Η ορθότητα και η βεβαιότητα στο νεοελληνικό λεξιλόγιο φυσικών και μη φυσικών ομιλητών της ελληνικής γλώσσας στη Δυτική Θράκη

Abstract

This work examines the relationship of accuracy and certainty between native (NS) and non-native speakers (NNS) of Greek language students of the second year of high schools in the area of West Thrace in Greece. In this research were participated 573 students of several high schools of the prefectures of Xanthi and Rodopi. The students were divided in two groups, the first group of Greek native speakers NS and the second group of non-native speakers NNS but with the Turkish language as a mother tongue. The children had to fill in a test of hidden verbs, nouns, adjectives of their choice and then to declare the rate of certainty of their correct answers in a five point scale. The overview of the results verifies the general hypothesis that, there is a link between accuracy and certainty. To be more specific the findings regarding the gender indicates that boys and girls of Greek language NS are both certain for their answers. However regarding the NNS the girls are more certain from the boys. The MANOVA analysis proves that for children, statistically their accuracy and certainty depends on the education of their father, the age and the mother tongue (LI). Additionally it is observed an interaction of the LI with the age and the education of the Father. Statistically an important role has the place of residence as well as the school. Finally, the parts of speech which hindered more students are the adjectives while there is less difficulty for the verbs and even less for the nouns.

Η παρούσα εργασία εξετάζει τη σχέση ορθότητας-βεβαιότητας φυσικών ομιλητών (ΦΟ) και μη φυσικών ομιλητών (ΜΦΟ) της ελληνικής γλώσσας που φοιτούν στη Β' Γυμνάσιου και κατοικούν στην περιοχή της Δυτικής Θράκης. Στην έρευνα συμμετείχαν 573 μαθητές γυμνάσιων του νομού Ξάνθης και Ροδόπης. Το δείγμα χωρίστηκε σε δύο ομάδες: την πρώτη ομάδα αποτέλεσαν μαθητές ΦΟ της ελληνικής και τη δεύτερη ΜΦΟ που είχαν κυρίως ως πρώτη γλώσσα την τουρκική. Οι μαθητές έπρεπε να συμπληρώσουν ένα τεστ συμπλήρωσης κενών με ρήματα ουσιαστικά και επίθετα δικής τους επιλογής και στη συνέχεια να δηλώσουν το βαθμό βεβαιότητάς τους για την ορθότητα των απαντήσεων τους με μια πεντάβαθμη κλίμακα. Η γενική θεώρηση των αποτελεσμάτων επαληθεύει τη γενική υπόθεση, ότι δηλαδή υπάρχει ισχυρή συσχέτιση ορθότητας-βεβαιότητας. Συγκεκριμένα τα ευρήματα που αφορούν στο φύλο δείχνουν ότι τα αγόρια και τα κορίτσια ΦΟ της ελληνικής δεν διαφοροποιούνται στη βεβαιότητα. Όσον αφορά όμως στους ΜΦΟ τα κορίτσια εμφανίζουν υψηλότερη βεβαιότητα από τα αγόρια. Η ανάλυση MANOVA δείχνει ότι στατιστικώς σημαντική για την ορθότητα και τη βεβαιότητα των υποκείμενων είναι η μόρφωση του πάτερα, η ηλικία και η μητρική γλώσσα (ΓΙ). Επιπλέον παρατηρείται αλληλεπίδραση της ΓΙ με την ηλικία και τη μόρφωση του πάτερα. Στατιστικώς σημαντικό ρόλο έχει και ο τόπος διαμονής των υποκείμενων καθώς και το σχολείο φοίτησής τους. Τέλος, τα μέρη του λόγου που δυσκόλεψαν περισσότερο τα υποκείμενα είναι τα επίθετα ενώ μικρότερος είναι ο βαθμός δυσκολίας για τα ρήματα και πολύ μικρός για τα ουσιαστικά.