Ο ρόλος της θρομβίνης στην πρόκληση του εγκεφαλικού αγγειοσπασμού: Πειραματική μελέτη

Abstract

The potential role of thrombine in the induction of cerebral vasospasm after subarachnoid haemorrage was studied in twelve rabbits. Therefore standarized thrombine solution was injected through suboccipital tapping into the cisterna magna of twelve rabbits and the results of the injection were studied by series of three consecutives cerebral angiographies, the first done 15 minutes before the injection, the second 30 minutes after the injection and the third 120 minutes after the injection. Six rabbits were used as control group and injected with normal saline. The injection of thrombine induced an acute vasospasm of the basilar artery reaching a peak at 30 minutes after the injection and gradually subsided in the next two hours. Statistical analysis of the data revealed a statistical significance at the level of 5%. The results are compatible with the in vitro action of thrombine in the external vessel surface. It is emphasized that although vasospasm is a biphasic phenomenon consisted of acute and chronic phase, the chronic phase is the phase which is extensively studied because of its clinical significance. Nevertheless the significance of acute phase should not be overlooked because of the high mortality and morbidity rates during it.

Σκοπός της παρούσης μελέτης ήταν η διερεύνηση του ρόλου της θρομβίνης στην έκλυση εγκεφαλικού αγγειοσπάσμου μετά από υπαραχνοειδή αιομρραγία. Σαν πειραματόζωα χρησιμοποιήθηκαν δώδεκα κουνέλια στα οποία έγινε υπινιακή παρακέντηση και έγχυση διαλύματος θρομβίνης στην μείζονα δεξαμενή του εγκεφάλου και μελετήθηκε το αποτέλεσμα της δράσεως αυτής αγγειογραφικώς στην βασική αρτηρία του εγκεφάλου με τρεις διαδοχικές αγγειογραφίες, η πρώτη 15 min προ της εγχύσεως, η δεύτερη 30 min μετά την έγχυση και η τρίτη 120 min μετά την έγχυση. Σαν μάρτυρες χρησιμοποιήθηκαν έξι κουνέλια στα οποία έγινε έγχυση φυσιολογικού ορού. Διαπιστώθηκε ότι η θρομβίνη προκαλεί πρώϊμο αγγειόσπασμο ο οποίος λύεται σταδιακά εντός των επομένων δύο ωρών πλήρως. Εκτός του αγγειογραφικού φαινομένου ο αγγειόσπασμος δεν επέφερε επιβάρυνση της καλής γενικής καταστάσεως των πειραματοζώων. Οι διαφορές στο εύρος του αγγείου όταν επέλθει ο αγγειόσπασμος είναι στατιστικώς σημαντικές στο επίπεδο του 5%. Τα αποτελέσματα αυτά είναι συμβατά με τα μέχρι σήμερα IN VITRO αποτελέσματα της δράσεως της θρομβίνης στον έξω αγγειακό χιτώνα. Ο πιθανός μηχανισμός είναι η ενεργοποίηση των α₁-υποδοχέων του έξω αγγειακού χιτώνα του αγγείου από την θρομβίνη και όχι μέσω της νοραδρεναλίνης ως ενδιάμεσου μεταβιβαστού. Το συμπέρασμα της μελέτης αυτής είναι ότι η θρομβίνη προκαλεί πρώϊμο αγγειόσπασμο και πιθανώς να ενοχοποιείται για την μεγάλη νοσηρότητα και θνησιμότητα που παρατηρείται αμέσως μετά την υπαραχνοειδή αιμορραγία λόγω αγγειόσπασμου στις κλινικές παρατηρήσεις.