Σύνδρομο ώμου - άκρας χειρός σε ημιπληγικούς ασθενείς: εφαρμογή Η.Μ.Γ. - biofeedback

Abstract

Introduction : among the complications occurring in hemiplegic’s upper extremity, shoulder pain seems probably the most frequent. With the impairment of the hand grip it causes problems on motor rehabilitation and the psychological equilibrium of the patients. Objective : is the study of shoulder-hand syndrome (C.R.P.S. - type I., according to recent nomenclature) in hemiplegic patient, its effects on the functional rehabilitation of these patients, and the healing effect of the E.M.G. Biofeedback method on the development of the syndrome. Methods : we have studied the variations of the parameters (spasticity, synergies, C.R.P.S.- type I. and Functional Independence Measure - score) in relation to time. The results of the study are reported comparatively among the groups of patients. Results - Conclusion : there is a statistically significant difference referring to the level of functionality in the C.V.A. cases where the shoulder-hand syndrome exists. The group of patients who followed a E.M.G. Biofeedback program shows a tendency of improvement concerning not only the presence of the syndrome but also its effects. It appears that the application of the E.M.G. Biofeedback program influences the development of the syndrome (but not statistically significant relation).

Εισαγωγή : από τις επιπλοκές που συναντώνται στο ημίπληκτο άνω άκρο η πιο συχνή φαίνεται να είναι ο επώδυνος ώμος. Σε συνδυασμό δε με το έλλειμμα σύλληψης προκαλούν προβλήματα στην κινητική αποκατάσταση και στη ψυχολογική ισορροπία των ασθενών. Σκοπός : είναι η μελέτη του συνδρόμου ώμου-άκρας χειρός (C.R.P.S. type I. σύμφωνα με την πρόσφατη ονοματολογία) σε ημιπληγικούς ασθενείς, των επιπτώσεων του στη λειτουργική αποκατάσταση αυτών των ασθενών και της θεραπευτικής επίδρασης στην εξέλιξη του συνδρόμου με την εφαρμογή της μεθόδου του Η.Μ.Γ.- Biofeedback. Μέθοδοι : αναζητήθηκαν οι μεταβολές που παρουσιάζουν οι παράμετροι μελέτης σε σχέση με το χρόνο, δηλαδή : η σπαστικότητα, οι συνέργειες, το σύνδρομο C.R.P.S. τύπου Ι. και η λειτουργικότητα (F.I.M. score). Τα αποτελέσματα της μελέτης αναφέρονται συγκριτικά μεταξύ των ομάδων των ασθενών. Αποτελέσματα - Συμπεράσματα : η ύπαρξη του συνδρόμου ώμου-άκρας χειρός επηρεάζει με στατιστικά σημαντική σχέση το επίπεδο λειτουργικότητας των ασθενών. Η εφαρμογή του προγράμματος Η.Μ.Γ.- Biofeedback φαίνεται να μειώνει την τάση εμφάνισης του συνδρόμου και να περιορίζει τις λειτουργικές του επιπτώσεις (χωρίς όμως στατιστικά σημαντική διαφορά).