Συμβολή στη μελέτη των υπερυψηλών συχνοτήτων σε άτομα με φυσιολογικό ακοογράφημα και σε άτομα εκτεθειμένα σε θόρυβο

Abstract

The aim of this study was to evaluate hearing loss in a population of industrial workers exposed to occupational noise, by using conventional and extended high-frequency (EHF) audiometry. Otoacoustic emissions distortion products (DPOAEs) were also used and protocols for early detection and prevention of hearing loss are proposed. Materials and Methods: A total of 139 industry workers exposed to noise were examined. A control group of healthy subjects was also included in this study. Workers were divided in three groups. In the first group were included workers exposed to noise for up to 10 years, while in the second and third group were included workers exposed to noise between 11 and 20 years and 21 and 33 years respectively. Pure tone, EHF audiometry and DPOAEs were performed. Results and conclusions: In the control group, increased stand deviations in the mean thresholds from 10000 to 20000 Hz were found, indicating increased variability. More elevated thresholds were observed in the older population. Thresholds were poorer in the noise-exposed group compared with the control group across all examined frequencies. Older people also presented poorer thresholds and therefore correction to age seems to be necessary. Statistically significant differences were found at all EHFs with more elevated thresholds observed in 1500-16000 Hz frequency zone of the first group. In the second and third group, deterioration of threshold of EHFs was less worked. In contrast, in the second group, elevation of threshold in the 2000-8000 Hz frequency zone was observed, while in the third group thresholds were elevated in the 250-1000 Hz frequency zone. Regarding DPOAEs measurement, we found statistically significant lower DPOAEs levels in the noise-exposed group than in the control group, with lower responses observed at 4 and 6 KHz. Noise-induced hearing loss is usually measured by conventional audiometry from 250 to 2000 Hz, although efforts are made to present new protocols for screening programs. According to our study more than one protocol should be used. EHF audiometry is preferable for subjects working less than 10 years, while conventional audiometry is more suitable to evaluate the hearing of subjects working in noise more than 10 years. Additionally DPOAEs should be used in these protocols, since they improve their sensitivity, exhibiting noise-induced subclinical changes.

Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να διερευνήσει τη δυνατότητα χρήσης της ακοομετρίας υπερυψηλών συχνοτήτων και ωτοακουστικών εκπομπών προϊόντων παραμόρφωσης (DPOSAEs) στο σχεδιασμό πρωτοκόλλων για την πρώιμη ανίχνευση της βλάβης από θόρυβο. Μεθοδολογία: Συμπεριλήφθηκαν 139 εργαζόμενοι σε βιομηχανία σε συνθήκες θορύβου υψηλής έντασης και χωρίστηκαν σε 3 ομάδες. Στη πρώτη ομάδα περιλαμβάνονται άτομα που εργαζόταν για 0-10 χρόνια, στη δεύτερη για 11-20 χρόνια και στη Τρίτη ομάδα για 21-23 χρόνια. Σε όλους τους εξεταζόμενους έγινε τονικό συμβατικό ακουόγραμμα καθώς επίσης και ακουομετρία υπερυψηλών συχνοτήτων. Επίσης έγινε και η εξέταση των DPOAEs. Αποτελέσματα-Συμπεράσματα: Στο φυσιολογικό πληθυσμό διαπιστώθηκε μεγάλη διακύμανση του ουδού της ακοής στο ακουόγραμμα υπερυψηλών συχνοτήτων. Οι εργαζόμενοι σε περιβάλλον με δυνατό θόρυβο, έχουν υψηλότερο ουδό ακοής σε σύγκριση με εργαζόμενους σε ήσυχο περιβάλλον. Η ηλικία αποτελεί σημαντικό παράγοντα που προκαλεί αύξηση του ουδού της ακοής. Επομένως η διόρθωση ως προς την ηλικία φαίνεται να είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωστή εκτίμηση των αποτελεσμάτων των ακουολογικών ελέγχων. Η βλάβη εξ αιτίας της έκθεσης σε δυνατό θόρυβο, προηγείται στις υπερυψηλές συχνότητες, κατά τη πρώτη δεκαετία, και φαίνεται να αφορά κυρίως τις συχνότητες 12500-16000 Hz. Η παράταση της έκθεσης σε θόρυβο επιπλέον της 1ης δεκαετίας δεν φαίνεται να προκαλεί σημαντική επιδείνωση της ακουστικής οξύτητας στις υπερυψηλές συχνότητες. Στη δεύτερη δεκαετία παρατηρείται μείωση του ουδού της ακοής στις 2000-3000 Hz. Στη Τρίτη δεκαετία η βλάβη από θόρυβο φαίνεται να αφορά κυρίως τις συχνότητες 250-1000 Hz. Σχετικά με την εξέταση των DPOAEs παρατηρήθηκε ότι οι εργασίες παρουσίαζαν πλάτος σημαντικά μικρότερο σε όλες σχεδόν τις συχνότητες σε σχέση με το φυσιολογικό πληθυσμό. Σχετικά με τη δημιουργία πρωτοκόλλων παρακολούθησης της ακουστικής οξύτητας φαίνεται πιθανή η ανάγκη για εφαρμογή περισσοτέρων του ενός. Το ακουόγραμμα υπερυψηλών συχνοτήτων φαίνεται να είναι αποτελεσματικότερο για την παρακολούθηση εργαζομένων μέχρι 10 χρόνια, ενώ το συμβατικό, πιθανό να είναι πιο κατάλληλο για τη παρακολούθηση των ατόμων με προϋπηρεσία δύο ή τριών δεκαετιών. Η προσθήκη των DPOAEs σ’ αυτά τα πρωτόκολλα συνιστάται να περιλαμβάνονται, διότι αυξάνουν τη διαγνωστική τους ευαισθησία.