Γονοτυπικός-φαινοτυπικός συσχετισμός στην παγκρεατίτιδα

Abstract

Background: Acute pancreatitis (AP) reflects the intensity of the inflammatory response and is divided into mild AP (MAP) or severe AP (SAP). Monocyte chemotactic protein-1 (MCP-1) gene expression is altered by an A/G polymorphism (-2518), with the G allele increasing MCP-1 production. Obese patients appear to be at risk for complications of AP. APACHE-O score has been suggested to improve APACHE-II accuracy in predicting severe outcome in AP. Aims: Τo determine whether: 1) the MCP-1 −2518 A/G polymorphism affects the severity of AP, 2) if APACHE-O score adds any predictive value to APACHE-II score and 3) to test the hypothesis that obese patients are at increased risk of SAP because of a more intense inflammatory response to pancreatic injury. Methods: 102 consecutive AP patients and 116 controls were evaluated. The A/G genotype was evaluated by polymerase chain reaction amplification and DNA sequencing. MCP-1 serum levels were quantified using a fluorescence bead-based immunoassay. Receiver operating curves (ROC) for prediction of SAP were calculated using admission APACHE-II and APACHE-O scores. Binary logistic regression was performed to assess if obesity is a risk for SAP and to determine the clinical factors associated with severe disease. Serum levels of IL-6, MCP-1 and CRP as well as Ranson’s scores were compared between obese and non-obese patients. Results: Nineteen patients developed organ dysfunction and were classified as SAP. Patients with SAP had a significantly greater proportion of the G allele (86%) than did MAP patients (46%) (p<0.007). As predicted by the genotype, the serum MCP-1 levels were significantly higher in the SAP patients when compared with the MAP patients (p=0.002). Using a body mass index (BMI) >30, 28% of the subjects were obese. Admission APACHE-O (Area under the curve AUC: 0.895) and APACHE-II (AUC: 0.893) showed similar accuracy in predicting severe outcome. BMI>30 was identified as a significant risk for SAP (OR: 2.8, p=0.048) and mortality (OR: 11.2, p=0.022). CRP levels were significantly higher in obese AP patients (p=0.0001) as well as Ranson’s score (p=0.021). IL-6 and MCP-1 levels were higher in obese patients but did not reach statistical significance. Conclusions: MCP-1 −2518 G allele is a risk factor for severe AP. MCP-1 serum levels, measured early in the course of AP, appear to be an accurate predictor of severity of acute pancreatitis and death. Obesity is an independent risk for severe acute pancreatitis. Admission APACHE-O score is not more accurate than APACHE-II score. Our study results suggest that obesity increases the severity of AP by amplifying the immuneresponse to injury.

Εισαγωγή: Η κλινική πορεία της οξείας παγκρεατίτιδας (ΟΠ) αντανακλά την ένταση τηςφλεγμονώδους αντίδρασης και ταξινομείται σε ήπια ΟΠ (ΗΟΠ) και βαριά ΟΠ (ΒΟΠ). Η έκφραση του γονιδίου της χημειοτακτικής πρωτεΐνης των μονοκυττάρων (MCP-1) επηρεάζεται από έναν A/G πολυμορφισμό (-2518) με το G αλληλόμορφο να αυξάνει την παραγωγή της MCP-1. Παχύσαρκοι ασθενείς εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο για επιπλοκές από ΟΠ. Το σύστημα APACHE-O έχει προταθεί ότι βελτιώνει την ακρίβεια του συστήματος APACHE-ΙΙ στην πρόγνωση της ανάπτυξης ΒΟΠ. Στόχοι: 1) Να διευκρινίσουμε αν ο πολυμορφισμός στο γονίδιο της MCP-1 στη θέση - 2518 επηρεάζει την βαρύτητα της ΟΠ, 2) αν το σύστημα APACHE-O βελτιώνει την προγνωστική αξία του συστήματος APACHE-ΙΙ και 3) να διερευνήσουμε την υπόθεση ότι οι παχύσαρκοι ασθενείς βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο για την ανάπτυξη ΒΟΠ λόγω της μεγαλύτερης φλεγμονώδους απόκρισης που παρουσιάζουν στην παγκρεατική προσβολή. Μέθοδοι: Μελετήθηκαν 102 ασθενείς με ΟΠ και 116 άτομα αποτέλεσαν την ομάδα των υγιών μαρτύρων. Ο A/G γονότυπος της MCP-1 ανιχνεύθηκε με την μέθοδο της αλυσιδωτής αντίδρασης της πολυμεράσης και με προσδιορισμό της αλληλουχίας του DNA. Τα επίπεδα της MCP-1 στον ορό μετρήθηκαν με φθορίζουσα ανοσολογική μέθοδο. Υπολογίσθηκαν οι καμπύλες ROC των συστημάτων APACHE-II και APACHEO. Η παχυσαρκία και άλλες κλινικές παράμετροι εκτιμήθηκαν ως παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη ΒΟΠ με τη χρήση ανάλυσης λογισμικής παλινδρόμησης. Συγκρίναμε τα επίπεδα των IL-6, MCP-1 και CRP στον ορό και των κριτηρίων του Ranson σε παχύσαρκους και μη-παχύσαρκους ασθενείς με ΟΠ. Αποτελέσματα: 19 ασθενείς ανέπτυξαν ανεπάρκεια οργάνων και ταξινομήθηκαν ως ΒΟΠ. Οι ασθενείς με ΒΟΠ βρέθηκαν να έχουν σημαντικά υψηλότερο ποσοστό του G αλληλομόρφου (86%) σε σχέση με τους ασθενείς με ΗΟΠ (46%) (p<0,007). Οι ασθενείς με ΒΟΠ είχαν επίσης υψηλότερα επίπεδα της MCP-1 στον ορό σε σχέση με τους 97 ασθενείς με ΗΟΠ (p=0,002). Το 28% των ασθενών ήταν παχύσαρκοι (BMI >30). Τα συστήματα APACHE-O (AUC: 0,895) και APACHE-ΙΙ (AUC: 0,893) έδειξαν παρόμοια ακρίβεια στην πρόγνωση της ανάπτυξης ΒΟΠ. Η παχυσαρκία βρέθηκε να αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη ΒΟΠ (OR: 2,8, p=0,048) και θνητότητας (OR: 11,2, p=0,022). Τα επίπεδα της CRP (p=0,0001) και τα κριτήρια Ranson (p=0,021) βρέθηκαν σημαντικά υψηλότερα στους παχύσαρκους ασθενείς. Τα επίπεδα των IL-6 και MCP-1 βρέθηκαν υψηλότερα στους παχύσαρκους ασθενείς, χωρίς όμως να είναι στατιστικώς σημαντικά. Συμπεράσματα: Το -2518 G αλληλόμορφο της MCP-1 αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη ΒΟΠ. Τα επίπεδα της MCP-1 δείχνουν να αποτελούν ακριβή προγνωστικό δείκτη για την ανάπτυξη ΒΟΠ και θανάτου. Η παχυσαρκία αποτελεί επίσης ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη ΒΟΠ. Το σύστημα APACHE-O κατά την εισαγωγή των ασθενών δεν είναι πιο ακριβές από το σύστημα APACHE-ΙΙ. Τα αποτελέσματα της μελέτης μας προτείνουν ότι η παχυσαρκία αυξάνει την βαρύτητα της ΟΠ λόγω της μεγαλύτερης ανοσολογικής απόκρισης στην παγκρεατική προσβολή.