Μελέτη της αξιοποίησης του σιτηρεσίου των παχυνόμενων χοίρων μετά από προσθήκη σε αυτό χαρουπιών

Abstract

The carob plant is known from the ancient years in the region of Mediterranean, where its fruit constituted nutritious food for the people and the animals. The present work constitutes study of efficiency of feed utilization for fattening pigs after the addition of carob. With this study an effort was made to determine the main parameters, with which it is possible to utilize the ration for fattening pigs, after adding to it carob produced in Greece. Thus, in relative experimentation with fattening pigs that began with their weaning and finished with their slaughter, we determined the increase of bodily weight, the consumption of food, the feed conversion ratio, the output of pigs in carcass, the quality of carcass (measuring the fat depth, the content of Weende nutritious substances in carcass), the digestibility of Weende nutritious substances in the ration, the quantification of tannins in carobs, the mortality and the consistency of produced excrements of fattening pigs. For the investigation of efficiency of feed utilization of fattening pigs with the addition of carob in their ration, 4 experimental circles were held with the use of 40 piglets per circle. In each experimental circle 40 weaning piglets were selected and after the placement of numbered eartags on them, they were separated in 4 teams A, B, C and D, each one with 10 piglets (5 males and 5 females) and they constituted subgroups A1, A2, A3, A4, B1, B2, B3, B4, C1 C2, C3, C4 and D1, D2, D3, D4 in the 4 circles of experimentation, respectively. The genotype of piglets that were selected and used in all circles of experimentation was F1 generation hybrids from the >Seghers x +Whiteroc. Four types of experimental ration were prepared (A, B, C and D), one for each of the 4 groups, in a modern animal feed manufacturing unit, with the addition in them of 0%, 7,5%, 10%, and 12,5% respectively of milled carob of Greek production. The 4 types of ration were correctly balanced in energy and nitrogen and generally balanced in terms of all nutritious substances, covering the needs of pigs in the 3 stages of their fattening (weaning, pre-fattening and final fattening). During the experimentation, that lasted 150 days, all the parameters of the efficiency of feed utilization for pigs that were mentioned above, were determined.

Το φυτό χαρουπιά είναι γνωστό από τους αρχαιότατους χρόνους στην περιοχή της Μεσογείου, όπου ο καρπός του αποτέλεσε θρεπτική τροφή για τον άνθρωπο και τα ζώα. Η παρούσα εργασία αποτελεί μελέτη της αξιοποίησης του σιτηρεσίου των παχυνόμενων χοίρων μετά από προσθήκη σε αυτό χαρουπιών. Με τη μελέτη αυτή καταβλήθηκε προσπάθεια να προσδιοριστούν τα κύρια κριτήρια, με τα οποία είναι δυνατόν να γίνεται η αξιοποίηση ενός σιτηρεσίου παχυνόμενων χοίρων, αφού προστέθηκαν στο πλήρες σιτηρέσιό τους χαρούπια ελληνικής παραγωγής. Έτσι, σε σχετικό πειραματισμό με παχυνόμενους χοίρους που άρχισε από τον απογαλακτισμό τους και τέλειωσε με τη σφαγή τους, προσδιορίστηκαν: η αύξηση του σωματικού βάρους, η κατανάλωση της τροφής, ο δείκτης μετατρεψιμότητας τροφής, η απόδοση των χοίρων σε σφάγιο, η ποιότητα του σφάγιου (μετρώντας το πάχος λαρδιού και την περιεκτικότητα των σφάγιων σε κατά Weende θρεπτικές ουσίες), η πεπτικότητα των κατά Weende θρεπτικών ουσιών του σιτηρεσίου, η περιεκτικότητα των ταννινών στα χαρούπια, η θνησιμότητα και η υφή των παραγόμενων κοπράνων των παχυνόμενων χοίρων. Για τη διερεύνηση της αξιοποίησης του σιτηρεσίου των παχυνόμενων χοίρων με την προσθήκη χαρουπιών στο σιτηρέσιό τους, διενεργήθηκαν 4 πειραματικοί κύκλοι με τη χρησιμοποίηση 40 χοιριδίων ανά κύκλο. Σε κάθε πειραματικό κύκλο επιλέγονταν 40 απογαλακτιζόμενα χοιρίδια και, αφού γινόταν η τοποθέτηση αριθμημένων ενωτίων σε αυτά, διαχωρίζονταν σε 4 ομάδες Α, Β, Γ και Δ με 10 χοιρίδια (5 αρσενικά και 5 θηλυκά) η καθεμιά και αποτελούσαν τις υποομάδες Α1, Α2, Α3, Α4, Β1, Β2, Β3, Β4, Γ1, Γ2, Γ3, Γ4 και Δ1, Δ2, Δ3, Δ4 στους 4 κύκλους του πειραματισμού, αντίστοιχα. Ο γενότυπος των χοιριδίων που επιλέχτηκαν και χρησιμοποιήθηκαν σε όλους τους κύκλους του πειραματισμού ήταν μιγάδες F1 γενεάς από τα «υβρίδια» >Seghers x +Whiteroc. Παρασκευάστηκαν 4 είδη πειραματικών σιτηρεσίων (Α, Β, Γ και Δ), ένα για την καθεμιά από τις 4 ομάδες, σε σύγχρονο εργοστάσιο παραγωγής ζωοτροφών με την προσθήκη σε αυτά 0%, 7,5%, 10%, και 12,5% αντίστοιχα, αλεσμένων χαρουπιών ελληνικής παραγωγής. Τα 4 είδη σιτηρεσίων ήταν ισοενεργειακά και ισοαζωτούχα και γενικώς ισορροπημένα ως προς όλες τις θρεπτικές ουσίες, καλύπτοντας τις ανάγκες των πειραματόζωων στα 3 στάδια της πάχυνσής τους (απογαλακτισμός, προπάχυνση και τελική πάχυνση). Κατά τον πειραματισμό, που διήρκεσε 150 ημέρες, έγινε ο προσδιορισμός όλων των παραμέτρων αξιοποίησης του σιτηρεσίου των χοίρων που αναφέρθηκαν παραπάνω.