Η γυναίκα στο θέατρο του Marcel Ayme

Abstract

Η ερευνητική εργασία επικεντρώθηκε στις γυναικείες μορφές όπως αυτές παρουσιάζονται μέσα στο θεατρικό έργο του Marcel Aymé και στο κατά πόσο αυτές απεικονίζουν τη σύγχρονη με το συγγραφέα πραγματικότητα ή είναι αποκυήματα της λογοτεχνικής του φαντασίας. Οι κρίσεις και τοποθετήσεις των συγχρόνων του κριτικών, για κάθε θεατρικό του έργο και κυρίως η παρουσίαση των ηρωίδων, παράλληλα με τα πολιτιστικά, πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα, που επηρέασαν τη γραφή του, αποτελούν το υλικό του πρώτου μέρους της διατριβής. Ο συναισθηματικός κόσμος των ηρωίδων στις σχέσεις τους με το περιβάλλον και η αληθοφάνεια των χαρακτήρων τους επικεντρώνει την προσοχή στο δεύτερο ενώ η κοινωνιολογική προσέγγιση τους αποτελεί το τρίτο μέρος. Σε αυτό κατατάσσονται η ηρωίδες σύμφωνα με την κοινωνική τάξη στην οποία ανήκουν-αριστοκρατική, αστική και λαϊκή- αλλά και με την ηλικία τους. Η προσέγγιση τους αφορά στη στάση τους σχετικά με την καταγωγή, την κοινωνική θέση, τα κοινωνικά πρότυπα, το γάμο, τα στερεότυπα, το ρατσισμό-σεξισμό, την εμφάνιση, ενδυμασία, μόδα, την παιδεία, την Εκκλησία, την εργασία και το χρηματοοικονομικό παράγοντα Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στις ποικίλες προσπάθειες των ηρωίδων να προσδιορίσουν μόνες τους την ταυτότητα τους μέσα στο κοινωνικό περιβάλλον, στη δυναμική τους αντίδραση ενάντια στην κοινωνική πραγματικότητα και τις δομές της και στα αδιέξοδα που συναντούν αντιμέτωπες με την κοινωνία και τον ίδιο τους τον εαυτόν. Η επιστροφή στην οικογένεια, η αποδοχή των κοινωνικών κανόνων, που η ηρωίδα προσπάθησε να αντιστρέψει, αποδεικνύουν το αδιέξοδο των μεμονωμένων γυναικείων αναζητήσεων αντικαθρεφτίζοντας την κοινωνική πραγματικότητα της εποχής του συγγραφέα.

La recherche est centrée sur la peinture des personnages féminins dans l'oeuvre théâtrale de Marcel Aymé et ceci essentiellement lorsqu'ils sont chargés des signes d'une réalité sociale plutôt que nés de son génie littéraire. L'attitude de ses critiques contemporains, le caractère de ses héroïnes ainsi que les empreintes perceptibles de la vie politique et socioculturelle constituent la première partie de la thèse. L'univers sentimental de femmes et leurs relations avec leur milieu forment la seconde partie. L'approche sociologique en constitue la troisième partie où on étudie les héroïnes selon leur rang social: noblesse, bourgeoisie, classe populaire et selon leur âge. On y examine leur attitude envers l'Eglise, l'éducation, les stéréotypes sociaux, l'habillement et la mode, l'origine et le rang sociaux, l'argent. On s'intéresse surtout à leurs maints et vains efforts pour réussir à s'identifier à leur milieu et on analyse leur révolte contre les structures sociales et leurs principes. L'impasse où elles se trouvent à cause de leur éducation et des structures sociales de l'époque les oblige à se soumettre et à accepter l'identité que leur entourage leur a désignée. La réalité sociale de l'époque durant laquelle ces personnages ont été conçus et l'impossibilité de cette société à comprendre leur attitude et à leur désigner un rôle différent de celui de la femme mère de famille se reflètent à travers leur lutte et les solutions suggérées par l'écrivain.