Ο ρόλος του ενδοθηλίου σε εγκύους υψηλού κινδύνου για εμφάνιση προεκλαμψίας

Abstract

Background and Aim: Pre-eclampsia increases the risk of future cardiovascular disease. We investigated the association between abnormal uterine artery Doppler flow velocimetry, indices of endothelial function, oxidative stress markers and the risk of pre-eclampsia. Methods: Between October 2005 and February 2007, 64 pregnant women presenting at the 1st Department of Obstetrics and Gynaecology, “Alexandra” Maternity Hospital, University of Athens, Greece were enrolled in our prospective study. Eligible cases were healthy singleton gestations with uncomplicated obstetric and medical history. Information on smoking status, personal and family history was recorded by means of a questionnaire. The carotid intima-media thickness (cIMT; a surrogate marker for atherosclerosis and predictor of future cardiovascular events) of 34 pregnant women with normal uteroplacental flow was compared with 30 women with abnormal uterine artery Doppler analysis (mean pulsatility index [PI] ? 1.6) during the transvaginal assessment of the uterine arteries at the routine anomaly scan (20-23 weeks of gestation). Pulse wave velocity (PWV) and brachial flow mediated dilatation (FMD) were also measured. Blood samples were obtained in order to assess the plasma oxidative stress, namely malondialdehyde (MDA) and uric acid levels. Results: Women with abnormal uterine artery PI had a greater mean internal (but not common) cIMT (0.58 ± 0.06 vs. 0.53 ± 0.08, respectively; p = 0.005) and risk of developing pre-eclampsia (6 of 30 vs. 0 of 34, or 20% vs. 0%, respectively; p = 0.0079) compared with those with normal uteroplacental flow. PWV and FMD did not differ significantly between the groups. The MDA was significantly higher in the group of women with abnormal uterine arteries Dopplers (1.65 ± 0.69 vs 1.27 ± 0.42 μM, respectively, p = 0.005). This group is at increased risk for the development of pre-eclampsia. The uric acid levels did not differ significantly between the two groups of women (3.50 ± 0.69 vs 1.27 ± 0.59 mg/dl, respectively, p = 0.814). Conclusions: Women with abnormal uterine artery Doppler results may be at increased risk not only of developing subsequent pre-eclampsia but also future cardiovascular disease. This increased risk may be present prior to and/or independently from the development of pre-eclampsia. Abnormal uterine artery Doppler results at 20-23 weeks of gestation may be a prognostic marker for future cardiovascular disease and events. Our study provides additional evidence regarding the role of oxidative stress in the pathophysiology of pre-eclampsia. Whether antioxidant supplementation in the group of women with abnormal uterine Doppler’s is effective in reducing the incidence of the disease remains to be established.

Σκοπός Η προεκλαμψία αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου. Ερευνήσαμε την συσχέτιση μεταξύ της παθολογικής Doppler ροομετρίας των μητριαίων αρτηριών, της ενδοθηλιακής λειτουργίας, δεικτών οξειδωτικού stress και του κινδύνου εμφάνισης προεκλαμψίας. Υλικό-μέθοδος Μεταξύ Οκτωβρίου 2005 και Φεβρουαρίου 2007, μελετήθηκαν προοπτικά 64 επίτοκες που παρακολουθούνταν στην Α’ Μαιευτική & Γυναικολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα». Όλες οι επίτοκες κυοφορούσαν μονήρεις κυήσεις και είχαν ανεπίπλεκτο ιατρικό και μαιευτικό ιστορικό. Με τη χρήση ερωτηματολογίου καταγράφηκαν τα σχετιζόμενα στοιχεία που αφορούσαν το κάπνισμα καθώς και το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό. Μετρήσαμε το πάχος του έσω χιτώνα της καρωτιδικής αρτηρίας (cIMT: υποκατάστατος δείκτης αρτηριοσκλήρυνσης και προγνωστικός δείκτης καρδιαγγειακών επεισοδίων) σε 34 επίτοκες με φυσιολογική μητροπλακουντιακή ροή σε σύγκριση με ομάδα 30 επιτόκων με παθολογική μητροπλακουντιακή ροή κατά την Doppler εξέταση των μητριαίων αρτηριών [μέσος δείκτης παλμικότητας (PI) ? 1.6] διακολπικά στο αναλυτικό γεννητικό υπερηχογράφημα (20-23 εβδομάδες κύησης). Αξιολογήσαμε επίσης την ταχύτητα του παλμικού κύματος (PWV) και την ενδοθήλιο-εξαρτώμενη αγγειοδιαστολή (FMD) της βραχιόνιου αρτηρίας. Τέλος διερευνήθηκε ο ρόλος του οξειδωτικού stress μετρώντας την μυλονική διαλδεϋδη (malondialdehyde, MDA) και το ουρικό οξύ σε όλες τις επίτοκες της μελέτης. Αποτελέσματα Οι επίτοκες με αυξημένη αντίσταση ροής στις μητριαίες αρτηρίες είχαν σημαντικά μεγαλύτερο cIMT στην έσω (αλλά όχι στην κοινή) καρωτιδική αρτηρία (0.58 ± 0.06 vs 0.53 ± 0.08, αντίστοιχα, p=0.005). Ο κίνδυνος για εμφάνιση προεκλαμψίας ήταν σημαντικά υψηλότερος (6/30 vs 0/34 δηλ 20% vs 0% αντίστοιχα, p=0.0079) σε σύγκριση με τις επίτοκες με φυσιολογική μητροπλακουντιακή ροή. Το PWV και το FMD δεν διέφεραν σημαντικά μεταξύ των δύο ομάδων. Η μυλονική διαλδεϋδη ήταν σημαντικά υψηλότερη στην ομάδα των επιτόκων με παθολογικά Doppler των μητριαίων αρτηριών (1.65 ± 0.69 vs 1.27 ± 0.42 μM, αντίστοιχα, p = 0.005). Οι τιμές του ουρικού οξέος ήταν υψηλότερες στην ομάδα εξέτασης σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, αλλά η διαφορά αυτή δεν ήταν στατιστικά σημαντική (3.50 ± 0.69 vs 1.27 ± 0.59 mg/dl, αντίστοιχα, p = 0.814). Συμπεράσματα Οι επίτοκες με παθολογικά αποτελέσματα κατά την Doppler εξέταση των μητριαίων αρτηριών βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο όχι μόνο για εμφάνιση προεκλαμψίας αλλά και για μελλοντική εμφάνιση καρδιαγγειακής νόσου. Ο αυξημένος αυτός κίνδυνος είναι ανεξάρτητος από την εμφάνιση της προεκλαμψίας. Η Doppler υπερηχογραφία των μητριαίων αρτηριών στις 20-23 εβδομάδες κύησης θα μπορούσε να αποτελέσει προγνωστικό δείκτη για την εμφάνιση καρδιαγγειακής νόσου. Οι τιμές του οξειδωτικού stress ήταν σημαντικά υψηλότερες όταν το μέσο PI ήταν πάνω από 1,6 κατά την διακολπική Doppler υπερηχογραφία των μητριαίων αρτηριών στο δεύτερο τρίμηνο της κύησης. Αναμένεται να διερευνηθεί εάν αυτή, η αυξημένου κινδύνου κατηγορία επιτόκων για εμφάνιση προεκλαμψίας, μπορεί να ωφεληθεί από φαρμακευτική αντιοξειδωτική αγωγή.