Ανίχνευση κινητικών καθυστερήσεων σε βρέφη

Abstract

The evaluation of infant’s motor development is particularly important in order to identify those with motor delays that require early intervention services (Gallahue & Ozmun, 1997). Aims of the present study were: a) to identify infants with “suspicious”, “abnormal”, or “normal” motor development in two time intervals of 2 and 6 month apart respectively, b) to predict motor development from infants’ early motor performance, c) to examine motor milestones that separate infants according to their motor development in the “suspicious”, “abnormal” and “normal” categories, and d) to examine the validity of the AIMS in a Greek sample of infants. A cohort of 46 infants were tested with AIMS (Alberta Infant Motor Scale- Piper & Darrah, 1994). AIMS is a norm-referenced scale that evaluates gross motor development of infants aging 0-18 months old. It incorporates 4 subscales: a) prone position, b) supine position, c) sitting position, and d) standing position. The participants in the present study were recruited from public and private nursery schools and through personal contact with pediatricians. Further, a questionnaire was given to parents in order to gather information with respect to the prenatal, perinatal and postnatal health status of their infants. The results of the study revealed: 1) no significant differences in the number of infants with "suspicious”, “abnormal”, or “normal” motor development at both time intervals (2 and 6 months apart). 2) The supine and prone position were the most important predictors of motor development, in the 2 months interval, while only supine position predicted motor development in 6 months. 3) The educational status of the father predicted motor development of infants in 6 months interval. 4) The supine position could separate infants according to their motor development (“suspicious” and “normal” motor development) in the 2 months interval, while prone position could separate infants according to their motor development in 6 months. 5) The educational status of the father could separate infants according to their motor development (“suspicious” and “normal” motor development) in the 2 months interval. 6) Finally, no interaction was found between sex and time. There were significant differences, however, across time with performance at second time of testing being significantly higher than the first. The results of the study revealed that prediction of motor development is possible, with infants from the “general” population. Both false-positive and false-negative identification of motor delays in infants can be reduced through several assessments across time, and may be beneficiary for infants and their families.

Η κινητική αξιολόγηση είναι ιδιαίτερα σημαντική, προκειμένου να εντοπισθούν τα βρέφη, που παρουσιάζουν κινητικές καθυστερήσεις για οποιονδήποτε λόγο με σκοπό την πρώιμη παρέμβαση (Gallahue & Ozmun, 1997). Σκοποί της παρούσας έρευνας ήταν να: α) ανιχνεύσει τη συχνότητα των βρεφών, που παρουσιάζουν “ύποπτη”, “μη φυσιολογική” ή “φυσιολογική” κινητική ανάπτυξη σε δύο διαφορετικά σημεία μέτρησης, β) εξετάσει ποιες από τις κινητικές δεξιότητες, που εκτελούν τα βρέφη στην πρώτη μέτρηση, μπορούν να προβλέψουν με ακρίβεια την κινητική τους ανάπτυξη στη δεύτερη μέτρηση, γ) εξετάσει ποιες από τις κινητικές δεξιότητες, που εκτελούν τα βρέφη στην πρώτη μέτρηση, μπορούν να διαχωρίσουν με ακρίβεια τα βρέφη στη δεύτερη μέτρηση, στις κατηγορίες: α) “ύποπτη” κινητική ανάπτυξη, β) “μη φυσιολογική” κινητική ανάπτυξη, γ) "φυσιολογική” κινητική ανάπτυξη, δ) εξετάσει την εγκυρότητα διαχωρισμού του AIMS σε ελληνικό πληθυσμό. Για τους σκοπούς αυτούς εξετάστηκαν με τη δέσμη κινητικών δοκιμασιών AIMS (Alberta Infant Motor Scale- Piper & Darrah, 1994) 46 βρέφη από δημόσιους και ιδιωτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς του νομού Αττικής, καθώς και ιδιώτες. Το AIMS είναι ένα σταθμισμένη δέσμη δοκιμασιών, που αξιολογεί την αδρή κινητική ανάπτυξη βρεφών ηλικίας 0-18 μηνών. Περιλαμβάνει 4 υποκλίμακες: α) πρηνή θέση, β) ύπτια θέση, γ) εδραία θέση, και δ) όρθια θέση. Επιπρόσθετα, χορηγήθηκε στους γονείς των συμμετεχόντων ερωτηματολόγιο με στόχο τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με την προγεννητική, περιγεννητική και μεταγεννητική κατάσταση των βρεφών. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι: 1) δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στον αριθμό των βρεφών, που παρουσίαζαν “μη φυσιολογική”, “ύποπτη” και “φυσιολογική” κινητική ανάπτυξη και στα δύο χρονικά σημεία μέτρησης (2 και 6 μήνες). 2) Οι επιδόσεις στην ύπτια και στην πρηνή θέση ήταν οι πιο σημαντικές για την πρόβλεψη της κινητικής ανάπτυξης ύστερα από 2 μήνες. Στους 6 μήνες, όμως, μόνο η ύπτια θέση μπορούσε να προβλέψει σημαντικά την κινητική ανάπτυξη των βρεφών. 3) Το εκπαιδευτικό επίπεδο του πατέρα μπορούσε να προβλέψει τη συνολική επίδοση των βρεφών στους 6 μήνες. 4) H ύπτια θέση μπορούσε να προβλέψει το διαχωρισμό των βρεφών στις 2 κατηγορίες κινητικής ανάπτυξης (“ύποπτη” και “φυσιολογική” κινητική ανάπτυξη). Τα αποτελέσματα για τους 6 μήνες έδειξαν ότι η πρηνή θέση μπορούσε να προβλέψει το διαχωρισμό των βρεφών στις 2 κατηγορίες κινητικής ανάπτυξης (“φυσιολογική” και “ύποπτη” κινητική ανάπτυξη). 5) Το εκπαιδευτικό επίπεδο του πατέρα μπορούσε να προβλέψει το διαχωρισμό των βρεφών στις 2 κατηγορίες (“ύποπτη” και “φυσιολογική” κινητική ανάπτυξη) στους 2 μήνες. 6) Τέλος, δε βρέθηκε σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ φύλου και χρονικού σημείου μέτρησης. Αντίθετα, βρέθηκαν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στην πρώτη και δεύτερη μέτρηση, όπου οι επιδόσεις στη δεύτερη μέτρηση ήταν υψηλότερες από τις επιδόσεις των βρεφών στην πρώτη μέτρηση. Τα αποτελέσματα της έρευνας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η πρόβλεψη του κινητικού επιπέδου των βρεφών είναι δυνατή, ακόμα και σε βρέφη γενικού πληθυσμού. Η ασφαλής αξιολόγηση μπορεί να οδηγήσει σε ασφαλέστερη πρόβλεψη. Έτσι, δε θα χαρακτηρίζονται άσκοπα ορισμένα βρέφη με κινητικές καθυστερήσεις, ενώ δεν έχουν, ούτε θα διαφεύγουν βρέφη που μελλοντικά θα εμφανίσουν. Τα οφέλη της έγκυρης αξιολόγησης ωφελούν πρωτίστως τα ίδια τα βρέφη και δευτερευόντως την οικογένειά τους.