Επίδραση των υγιεινοδιαιτητικών συνηθειών στην οστική πυκνότητα νέων Ελλήνων ανδρών ανάλογα προς τους γονιδιακούς πολυμορφισμούς των CTR, VDR (υποδοχέων καλσιτονίνης και βιταμίνης D)

Abstract

Although it is recognized that the acquisition of optimal bone mass is mainly under genetic influence, the impact of genetic polymorphism and enviromental interaction on male are rare and limited to a small portion of the study population . Since the role of calciotropic hormones such as calcitonin and vitamin D on bone mineral metabolism is absolute and in combination with the genetic impact on bone mass, the association of the regulation of distinct bone characteristics with specific gene polymorphisms seems justified. Our hypothesis is based on the above rationale and determines the aim of the present study to investigate the relative contribution of genetics to the regulation of bone mass in a population-based cohort of young healthy men and their possible modulation by specific enviromental variables, focusing on the BsmI polymorphism of vitamin D receptor (VDR) gene and the AluI polymorphism of calcitonin receptor (CTR )gene. Areal bone mineral density (aBMD), bone mineral content (BMC) and geometrical areas at specific skeletal sites of the forearm ,of 301 healthy Caucasian young men, aged 18-25 , were assessed by single X-ray absorptiometry (Osteometer DTX-100). VDR and CTR alleles were determined by BsmI and AluI endonuclease restriction fragment analyses. Analysis of covariance was used as statistical model. In the present study we found no association between forearm bone mass variables and the six VDR and CTR genotype groups defined by the specific restriction enzymes.Moreover, there was no significant statistical difference among the above genotypes concerning geometrical areas at distinct skeletal sites of the forearm, adjacent to the wrist joint . In addition , when examining the above densitometric and geometrical variables in relation to the possible gene-by-gene interaction between both polymorphisms , no significant association was found . In conclusion, the results of this study point out that the AluI CTR and BsmI VDR polymorphisms are not related to forearm bone values either reflecting mass or geometrical characteristics , in this young healthy male population. In addition to that, additive effects of both polymorphisms and interactions with dietary and lifestyle factors were not detected on bone variables examined . Therefore, other unidentified genes must play an important role in BMD attained at adulthood in males. The identification of those genes and understanding the mechanisms underlying bone mass acquisition during the genetic and enviromental interplay will have a major impact on the diagnosis, prediction , and prognosis of osteoporosis.

Ο γενετικός προκαθορισμός της κορυφαίας οστικής πυκνότητας στους άνδρες, ως ρυθμιστικός και προγνωστικός παράγοντας του κινδύνου εμφάνισης μελλοντικού οστεοπορωτικού κατάγματος καθώς και η αλληλεπίδραση του με υγιεινοδιαιτητικές συνήθειες δεν έχουν πλήρως κατανοηθεί. Σκοπός της παρούσας μελέτης αποτελεί η τεκμηρίωση ή όχι, της συνεισφοράς των γενετικών και υγιεινοδιαιτητικών παραγόντων καθώς και της συνεργικής τους δράσης στον καθορισμό της κορυφαίας οστικής μάζας σε ένα πληθυσμό νέων υγειών ανδρών.Η μελέτη επικεντρώθηκε στον BsmI πολυμορφισμό του υποδοχέα της βιταμίνης D (VDR) και στον AluI πολυμορφισμό του υποδοχέα της καλσιτονίνης (CTR) . Πρόκειται για μία διατμηματική μελέτη η οποία πραγματοποιήθηκε σε κέντρο στρατολόγησης νεοσυλλέκτων του Ελληνικού στρατού. Συνολικά 301 υγιείς Καυκάσιοι νέοι άνδρες αποτέλεσαν το δείγμα μελέτης. Η επιφανειακή οστική πυκνότητα (aBMD),η οστική μάζα ( BMC) και το προβαλλόμενο γεωμετρικό εμβαδόν συγκεκριμένων σκελετικών περιοχών του αντιβραχίου ήταν οι μεταβλητές οι οποίες αξιολογήθηκαν με τη μέθοδο της απλής απορρόφησης ακτίνων Χ ( Osteometer DTX-100). Οι γονιδιακοί πολυμορφισμοί των υποδοχέων της βιταμίνης D και της καλσιτονίνης απομονώθηκαν με τις περιοριστικές ενδονουκλεάσες BsmI και AluI αντίστοιχα, με τη μέθοδο της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμερισμού (PCR). Η διαιτητική πρόληψη ασβεστίου, η σωματική άσκηση και η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία εκτιμήθηκαν με τη χρήση ενός επικυρωμένου για την αξιοπιστία του ερωτηματολογίου. Χρησιμοποιήθηκε η στατιστική μέθοδος της πολλαπλής γραμμικής εξάρτησης και συγκεκριμένα η εφαρμογή της ανάλυσης συμμεταβλητότητας (ANCOVA), για τη μελέτη του αντικτύπου καθώς και των αλληλοσυσχετίσεων των ανεξάρτητων μεταβλητών (γονιδιακοί πολυμορφισμοί, υγιεινοδιαιτητικές συνήθειες) πάνω στις εξαρτημένες μεταβλητές ( οστεοπυκνομετρικά και γεωμετρικά χαρακτηριστικά του αντιβραχίου). Κατά συνέπεια, περιορίσθηκε ο κίνδυνος πλασματικών συσχετίσεων. Δεν αναδείχθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στις παραμέτρους των aBMD, BMC και γεωμετρικών επιφανειών συγκεκριμένων σκελετικών περιοχών του αντιβραχίου μεταξύ των γονιδιακών πολυμορφισμών των υποδοχέων της βιταμίνης D και καλσιτονίνης. Τα ευρήματα αυτά δεν μεταβλήθηκαν όταν διορθώθηκαν ως προς τις υγιεινοδιαιτητικές συνήθειες και τα σωματομετρικά χαρακτηριστικά του πληθυσμού (ηλικία, ύψος, βάρος). Επίσης δεν αναδείχθηκε οποιαδήποτε συνεργική δράση μεταξύ των γονοτύπων των δυο πολυμορφισμών στον καθορισμό των παραπάνω μεταβλητών.Αντίθετα όταν μελετήθηκε ξεχωριστά η επίδραση των υγιεινοδιαιτητικών συνηθειών στην οστική πυκνότητα του αντιβραχίου διαπιστώθηκαν σημαντικές στατιστικές διαφορές ως προς την διαιτητική πρόσληψη ασβεστίου, τη σωματική άσκηση και την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία ξεχωριστά (P< 0,05) , όχι όμως και στις αντίστοιχες προβαλλόμενες γεωμετρικές επιφάνειες. Συνοψίζοντας τα πορίσματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι οι BsmI VDR και AluI CTR πολυμορφισμοί δεν σχετίζονται με τα οστεοπυκνομετρικά και γεωμετρικά χαρακτηριστικά του αντιβραχίου σε αυτό το δείγμα νέων υγειών ανδρών. Φαίνεται λοιπόν, ότι ο VDR και CTR γονοτυπικός προσδιορισμός δεν έχει κλινική εφαρμογή στον εντοπισμό ατόμων τα οποία θα μπορούν να επωφεληθούν από την τροποποίηση των υγιεινοδιαιτητικών τους συνηθειών για την βελτίωση της κορυφαίας τους οστικής μάζας.