Επίδραση της κουϊναπρίλης στο φαινόμενο της ισχαιμικής προετοιμασίας του μυοκαρδίου σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο

Abstract

There are several classes of pharmacological agents that may be able to mimic and furthermore to potentiate the protection conferred by ischemic preconditioning The action of the ACE -inhibitors is in part mediated through the inhibition of bradykinin breakdown and it is this effect, that has been shown to potentiate the effects of preconditioning in animal and cellular models. The aim of this study was to examine whether findings from laboratory models of the pharmacological preconditioning of the ACE inhibitors, can be extrapolated to a model of warm up angina -that is regarded as a surrogate of ischemic preconditioning- that included repeated exercise tests in patients with ischemic heart disease. Methods: We examine the effects on warm up angina of the ACE-inhibitor quinapril. 15 patients with ischaemic heart disease who had already evidence of ischemic preconditioning on the second of two sequential exercise tests, at 30 minute interval of the first - as this has been estimated either by less severe angina, a reduction in ST depression or a prolongation of the test duration - received quinapril after completing the second exercise test. 3 days later, they underwent a second set of two consecutive exercise tests, at 30 minutes interval, in order to estimate whether or not quinapril do potentiate the effect of ischemic preconditioning. Results - Conclusions: In both sets, in the second of two sequential exercise tests prior to, and following quinapril’s administration, total exercise test duration was greater (18,20 ± 42,32 p=0,57 και 13,73 ± 48,22 p=0,75 respectively) and maximum ST depression (0,30 ± 0,81 p=0,28 και 0,03 ± 0,54 p=0,99 respectively) , total ischemic duration (67,80 ± 138,22 p=0,10 και 14,66 ± 74,29 p=0,95 respectively ) and angina duration (27,20 ± 75,32 p=0,64 και 19,26 ± 48,53 p=0,83 respectively ) were reduced, and were not influenced by the use of quinapril (p=0,95 ns p=0,51 ns p=0,32 ns και p=0,95 respectively). Exercise duration was significantly greater during the third exercise test, comparing with the first one( 49,66 ± 55,54 p=0.0048 ), and was accompanied by a significant reduction in blood pressure and double product, both at baseline ( 9,67 ± 16,98 p=0,037 και 1076,67 ± 1686,08 p=0,027 respectively ) and at peak exercise(8 ± 8,82 p=0,003 και 2414,00 ± 3996,11 p=0,035 αντίστοιχα).

Διάφοροι φαρμακευτικοί παράγοντες έχουν δείξει ότι μπορούν να μιμούνται, αλλά και να ενδυναμώνουν την ισχαιμική προετοιμασία του μυοκαρδίου. Η δράση των α-ΜΕΑ πραγματοποιείται κατά ένα μέρος, μέσω αναστολής διάσπασης της βραδυκινίνης,και είναι αυτή τους η δράση που έχει δείξει να ενδυναμώνει την ισχαιμική προετοιμασία σε πειραματικά μοντέλα και στο ανθρώπινο μυοκάρδιο,in vitro. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξεταστεί το κατά πόσο τα ευρήματα για τη δράση φαρμακολογικής προετοιμασίας των α-ΜΕΑ από το πειραματικό εργαστήριο μπορούν να εφαρμοστούν σε ένα μοντέλο στηθάγχης προθέρμανσης - που θεωρείται ως μια κλινική έκφραση της ισχαιμικής προετοιμασίας- που περιλάμβανε διαδοχικές δοκιμασίες κόπωσης, σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο. Μεθοδολογία: Ελέγχθηκε η επίδραση του α-ΜΕΑ κουιναπρίλης ,στη στηθάγχη προθέρμανσης.15 ασθενείς με στεφανιαία νόσο που είχαν ήδη εμφανίσει στοιχεία ισχαιμικής προετοιμασίας στη 2η από δύο διαδοχικές δοκιμασίες κόπωσης -όπως αυτή εκτιμήθηκε από τη βελτίωση των ισχαιμικών παραμέτρων στο ΗΚΓ,της διάρκειας της στηθάγχης ή του συνολικού χρόνου άσκησης- έλαβαν κουιναπρίλη μετά την ολοκλήρωση και της 2ης δοκιμασίας. 3 ημέρες αργότερα, υποβλήθηκαν σε δεύτερη σειρά δύο διαδοχικών δοκιμασιών κόπωσης, για να μελετηθεί το κατά πόσο η κουιναπρίλη ενδυναμώνει ή όχι την ισχαιμική προετοιμασία. Αποτελέσματα - Συμπεράσματα: Και στις δύο σειρές δοκιμασιών κόπωσης ,πριν και μετά τη χορήγηση της κουιναπρίλης, παρατηρήθηκε στη 2η κόπωση μια αύξηση του συνολικού χρόνου άσκησης (18,20 ± 42,32 p=0,57 και 13,73 ± 48,22 p=0,75 αντίστοιχα) και μια μείωση της μέγιστης κατάσπασης του ST διαστήματος (0,30 ± 0,81 p=0,28 και 0,03 ± 0,54 p=0,99 αντίστοιχα) , του συνολικού χρόνου ισχαιμίας (67,80 ± 138,22 p=0,10 και 14,66 ± 74,29 p=0,95 αντίστοιχα ), της διάρκειας της στηθάγχης (27,20 ± 75,32 p=0,64 και 19,26 ± 48,53 p=0,83 αντίστοιχα), που δεν δείχτηκε να επηρεάζονται σημαντικά από τη χορήγηση της κουιναπρίλης (p=0,95 ns p=0,51 ns p=0,32 ns και p=0,95 αντίστοιχα) ns. Παρατηρήθηκε επίσης, ότι ο συνολικός χρόνος άσκησης ήταν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερος στη 3η συγκριτικά με τη 1η κόπωση ( 49,66 ± 55,54 p=0.0048 ), και η παράταση αυτή συνοδεύτηκε από μια σημαντική μείωση της συστολικής αρτηριακής πίεσης και του διπλού γινομένου, τόσο κατά την έναρξη ( 9,67 ± 16,98 p=0,037 και 1076,67 ± 1686,08 p=0,027 αντίστοιχα), όσο και κατά το μέγιστο της κόπωσης (8 ± 8,82 p=0,003 και 2414,00 ± 3996,11 p=0,035 αντίστοιχα).