Η συμβολή της προωθητικού τύπου εντεροσκόπησης στη διάγνωση των παθήσεων του λεπτού εντέρου

Abstract

Background: Endoscopic investigation of the small intestine remains the last frontier in endoscopy. Push type enteroscopy, a recent method for investigating the small intestine, is currently undergoing assessment. Aim: To assess the diagnostic yield of push - type enteroscopy in small bowel diseases. Patients and methods: From January 1994 to November 2000, 235 consecutive patients underwent push- type enteroscopy, using the Pentax, VSB 2900 video enteroscope. The indications were: unexplained iron deficiency anemia (n= 59); macroscopic gastrointestinal bleeding (n= 49); abnormal small bowel radiology (n= 12); chronic diarrhea and/or malabsorption (n=81); abdominal pain (n= 22); suspected neoplasia (n=7); polyposis syndromes (n=5). Results: The median depth of small intestine intubated was 80 cm past the ligament of Treitz, (range 20-160 cm). Procedure time varied from 15-45 minutes. Tolerance of the examination was good for all patients, and there were no complications. In patients with gastrointestinal bleeding/anemia, abnormalities were detected in 64/108 patients (59%), while 19/108 patients (17,5%) had findings located in the upper gastrointestinal tract. In those with abnormal small bowel radiology, abnormalities were diagnosed or excluded as artifacts in 11/12 patients (91%). In those with diarrhea /or malabsorption a diagnosis was made in 28/81 patients (34,5%). In patients with abdominal pain abnormalities were detected in 3/22 patients (13,5%). Finally in patients with Peutz-Jengers syndrome enteroscopy was found very accurate in detecting the jejunal polyps. Conclusion: Push type enteroscopy is safe and efficacious in the diagnosis of small bowel diseases.

Σκοπός: Να μελετηθεί η συμβολή της προωθητικού τύπου εντεροσκόπησης στη διάγνωση των νοσημάτων του λεπτού εντέρου. Ασθενείς και μέθοδοι: Από τον Ιανουάριο του 1994 μέχρι το Νοέμβριο του 2001 υποβλήθηκαν σε προωθητικού τύπου εντεροσκόπηση συνολικά 235 ασθενείς. Όλες οι εντεροσκοπήσεις διενεργήθηκαν με το βίντεο εντεροσκόπιο VSB 2900 της εταιρείας Pentax. Οι ενδείξεις για την εξέταση ήταν: σιδηροπενική αναιμία μη διευκρινισθείσης αιτιολογίας (n=59), μακροσκοπική αιμορραγία μη εμφανούς αιτιολογίας (n=49), παθολογικός απεικονιστικός έλεγχος του λεπτού εντέρου (n=12), χρόνια διάρροια με ή χωρίς δυσαπορρόφηση (n=81 ), κοιλιακό άλγος (n=22), αναζήτηση πρωτοπαθούς ή δευτεροπαθούς νεοπλασματικής εστίας (n=7), σύνδρομα πολυποδίασης (n=5). Αποτελέσματα: Το διάμεσο βάθος της διείσδυσης ήταν 80 εκατοστά, (εύρος 20 έως 160 εκατοστά), μετά το σύνδεσμο του Treitz. Η διάρκεια της εξέτασης κυμαίνονταν από 15 έως 45 λεπτά. Η εξέταση ήταν καλώς ανεκτή από όλους τους ασθενείς, και κανείς δεν παρουσίασε επιπλοκές. Στους ασθενείς με απώλεια αίματος από το πεπτικό, αλλοιώσεις ανευρέθησαν σε 64/108 (59%) ασθενείς, ενώ σε 19/108 (17,5%) τα ευρήματα εντοπίζονταν εντός του διαγνωστικού πεδίου του γαστροσκοπίου. Στους ασθενείς με παθολογικό απεικονιστικό έλεγχο του λεπτού εντέρου, οι αλλοιώσεις επιβεβαιώθηκαν ή αποκλείστηκαν στους 11/12 ασθενείς (91%). Στους ασθενείς με διάρροια με ή χωρίς δυσαπορρόφηση, η διάγνωση ετέθη στους 28/81 ασθενείς (34,5%). Τέλος σε αυτούς με σύνδρομο Peutz-Jengers η εντεροσκόπηση επέτρεψε με απόλυτη ακρίβεια την προεγχειρητική διάγνωση όλων των πολυπόδων στη νήστιδα. Συμπέρασμα: Η προωθητικού τύπου εντεροσκόπηση αποτελεί ασφαλή και αξιόπιστη μέθοδο για τη διάγνωση των παθήσεων του λεπτού εντέρου.