Μελέτη ανασυνδυασμού DNA σε υπερπλασίες του λεμφικού συστήματος και λεμφώματα

Abstract

We performed genotypic analysis of 26 cases diagnosed mainly as lymphoid reactive processes – 22 cases – and 4 borderline cases, for the purpose of investigating the possible existence of clonal gene rearrangements. Such rearrangements have been detected in a number of clinically benign entities but so far they have not been reported in clear reactive processes. We report here that 5/22 reactive processes analysed with IG and TCR gene probes contain clonal gene rearrangements and do so 2/4 borderline cases. These findings bear implications concerning the mechanism of lymphomatogenesis as well as the diagnosis of disease. Furthermore, we analysed 30 cases of malignant lymphoproliferations-Hodgkin’s disease and non-Hodgkin’s lymphomas - and no clonal rearrangements were detected in Hodgkin’s disease with high numbe of Reed-Sternberg cells and in subtypes of peripheral T-cell lymphomas. The biological significance of these data relies on a possible correlation between absence of gene rearrangements and the specific cell phenotypes.

Μελετήθηκε η διάταξη των γονιδίων των ανοσοσφαιρινών και του υποδοχέα των Τ-λεμφοκυττάρων σε 26 περιπτώσεις αντιδραστικών λεμφικών υπερπλασιών - 22 περιπτώσεις αντιδραστικών λεμφαδενοπαθειών και 4 περιπτώσεις με διαφορική ανοσοϊστοχημική διάγνωση μεταξύ καλοήθους υπερπλασίας και λεμφώματος. Οι ανασυνδυασμοί και κλώνοι Β- ή Τ-λεμφοκυττάρων ανιχνεύθηκαν σε 5/22 περιπτώσεις αντιδραστικών λεμφικών υπερπλασιών και 2/4 περιπτώσεις με προβληματική ανοσοϊστοχημική διάγνωση. Το αποτέλεσμα αυτό θέτει βασικά ερωτήματα όσον αφορά την πορεία της λεμφωματογένεσης καθώς και την διάγνωση της νόσου σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Περαιτέρω, αναλύθηκαν γονοτυπικά 30 περιπτώσεις κακοηθών λεμφικών νεοπλασιών – Νόσος του Hodgkin, μη-Hodgkin λεμφώματα και δεν ανιχνεύθηκαν γονιδιακοί ανασυνδυασμοί και κλώνοι Β ή Τ-λεμφοκυττάρων σε καμία περίπτωση νόσου του Hodgkin με υψηλό αριθμό κακοηθών κυττάρων Reed-Sternberg καθώς και σε καμία περίπτωση μη-Hodgkin λεμφώματος T-κυτταρικής προέλευσης. Το αποτέλεσμα αυτό είναι πιθανό να σχετίζεται με την ιστολογική και ανοσοφαινοτυπική εικόνα των κακοηθών κυττάρων σ’ αυτές τις περιπτώσεις.