Κατανομή της ουσίας καολίνης στα διάφορα όργανα και επιπλοκές μετά από έγχυση αυτής της ουσίας στην υπεζωκοτική κοιλότητα

Abstract

Background: there are no many reports, which have already described the efficacy of intrapleural in­fusion of Kaolin to induce an effective pleurodesis. Objective: The main aim of this experimental study was to recognize the rapidity of the Kaolin particles absorption and systemic distribution after the intrapleural installation and the promoted side effects in the mean time of 7 days. Materials and Methods: Thirty male rabbits among 40 ones, were assignied to receive Kaolin slurry through an intrapleural catheter placed in a right mini thoracotomy. They were randomly divided in 4 groups: A B C and D in relation with the euthanassion time after Kaolin installation in 7, in 24 and D in 7 days respectively. Samples of both lungs, heart, aorta, paratracheal lymph nodes, chest wall, diaphragm, liver, spleen kidneys and brain were obtained and examined in optic polarized light microscopy in order to identify particles of Kaolin and histologic lesions. Results: Kaolin crystals were found in the most of the examined organs. There was rapid and progressive increase deposition of the Kaolin particles on the organs. The amount of Kaolin was statistically different in the organs in relation to the time of death. The only tissue reaction due to the Kaolin deposition was on the lung parenchyma and was similar to the damages of Adult Respiratory Distress Syndrome (ARDS). Conclusions: This report suggest that there is a rapid absorption of Kaolin particles and progressive deposition of them in the organs, after it's intrapleural administration in rabbits, in the mean time of 7 days. The only reaction due to Kaolin deposition regards the lung tissue. Further studies are required to assess the Kaolin absorption and systemic distribution with the side effects.

Ο σκοπός της παρούσης ερεύνης ήταν να μελετηθεί η απορρόφηση των σωματιδίων Καολίνης, μετά την έγχυση τους στην υπεζωκοτική κοιλότητα, η μεταφορά τους στα διάφορα όργανα και η διερεύνηση πιθανών ιστολογικών αλλοιώσεων που προκαλούνται στους ιστούς από την εναπόθεση των σωματιδίων Καολίνης. Υλικό - Μέθοδος: Σε 30 κόνικλους (40 συνολικά με την ομάδα των μαρτύρων) έγινε ενδοϋ­πεζωκοτική έγχυση Καολίνης μέσου μικρής θωρακοτομής. Τα πειραματόζωα κατάνεμήθηκαν σε 4 ισάριθμες ομάδες Α, Β, Γ, και Δ και θανατώθηκαν 7 ώρες και 7 ημέρες αντίστοιχα μετά την ενδοϋπεζωκοτική έγχυση ποσότητας Καολίνης 25mg/kg βάρους που είχε διαλυθεί σε 20ml φυσιολογικού ορού. Μετά την θανάτωση των πειραματόζωων αφαιρέθηκαν από αυτά: αμφότεροι οι πνεύμονες, η καρδιά, μέρος της αορτής, λεμφαδένες υπό το αορτικό τόξο, παρατραχειακοί λεμφαδένες, κυτταρολιπώδης ιστός του άνω και κάτω μεσοθωρακίου, μέρος του θωρακικού τοιχώματος, του διαφράγματος, του ήπατος, του σπληνός, αμφότεροι οι νεφροί και του εγκεφάλου. Δείγματα από αυτά τα όργανα εξετάστηκαν με κοινό οπτικό μικροσκόπιο και με μικροσκόπιο πολωμένου φωτός, με σκοπό την ανίχνευση των σωματιδίων Καολίνης στους ιστούς καθώς και των αλλοιώσεων που ενδεχομένως προκαλούσαν σε αυτούς. Αποτελέσματα: Από την επεξεργασία των ευρημάτων διαπιστώθηκε προοδευτικά αυξανόμενη ποσότητα σωματιδίων Καολίνης στους περισσότερους ιστούς από την στιγμή της ενδοϋ­πεζωκοτικής εγχύσεως. Το γεγονός αυτό αντανακλά την ταχεία απορρόφηση και κατανομή των σωματιδίων Καολίνης στους ιστούς δεδομένου ότι βρέθηκαν κρύσταλλοι Καολίνης σε όργανα σε διάστημα 7 ωρών μετά την έγχυση. Η μόνη παρενέργεια - ιστολογική αλλοίωση που καταγράφηκε από την εναπόθεση Καολίνης στους ιστούς ήταν στο πνευμονικό παρέγχυμα. Η φλεγμονώδης αντίδραση ήταν παρόμοια με αυτή που περιγράφεται στο Σύνδρομο Αναπνευστικής Δυσχέρειας του Ενήλικος (ARDS). Το μέγεθος της αντιδράσεως διαφοροποιήθηκε στο διάστημα των 7 ημερών. Το γεγονός αυτό συνδυάζεται με την κλινική εξέλιξη του ανωτέρου συνδρόμου. Συμπεράσματα: Από τη μελέτη αποδείχθηκε ταχεία απορρόφηση και προοδευτική εναπόθεση Καολίνης στους ιστούς, μετά από ενδοϋπεζωκοτική έγχυση με σκοπό την πλευρόδεση. Χαρακτηριστικές ήταν οι ιστολογικές αλλοιώσεις στο πνευμονικό παρέγχυμα ως αποτέλεσμα της κατανομής των κρυστάλλων Καολίνης. Κρίνεται αναγκαία η συνέχιση της έρευνας, παράλληλα με μετρήσεις κλινικών και εργαστηριακών παραμέτρων, έτσι ώστε να μελετηθεί η αντίδραση των ιστών στην Καολίνη πέραν των 7 ημερών και ταυτόχρονα να ερμηνευθεί η παθογένεια των ιστολογικών αλλοιώσεων στον πνεύμονα..