Σύσταση και δόμηση μοντέλου επανεκπαίδευσης παιδιών με δυσχέρειες μάθησης κατά την προσχολική ηλικία

Abstract

Κλείνοντας την παρούσα ερευνητική εργασία, θα συνοψίσουμε τους κύριους τομείς μελέτης και ενασχόλησης ως προς: 1) τους τομείς των οποίων η διαπραγμάτευση επιχειρήθηκε μέσω της συγκεκριμένης προσπάθειας Σύμφωνα με τη θεωρητική προσέγγιση του θέματος που μελετήσαμε, η όλη ερευνητική μας προσπάθεια δομήθηκε από τις ακόλουθες συντεταγμένες: α) ο κύριος στόχος της συγκεκριμένης έρευνας ήταν η δυνατότητα πρώιμης παρέμβασης σε παιδιά με υπόνοιες δυσλεξικής συμπεριφοράς, κατά την προσχολική ηλικία β) η ψυχοκινητικότητα (σωματικό σχήμα, χωροχρονικός προσανατολισμός, αναγνώριση λογικομαθηματικών εννοιών, οπτικοκινητικός συντονισμός και γραφοκινητικότητα), η φωνολογική επίγνωση (ανάλυση, σύνθεση, φωνολογικός χειρισμός), η προαναγνωστική και προγραφική δραστηριότητα, ήταν οι πρωτεύοντες τομείς που θεωρήθηκαν αιτιώδεις για την εμφάνιση πρώιμων δυσλεξικών συμπτωμάτων και κατ’ επέκταση η πρώιμη παρέμβαση στους τομείς αυτούς και η ενίσχυσή τους, ελαχιστοποιεί τις δυσχέρειες και μειώνει τις πιθανότητες για εμφάνιση σύνθετων δυσκολιών στη σχολική ηλικία. Οι παραπάνω θεωρητικές αρχές σε συσχέτιση με την ολοκλήρωση της ερευνητικής μας προσπάθειας, μας οδήγησαν στο εξής σημαντικό συμπέρασμα: ότι, είναι δυνατή και εφικτή η πρώιμη παρέμβαση σε παιδιά με υπόνοιες δυσλεξικής συμπεριφοράς κατά την προσχολική ηλικία, μέσα από ένα αυστηρά οργανωμένο και δομημένο πρόγραμμα 2) τα πρωτεύοντα εργαλεία έρευνας Τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν για την περάτωση της παρούσης έρευνας ήταν : α) το «Τεστ Πρώιμης Ανίχνευσης Δυσλεξίας», β) η μέθοδος παρέμβασης γ) τα ερωτηματολόγια (3) και δ) το «ΑΘΗΝΑ τεστ διάγνωσης δυσκολιών μάθησης». Βέβαια, το κύριο μεθοδολογικό εργαλείο, η αναγκαιότητα του οποίου προσδιόρισε και το στόχο της έρευνας, ήταν η μέθοδος παρέμβασης η αποτελεσματικότητα της οποίας θα επέφερε και την προσέγγιση του στόχου μας. Το συμπέρασμα που εξάγεται μετά την αξιολόγηση και ερμηνεία των αποτελεσμάτων, είναι ότι πλέον είναι εφικτή η επανεκπαίδευση παιδιών με υπόνοιες δυσλεξικής συμπεριφοράς κατά την προσχολική ηλικία, μέσω συστηματικών εργαλείων παρέμβασης. Αυτό αναδύεται από την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της έρευνας που εφαρμόσαμε, που έδειξαν ότι: α) υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στην πειραματική ομάδα και την ομάδα ελέγχου σχεδόν σε όλους τους τομείς του ΑΘΗΝΑ τεστ κατά την επανεξέταση στο δημοτικό, ακόμα και σ’ αυτούς τους τομείς που δεν αποτέλεσαν πρωτεύοντες τομείς παρέμβασης β) όσον αφορά τα αποτελέσματα των δυο ερωτηματολογίων που χορηγήθηκαν στους νηπιαγωγούς πριν και μετά τη μέθοδο, οι απαντήσεις τους στο δεύτερο ερωτηματολόγιο έδειχναν μια σαφή βελτίωση των παιδιών σ’ όλους τους τομείς. γ) στο ερωτηματολόγιο που δόθηκε στους εκπαιδευτικούς στο δημοτικό, παρόλο που δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά υπέρ της πειραματικής ομάδας, ο μέσος όρος της ως προς την επίδοση στο μάθημα της Γλώσσας ήταν μεγαλύτερος από το μέσο όρο της ομάδας ελέγχου.