of the research were 49 women aged between 40 & 50 years old whose BMI ranged from 24,9 kg/m2 up to 39,9 kg/m2 and their way of life characterized sedentary, which resulted primarily from the kind of their work. There were 3 groups two of which were experimental, they were asked to follow this intrusive program that included physical activity intensity and tension accompanied by nutritional guide and a control group which followed the daily schedule without any intervention. The recommended type of exercise was walking with the aim of achieving 12,500 steps / day. The recording was done with the help of the pedometer type OMRON, Walking Style II HJ-113R-E. This was followed by weighing and measuring for the definition of body composition by BIA method with an electronic balance type TANITA BC-545, measurement of blood pressure, waist and hip circumference with the relevant instruments and biochemical tests. The intervention lasted a total of 5 months (20 weeks), involving intrusive supervision period of 3 months (12 weeks) and unsupervised period of two months (8 weeks) Results: The mean percentage of weight change per working group reaches 8.97% for group 1 and for group 2 the average moves to 5.13% while the control group shows an average weight gain 0.27%. The values of the average biochemical tests for the group 1 show a decrease in glucose values of an average 4.49%, the total cholesterol decreased by 22.01%, HDL increased significantly by 34.06%, LDL also decreases significantly by 35.1%, while triglycerides reach a 14.14% reduction. For group 2 glucose decreased on average 5.14%, total cholesterol by 18.29%, HDL increased by 21.82%, LDL decreased by 26.99% and triglycerides showed a reduction effect, finally triglycerides for group 2 show a significant decrease of 10.15%. For the control group the price changes of biochemical tests are reversed, with an increase in all of the studied blood components and reduction of HDL. Regarding the linear correlation percentage weight changes / fat / visceral fat / muscle mass for groups 1 and 2, for group 1 was a significant correlation is (R = 0,662) with a percentage change of 43.8% from the linear model (R square = 0.438). The index Sig. equals 0.04 <0.05 and thus the resulting model is valid. The same goes for group 2 correlation is even stronger (R = 0,762) with a percentage change of 58% from the linear model (R square = 0,580). The index Sig. equals 0.042 <0.05 and thus the resulting model is valid. Equaly important are also the results of the remaining research questions. For systolic pressure, where the target value is 12, group 1 decreased to 12.3 from 13.67, group 2 also reduced the systolic pressure, reaching 13.1 from 13.6 of the first measurement and control group showed minimal and not statistically significant increase in systolic pressure from 12.95 to 13. Regarding the diastolic pressure, group 1 shows a reduction of the mean value from 8.2 to 7.9, which is not particularly important, group 2 is similarly reduced from 8.7 to 8.4, while the control group increased the mean diastolic pressure again of approximately 0.2, from 8.71 to 8.93. Finally, the reduction in waist and hip circumference for group 1 decreased on average 6,5 cm and the circumference of the hip on average 6,44 cm. Group 2 had a decrease in average the circumference by an average 4,46 cm, the circumference of the hips average presents decrease of 5,15 cm. The change in mean waist and hip for the control group is zero. Steadily increased significantly and the change in metabolic age in relation to organic, where for group 1 the Pearson coefficient indicates a positive correlation between the two variables at the first measurement with a value of 0.485. The value of the correlation coefficient decreases slightly in the third measurement at 0.363. For group 2 Pearson correlation is 0.600 at the first measurement and increased to 0,667 during the last count. The Pearson coefficient for the control group tends to 0 for the variables of biological and metabolic age. Conclusions: As expected, the results presented by the group in the intervention program with the intensity of physical activity were better compared to the second group that was devoid of factor intensity. However, based on the results there are no strong and statistically significant differences between the two proposed programs which guides us to the belief that physical activity, walking without tension but with specific number of steps can not only find immediate application in everyday life but also have a long lasting effect.

Εισαγωγή: Η υπερβάλλουσα αύξηση του σωματικού βάρους παρουσιάζει ραγδαία επιδείνωση σε παγκόσμιο επίπεδο. Για να αντιμετωπιστεί θα πρέπει η προσέγγιση της να είναι πολυδιάστατη και προσαρμοσμένη στις ανάγκες της ατομικής καθημερινότητας για επιτυχή αποτελέσματα. Σκοπός: Κατά πόσο μπορεί να εφαρμοστεί στην καθημερινότητα και να έχει αντίστοιχα αποτελέσματα ένα μοντέλο φυσικής δραστηριότητας μη οργανωμένο-ελεύθερο όσον αφορά την ένταση σε σχέση με το χρόνο εν συγκρίσει με αντίστοιχο πρόγραμμα φυσικής δραστηριότητας στο οποίο έχει ενταχθεί ο παράγοντας της έντασης σε σχέση με το χρόνο. Μέθοδος: Στην έρευνα συμμετείχαν 49 γυναίκες ηλικίας 40-50χρ των οποίων ο ΔΜΣ κυμάνθηκε από 24,9 kg/m 2 έως και 39,9 kg/m 2 και ο τρόπος ζωής τους χαρακτηρίστηκε καθιστικός, κάτι που προέκυψε κατά κύριο λόγο από το είδος της εργασίας τους. Υπήρξαν 3 ομάδες εκ των οποίων οι δυο ήταν πειραματικές όπου και κλήθηκαν να ακολουθήσουν συγκεκριμένο παρεμβατικό πρόγραμμα το οποίο περιελάμβανε φυσική δραστηριότητα με ένταση και χωρίς ένταση συνοδευόμενη από διατροφικό οδηγό και μια ομάδα ελέγχου η οποία ακολούθησε το καθημερινό πρόγραμμα της χωρίς καμία παρέμβαση. Η προτεινόμενη μορφή άσκησης ήταν το περπάτημα με στόχο την πραγμάτωση 12.500 βημάτων/ημέρα. Η καταγραφή τους γινόταν με τη βοήθεια βηματομέτρου τύπου OMRON, Walking Style II HJ-113R-E. Ακολούθησε ζύγιση και μέτρηση για τον ορισμό σύστασης του σώματος μέσω της μεθόδου ΒΙΑ με τον ηλεκτρονικό ζυγό τύπου ΤΑΝΙΤΑ BC-545. Μέτρηση αρτηριακής πίεσης, περιφέρειας μέσης και ισχύων με τα αντίστοιχα όργανα και βιοχημικές εξετάσεις. Η παρέμβαση διήρκησε συνολικά 5 μήνες (20 εβδομάδες), με επίβλεψη 3 μήνες (12 εβδομάδες) και χωρίς επίβλεψη 2 μήνες (8 εβδομάδες) Αποτελέσματα: Ο μέσος όρος της ποσοστιαίας μεταβολής βάρους ανά ομάδα εργασίας φτάνει το 8,97% για την ομάδα 1, για τηn ομάδα 2 ο Μ.Ο κινείται στο 5,13% ενώ η ομάδα ελέγχου παρουσιάζει αύξηση του βάρους της κατά Μ.Ο. 0,27%. Οι τιμές του Μ.Ο. των βιοχημικών εξετάσεων για την ομάδα 1 παρουσιάζει μείωση της τιμή της γλυκόζης κατά Μ.Ο. 4,49%, η ολική χοληστερίνη μειώνεται κατά 22,01%, η HDL αυξάνεται σημαντικά κατά 34,06%, η LDL μειώνεται επίσης σημαντικά, σε ποσοστό 35,1%, ενώ τα τριγλυκερίδια φτάνουν σε μείωση το 14,14%. Για τη ομάδα 2 η γλυκόζη μειώθηκε κατά Μ.Ο. 5,14%, η ολική χοληστερίνη κατά 18,29%, η HDL ενισχύθηκε κατά 21,82%, η LDL μειώθηκε κατά 26,99% και τα τριγλυκερίδια παρουσίασαν φαινομενικά μείωση, τέλος τα τριγλυκερίδια για την ομάδα 2 παρουσιάζουν μια σημαντική μείωση κατά 10,15%. Για την ομάδα ελέγχου οι μεταβολές των τιμών των βιοχημικών εξετάσεων αντιστρέφονται, με αύξηση όλων των υπό μελέτη συστατικών του αίματος και μείωση της HDL. Όσον αφορά τη Γραμμική Συσχέτιση Ποσοστιαίας Μεταβολή Βάρους / Λίπους / Σπλαχνικού Λίπους / Μυϊκής Μάζας για τις Ομάδες 1 και 2, για την ομάδα 1 η συσχέτιση είναι ισχυρή (R=0,662) και η μεταβολή εξηγείται κατά 43,8% από το γραμμικό μοντέλο (R square=0,438). Ο δείκτης Sig. ισούται με 0,04<0,05 και συνεπώς το μοντέλο που προκύπτει είναι έγκυρο. Το ίδιο ισχύει και για την ομάδα 2 η συσχέτιση είναι ακόμη ισχυρότερη (R=0,762) και η μεταβολή εξηγείται κατά 58% από το γραμμικό μοντέλο (R square=0,580). Ο δείκτης Sig. ισούται με 0,042<0,05 και συνεπώς το μοντέλο που προκύπτει είναι έγκυρο. Παρόμοιου βεληνεκούς είναι και τα αποτελέσματα που παρουσιάζουν τα λοιπά ερευνητικά ερωτήματα. Για τη συστολική πίεση, όπου η τιμή στόχος είναι 12, η ομάδα 1 παρουσίασε μείωση σε 12,3 από 13,67, η ομάδα 2 επίσης μείωσε την τιμή της συστολικής της πίεσης, φτάνοντας στο 13,1 από το 13,6 της πρώτης μέτρησης και η ομάδα ελέγχου παρουσίασε ελάχιστη και όχι στατιστικά σημαντική αύξηση στη μέση τιμή της συστολικής της πίεσης σε 13 από 12,95. Όσον αφορά τη διαστολική πίεση, η ομάδα 1 παρουσιάζει μείωση της μέσης τιμής σε 7,9 από 8,2, η οποία δεν είναι ιδιαίτερα σημαντική, η ομάδα 2 παρουσιάζει παρόμοια μείωση σε 8,4 από 8,7, ενώ η ομάδα ελέγχου αυξάνει και πάλι τη μέση τιμή της διαστολικής πίεσης κατά περίπου 0,2, από 8,71 σε 8,93. Τέλος η μείωση της περιφέρειας μέσης και ισχύων όσον αφορά την ομάδα 1 η περιφέρεια της μέσης η περίμετρος μειώθηκε κατά Μ.Ο 6,5 cm ενώ η περιφέρεια κατά 6,44 cm. Η ομάδα 2 παρουσίασε μείωση του Μ.Ο. της περιμέτρου για τη μέση στα 4,46 cm, η περίμετρος των γοφών κατά Μ.Ο. παρουσιάζει μείωση της τάξεως των 5,15 cm. Η μεταβολή της μέσης τιμής της περιμέτρου μέσης και γοφών για την ομάδα ελέγχου είναι μηδενική. Σταθερά σημαντική αύξηση παρουσίασε και η μεταβολή της μεταβολικής ηλικίας σε σχέση με τη βιολογική, όπου για την ομάδα 1 ο συντελεστής Pearson υποδεικνύει θετική συσχέτιση ανάμεσα στις δύο μεταβλητές κατά την πρώτη μέτρηση με τιμή 0,485. Η τιμή αυτή του συντελεστή συσχέτισης μειώνεται ελαφρώς κατά την τρίτη μέτρηση σε 0,363. Για την ομάδα 2 ο συντελεστής συσχέτισης Pearson είναι 0,600 κατά την πρώτη μέτρηση και αυξάνεται σε 0,667 κατά την τελευταία μέτρηση. Ο συντελεστής Pearson για την ομάδα ελέγχου τείνει στο 0 για τις μεταβλητές της βιολογικής και μεταβολικής ηλικίας. Συμπεράσματα: Όπως ήταν αναμενόμενο τα αποτελέσματα που παρουσίασε η ομάδα που ακολούθησε το παρεμβατικό πρόγραμμα με την ένταση στη φυσική δραστηριότητα ήταν καλύτερα εν συγκρίσει με τη δεύτερη ομάδα όπου απουσίαζε ο παράγοντας της έντασης. Παρόλα αυτά, βάσει των αποτελεσμάτων δεν παρουσιάζεται έντονη και στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δυο προτεινόμενων προγραμμάτων γεγονός που μας δίνει την πεποίθηση πως η φυσική δραστηριότητα, περπάτημα χωρίς ένταση αλλά συγκεκριμένος αριθμός βημάτων όχι μόνο μπορεί να βρει άμεση εφαρμογή στην καθημερινότητα αλλά να είναι επιτυχής και να έχει διάρκεια στο χρόνο.