Η ανθρωπολογία του Τριωδίου

Abstract

The present doctoral thesis entitled "An anthropology of the Triodion ", is the result of my deep interest in liturgical theology. The orthodox liturgical is not a secondary discipline of theology, but it represents its practical application and effective living. At the foundation of choosing the Triodion lays the fact that the main themes of anthropology, such as the creation of man, the fall of the first humans, or Adam 's expulsion from Paradise, are present in the hymnography of the Triodion . The purpose of the thesis is to describe in detail who the human being is, what is his nature when in contact with God and what happens when the relationship with God is destroyed, what is the diversity of human psychosomatic functions in one situation or another, which is the feeling a human being is experiencing when in contact with God, or when separated from him. The methodology we followed in compiling this thesis has allowed us to analyze and compare various arguments (positions) referring to anthropology, with the hymns of Triodion, but always having in view the theological interpretation (position) of the Holy Fathers . The thesis contains four main chapters, each having several sub-chapters. The study of the Triodion was conducted in three directions: we analyzed the content and structure of the Triodion, the lessons about the human being and the characteristics of the religious services held during the Triodion . From the study of the content and structure Triodion, we concluded that it is the result of a long evolution, as its composition began in the apostolic period, and ended in the 16th century. During the Triodion, the believer can gain immortality and deification since the resurrection of Christ has already occurred. In order to earn immortality and deification, the believer must obey Christ, by participating to His death and resurrection.

Η παρούσα εργασία με τίτλο «Η ανθρωπολογία του Τριωδίου», αποτελεί καρπό του ενδιαφέροντός του συγγραφέα για την λειτουργική θεολογία και τη συνάντησή της με την συστηματική θεολογία. Η λειτουργική θεολογία δεν είναι ένας κλάδος της Θεολογίας αλλά είναι η πρακτική και βιωματική εφαρμογή της. Η επιλογή του Τριωδίου θεμελιώνεται στο ότι τα κύρια θέματα της ανθρωπολογίας όπως η δημιουργία του ανθρώπου, η πτώση των πρωτοπλάστων, εκδίωξη του Αδάμ από τον Παράδεισο, η ενανθρώπηση του Λόγου, κυριαρχούν στους ύμνους του Τριωδίου. Ο σκοπός της μελέτης είναι να περιγράψει σε βάθος και με λεπτομέρειες ποιός είναι ο άνθρωπος, πώς είναι η φύση του όταν κρατάει το σύνδεσμό της με το Θεό, και τι γίνεται όταν διαρραγεί ο σύνδεσμος αυτός, πως λειτουργούν οι ποικίλες ψυχοσωματικές λειτουργίες του ανθρώπου στη μια η την άλλη περίπτωση, ποία είναι η αίσθηση υπάρξεως που έχει ενωμένος η ξεκομμένος από το Θεό. Η κύρια πηγή της παρούσας μελέτης είναι το λειτουργικό βιβλίο του Τριωδίου. Για πιο τεκμηριωμένη και πληρέστερη, από ότι έχει γίνει μέχρι σήμερα, διερεύνηση του θέματος στηριχθήκαμε βεβαίως στην πλούσια βιβλιογραφία, αλλά αξιοποιήσαμε και κάθε πληροφορία άμεση ή έμμεση των βιβλικών κειμένων, τον πλούτο της πατερικής σοφίας, τις ποικίλες παραλλαγές που καταγράφει και διασώζει η λειτουργική μας παράδοση.Η μεθοδολογία που ακολουθήσαμε στη σύνταξη του έργου, μας επέτρεψε να αναλύσουμε και να συγκρίνου με τις πολλές θέσεις που αφορούν την ανθρωπολογία με τα τροπάρια του Τριωδίου έχοντας πάντα υπ’ όψιν μας και την ερμηνευτική παράδοση των Πατέρων της Εκκλησίας. Η εργασία περιέχει τέσσερα κεφάλαια με επί μέρους ενότητες το καθένα. Η έρευνα του Τριωδίου έγινε σε τρείς κατεύθυνσεις. Μελετάμε τον καταρτισμό και την δομή του Τριωδίου, τις λειτουργικές ιδιομορφίες των Ακολουθιών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και την διδασκαλία περί του ανθρώπου.Tο Τριώδιο είναι αποτέλεσμα μίας μακράς εξέλιξης που αρχίζει κατά την αποστολική εποχή και τελειώνει το 16ο αιώνα. Στην περίοδο του Τριωδίου ο πιστός μπορεί να κερδίσει την αφθαρσία, την αθανασία και τη θέωση επειδή η ανάσταση του Χριστού ήδη έχει συμβεί Εκείνο μόνο που χρειάζεται για τον πιστό σε αντίθεση με τον παλαιό Αδάμ για να κερδίσει την αφθαρσία, την αθανασία και τη θέωση είναι να επιδείξει πίστη και υπακοή στο Χριστό τηρώντας τις εντολές του και μετέχοντας υπαρξιακά στο θάνατο και την ανάστασή του.