Η οργάνωση, η φύση και η λειτουργία του συνδικαλιστικού φαινομένου στα σώματα ασφαλείας

Abstract

[…] Στόχος της παρούσας διατριβής είναι, κατά πρώτον, να παρουσιαστούν αυτές καθαυτές οι διαστάσεις του συνδικαλιστικού φαινομένου στα σώματα ασφαλείας. Οι όροι λειτουργίας, οι δυνατότητες και οι περιορισμοί που τίθενται στην εκπροσώπηση των συμφερόντων του προσωπικού. Κατά δεύτερον, έχοντας ως δεδομένα αφενός τη σημασία που έχουν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί, όπως τα σώματα ασφαλείας, στην επιβολή, παγίωση και αναπαραγωγή του κυρίαρχου (αστικού) συνασπισμού εξουσίας, και αφετέρου το περιοριστικό νομοθετικό καθεστώς που τους επιβλήθηκε για την απόλαυση των συνδικαλιστικών ελευθεριών τους, σε συνδυασμό με την κοινωνική προέλευση (μικροαστικά, αγροτικά στρώματα της υπαίθρου) της πλειοψηφίας των στελεχών, να διερευνηθεί ο βαθμός που οι παραπάνω παράγοντες συντελούν, ώστε το συνδικαλιστικό κίνημα στον υπό μελέτη χώρο να κινείται σε ένα πλαίσιο συναίνεσης, και μάλιστα όχι κατ’ ανάγκη ακούσιο, αλλά συνειδητά με τις εκάστοτε κυβερνητικές επιλογές. Δηλαδή, η μη ανάπτυξη ενός συγκρουσιακού κλίματος δεν οφείλεται τόσο στην απαγόρευση ενός «εργαλείου» διαπραγματευτικής ισχύος του συνδικαλισμού, όπως είναι η δυνατότητα προσφυγής σε απεργία, αλλά υπονοεί τον δεδομένο τρόπο κινητοποίησης των μελών της μικροαστικής τάξης, η οποία λόγω της σύνδεσης των συμφερόντων των μελών της με τον δεδομένο τρόπο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων και τον κρατικό μηχανισμό που αυτός διαμορφώνει, δεν θα μπορούσε να εναντιωθεί στο κράτος «της». Κατ’ επέκταση, κάτι που αποτελεί τον τρίτο στόχο της παρούσας διατριβής, θα πρέπει να διευρυνθεί αν το κλίμα συναίνεσης απέναντι στις κρατικές επιλογές σε συνδυασμό με το περιοριστικό νομοθετικό πλαίσιο αναφορικά με τη δραστηριοποίηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων δημιουργούν ένα συντεχνιακό χαρακτήρα και ένα πλαίσιο περιχαράκωσης με το ευρύτερο συνδικαλιστικό κίνημα, που αντικειμενικά περιορίζει τις δυνατότητες ανάπτυξης ενός κοινού πλαισίου δράσης. Κατ’ ακολουθία, η έλλειψη του συντονισμού δράσης είναι δυνατόν να προκαλέσει ενίσχυση του ανταγωνισμού μεταξύ των συνδικαλιστικών οργανώσεων και τη μεταξύ τους απομόνωση, μειώνοντας τις πιθανότητες πίεσης προς την κατεύθυνση υλοποίησης πολιτικών, που να ευνοούν ευρύτερα εργασιακά στρώματα. Τέλος, η παρούσα διατριβή σκοπεύει να αναζητήσει ενδεχόμενες συσχετίσεις με τα όσα διαδραματίζονται στο ευρύτερο συνδικαλιστικό κίνημα σήμερα και ειδικότερα, ποιες στρατηγικές που εμφανίζονται στο ευρύτερο συνδικαλιστικό κίνημα υιοθέτησε το συνδικαλιστικό κίνημα στα σώματα ασφαλείας ώστε να εξασφαλιστεί η επιρροή του, μέσω της αύξησης των μελών του και της ενεργού συμμετοχής αυτών στις εσωτερικές διεργασίες των συνδικάτων, στα διάφορα κέντρα λήψης αποφάσεων. […]