Παθολογοανατομική εκτίμηση και ανοσοϊστοχημική διερεύνηση του πλακούντα στην υπερτασική νόσο της κύησης

Abstract

Purpose: our aim was to study the effects of hypoxia through the expression of transforming growth factor (TGF) β3, an inhibitor of trophoblast invasion, in placentas from pregnancies complicated with preeclampsia, in comparison with the pathologic findings and the severity of prematurity. Materials & methods: pathologic examination was performed in 37 placentas from pregnancies complicated with preeclampsia that led to preterm delivery. We investigated the immunohistochemical expression of hypoxia inducible factors (HIF) 1α and 2α and TGF-β3 in all populations of trophoblast cells and compared it with first trimester placentas (n=11) and placentas from normal full term pregnancies (including 22, 23 and 34 weeks) (n=13). We compared the immunohistochemical expression between TGF-β3, HIF-1α and HIF-2α in preeclampsia, and evaluated the variations of the intensity in comparison with the pathologic findings and the severity of prematurity. Conclusions: characteristic pathological lesions are observed in placentas from pregnancies complicated with preeclampsia before 37 weeks, without statistical differences between age groups. In those placentas and in the first trimester placentas, the immunohistochemical expression of HIF-1α and HIF-2α is comparable with the expression of TGF-β3, an inhibitor of trophoblast invasion, a finding that may indicate the possible role of hypoxia in the pathogenesis of preeclampsia. Extravillous intermediate trophoblast cells showed the strongest immunoreactivity. HIF-2α immunohistochemical expression was stronger in the placentas with acute atherosis, and TGF-β3 expression was stronger in the placentas with increased perivillous fibrinoid deposition <50%, whereas there was no statistical difference of the immunohistochemical intensity between age groups.

Σκοπός: Η επίδραση της υποξίας στην διηθητική ικανότητα της εξωλάχνιας τροφοβλάστης στην προεκλαμψία, μέσω της έκφρασης του αναστολέα της διήθησηςTGF-β3, και η σύγκριση με τον βαθμό προωρότητας και τα ιστολογικά ευρήματα σε πλακούντες από ιατρογενή πρόωρο τοκετό λόγω προεκλαμψίας. Υλικό & μέθοδοι: Έγινε παθολογοανατομική εξέταση, σε 37 πλακούντες από ιατρογενή πρόωρο τοκετό λόγω προεκλαμψίας. Εκτιμήθηκε η ανοσοϊστοχημική έκφραση των παραγόντων που επάγονται από την υποξία HIF-1α και HIF-2α και της κυτταροκίνης TGF-β3, σε όλους τους υποπληθυσμούς της τροφοβλάστης και συγκρίθηκε η συχνότητα έκφρασης με στοιχεία κύησης 1ου τριμήνου (ν=11) και φυσιολογικούς τελειόμηνους και όχι μόνο πλακούντες (ν=13). Συγκρίθηκε η συχνότητα έκφρασης της κυτταροκίνης TGF-β3 με την συχνότητα έκφρασης των HIF-1α και HIF-2α στην προεκλαμψία και μελετήθηκαν οι διακυμάνσεις της έντασης, ανάλογα με την προωρότητα και τα ιστολογικά ευρήματα. Αποτελέσματα: Στην προεκλαμψία, πριν τις 37 εβδομάδες, αναγνωρίζονται ιστοπαθολογικές αλλοιώσεις στις σπειροειδείς αρτηρίες και στο παρέγχυμα του πλακούντα, χωρίς στατιστική διαφορά λόγω προωρότητας. Στους ίδιους πλακούντες και στα στοιχεία κύησης 1ου τριμήνου, η έκφραση των HIF-1α και HIF-2α είναι παράλληλη με την έκφραση του TGF-β3, γεγονός που υποδηλώνει την συμμετοχή της υποξίας στην παθογένεια της νόσου. Αντιδρά εντονότερα και στους τρεις παράγοντες η διάμεση τροφοβλάστη. Η χρώση HIF-2α είναι εντονότερη στους πλακούντες με οξεία αθήρωση και η χρώση TGF-β3 είναι εντονότερη στους πλακούντες με εναπόθεση ινιδοειδούς ουσίας < 50%. Δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην ένταση των ανοσοϊστοχημικών χρώσεων στα παθολογικά περιστατικά, ανάλογα με την σοβαρότητα της προωρότητας.