Το ζήτημα της πολιτικής και της πολιτιστικής μετάβασης στην κεντρική Ασία την περίοδο 1991 - 1993

Abstract

The political figures that were elected to lead the people of Central Asia do not represent a new generation of leaders. With the Kyrgyz Republic as an exception the Central Asian leadership derives from the old order of the state apparatus. For the rivalries in Central Asia responsibility falls on Russia and on nationalist animosity among the peoples of Central Asia. Central Asia should not be considered as a homogenous zone of Muslim nations. The plurality of the region may only be understood through the realization of the differences between the various nations living there. Economically the five republics of Central Asia have not reached the potential that their energy rich resources allow for. Gas and oil reserves in Kazakhstan and Turkmenistan provide investment value to the whole area but Central Asian economies function in such a way as to deter further interest. Russia has enjoyed the luxury of proximity in redefining its relations with the Central Asian Republics. In contrast to the nationalist backlash registered in other countries such as Moldova and Ukraine after the dissolution of the USSR the Central Asian Republics have accepted Russian hegemony in the area. Post Soviet Central Asia continues to resemble Soviet Central Asia with Russian influence being welcomed. This comes into contrast with the area in the Caucasus where Russian military presence adds to the overall environment of instability. An important question left for future studies to answer is if the desired political changes in the area should be based on social modernization or on the capitalizing of existing means of social management. We tend to believe that the second choice is closer to a solution for Central Asia’s pass to modernity. […]

Η έρευνα εστιάζει στα γεγονότα των πρώτων τριών χρονών της ανεξαρτησίας των νέων δημοκρατιών της Κεντρικής Ασίας το Καζακστάν το Ουζμπεκιστάν το Τουρκμενιστάν την Κιργισία και το Τατζικιστάν. Η εργασία αναφέρεται αρχικά στα στοιχεία που συγκροτούν την κοινή συνείδηση των λαών της Κεντρικής Ασίας. Ο ρόλος της φατρίας, η επιβίωσή της στα χρόνια του σοβιετικού καθεστώτος, οι διώξεις που υπέστη και η συμμέτοχη της στην πολιτική της μετασοβιετικής Κεντρικής Ασίας αποτελούν το κύριο αντικείμενο της εργασίας. Η εργασία αναλύει την ανάδυση του Ισλάμ την «ρωσοποίηση» της περιοχής και την εγκατάσταση ρωσόφωνων εποίκων, τη βίαιη αστικοποίηση των πληθυσμών ειδικά των νομάδων της Στέπας, τα γεγονότα που οδήγησαν στην Ανεξαρτησία, την γεωπολιτική διάσταση της Ανεξαρτησίας με την ίδρυση της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών και την ηγεμονία της Ρωσίας, τη σύσταση κοινής αμυντικής υποδομής από τις πέντε νέες δημοκρατίες σε μια προσπάθεια πλήρους ανεξαρτητοποίησης από το ρωσικό ηγεμονισμό, την προσπάθεια συγκρότησης εθνικών οικονομιών στο πλαίσιο των κανόνων και των άρχων της ελεύθερης οικονομίας και της παγκόσμιας αγοράς, την επιβολή ιδιαίτερα σκληρών ρυθμίσεων από την πλευρά των διεθνών οργανισμών, το ενεργειακό ζήτημα, την πολιτική των αγωγών και τη νέα γεωπολιτική θέση της Κεντρικής Ασίας. […]