Η τρίωρη μεταγευματική pH-μετρία του οισοφάγου στην κλινική πρακτική

Abstract

Aim of this study was the investigation of the role of the 3-hour postprantial pHmetry (3hour pHmetry) in the assessment of: a) Gastroesophageal reflux disease (GOR) and its differentiation to the normal reflux phenomenon, and b) Post-therapeutic and/or post-operative follow-up of our patients. Sixty-five out of 82 patients (38 male; mean age 48 years and 27 female; mean age 51 years) presented with clinical or subclinical GOR symptoms without any previous operation and/or therapy. Seventeen patients (10 male; mean age 56 years and 7 female; mean age 59 years) had a previous history of antireflux procedure. Apart from 3hour pHmetry the study of our patients was based on: • A detailed history according to special protocol for the grading of the severity of symptoms, • A barium meal with follow-through of the oesophagus, stomach and duodenum in order to reveal: - Sliding hiatal hernia - Ulceration or oesophageal stenosis due to oesophagitis - Peptic ulcer of the stomach or duodenum combined with delayed gastric emptying or barium reflux in Trentelenburg's position. • Endoscopy of upper Gl tract for diagnosis of oesophagitis or ulceration, and biopsy. The above combination of procedures in the study of our patients was easy in its application, well-tolerated from the patient and diagnostically effective in every day practice of this complicated phenomenon. The results of this study showed that a proper conservative management of GOR may be effective in relieving the distressing symptoms of patients making obsolete operative procedures in most of them. In conclusione 3hour pHmetry proved to be an easy and usefull procedure in the diagnosis of the GOR and assessment of the effectivness of its treatment as well.

Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση του ρόλου της 3ωρης μεταγευματικής pH μετρίας: • στη μελέτη του συνδρόμου της παθολογικής γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (ΓΟΠ) και το διαχωρισμό αυτής από το φυσιολογικό φαινόμενο, όπως επίσης και • στο μετεγχειρητικό έλεγχο ασθενών που είχαν υποστεί στο παρελθόν αντιαναγωγική επέμβαση. Έτσι, βάσει συγκεκριμένου πρωτοκόλλου, μελετήθηκαν 82 ασθενείς (48 άνδρες και 34 γυναίκες) οι οποίοι χωρίστηκαν σε δύο ομάδες ανάλογα με το αν είχαν υποστεί ή όχι επέμβαση στην καρδιοοισοφαγική περιοχή. Η πρώτη ομάδα (χωρίς επέμβαση) περιελάμβανε 65 ασθενείς: - 38 άνδρες ηλικίας 48 χρ. κατά μέσο όρο, και - 27 γυναίκες ηλικίας 51 χρ. (μ.ο.). Η δεύτερη ομάδα (χειρουργημένοι) περιελάμβανε 17 ασθενείς: - 10 άνδρες ηλικίας 56 χρ. (μ.ο.) και - 7 γυναίκες ηλικίας 59 χρ. (μ.ο.). Εκτός από την 3ωρη pH μετρία, η μελέτη των περιστατικών στηρίχτηκε: • Στη λήψη λεπτομερέστατου ιστορικού, βάσει ειδικού πρωτοκόλλου καταγραφής των συμπτωμάτων και εκτίμησης της βαρύτητας αυτών. • Σε πλήρη ακτινολογικό έλεγχο οισοφάγου, στομάχου, 12δακτύλου με σκοπό τη διαπίστωση της ύπαρξης ή μη KOT, επιπλοκών της οισοφαγίτιδας (έλκος ή στένωση), όπως και ελκοπάθειας στομάχου ή 12δακτύλου με συνοδό καθυστέρηση της κένωσης του στομάχου, ή ακτινολογική παλινδρόμηση βαρύου σε θέση Trendelenburg. • Στην ενδοσκόπηση του ανώτερου πεπτικού για τη διαπίστωση οισοφαγίτιδας ή ελκοπάθειας και τη λήψη βιοψιών, όταν αυτό χρειάστηκε. Η μεθοδολογία αυτή αποδείχτηκε η πιο απλή, ανεκτή από τον άρρωστο και αποτελεσματική για τη μελέτη ενός τόσο περίπλοκου φαινομένου, στην καθημερινή πρακτική. Με βάση τα αποτελέσματα της θεραπευτικής τακτικής στο υλικό μας, φαίνεται πως η σωστή συντηρητική αγωγή είναι δυνατόν να απαλλάξει τους περισσότερους ασθενείς από τα ενοχλήματα τους και λίγοι από αυτούς θα χρειαστούν χειρουργική αντιμετώπιση. Όσον αφορά την 3ωρη pΗμετρία, αυτή αποδείχτηκε πολύ χρήσιμη και απλή εξέταση, τόσο στη διάγνωση της παθολογικής γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, όσο και στην εκτίμηση της αποτελεσματικότητας της θεραπευτικής αγωγής - συντηρητικής ή χειρουργικής.