Ισχύς των κάτω άκρων και τεχνικά χαρακτηριστικά της φάσης απογείωσης στο άλμα σε μήκος νεαρών αθλητών

Abstract

The power of the lower limbs and technical characteristics contribute to an effective long jump performance. The existed literature is most related to the men and women top level jumpers and is poor for the young athletes. The purpose of this study was the kinematic analysis of take-off phase of the long jump in young jumpers and the power evaluation of their lower limbs in effort to relate the produced parameters with the jump performance. The performances of forty Greek young jumpers (age: 14-18 yrs., mass: 65,7 ± 7,6 kg, height: 65,7 ± 7,6 kg) were recorded by video (100 Hz) and the best trials analyzed with APAS system. The mean effective distance of the jump of all jumpers was 6,08 ± 0,51 m. The jumpers also evaluated in a sequence of power tests (vertical jumps, sprint and isokinetic tests). The effective distance was related significantly with the approach velocity (r = 0,83), the horizontal (r = 0,63), the vertical (r = 0,60) and the resultant velocity of the CG at the take-off moment (r = 0,70), with the projection angle (r = 0,38) and with the gain in vertical velocity of the CG (r = 0,42). The power tests indicated significant relationship of the vertical jumps (r = 0,54 -0,63), of the sprint running (r = -0,51) and the isokinetic tests (r = 0,33 -0,66) with the jump performance. In conclusion, the greater percentages of the variance in the effective distance of the jump were accounted for by a) power parameters of the lower limbs (47,8%), b) kinematic parameters (99,7%), c) a combination of power and kinematic characteristics (87,5%).

Η ισχύς των κάτω άκρων και τεχνικά χαρακτηριστικά συνεισφέρουν στην επιτυχία του άλματος σε μήκος. Η βιβλιογραφία αναφέρεται κυρίως στους άλτες και άλτριες υψηλού επιπέδου και είναι φτωχή σε αναφορές σε νεαρούς αθλητές. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η κινηματική ανάλυση της φάσης απογείωσης νεαρών αθλητών του μήκους και η αξιολόγηση της ισχύος των κάτω άκρων τους σε μια προσπάθεια συσχέτισής τους με την επίδοση στο άλμα. Το δείγμα αποτέλεσαν 40 Έλληνες άλτες του μήκους, ηλικίας 14-18 ετών, σωματικής μάζας 65,7 ± 7,6 kg και αναστήματος 175,7 ± 5,3 cm. Η βιντεοσκόπηση της φάσης απογείωσης έγινε με συχνότητα 100Hz και η κινηματική ανάλυση με το σύστημα APAS. Η μέση πραγματική επίδοση του δείγματος ήταν 6,08 ± 0,51cm. Οι άλτες αξιολογήθηκαν επίσης σε μια σειρά από δοκιμασίες ισχύος (κατακόρυφα άλματα, δρόμος ταχύτητας, ισοκινητικές δοκιμασίες). Η πραγματική επίδοση συσχετίσθηκε σημαντικά με την ταχύτητα φοράς (r = 0,83), με την οριζόντια ταχύτητα (r = 0,63), την κατακόρυφη (r = 0,60) και τη συνισταμένη ταχύτητα απογείωσης (r = 0,70), με τη γωνία απογείωσης (r = 0,38) και με το κέρδος σε κατακόρυφη ταχύτητα κατά τη φάση απογείωσης (r = 0,42). Οι δοκιμασίες ισχύος έδειξαν συσχέτιση των κατακόρυφων αλμάτων (r = 0,54 – 0,63), του δρόμου ταχύτητας (r = -0,51) και των ισοκινητικών δοκιμασιών (r = 0,33 -0,66) με την πραγματική επίδοση. Τέλος, τα δυναμικά χαρακτηριστικά (ισχύς των κάτω άκρων) μπορούν να προβλέψουν (με βάση την πολλαπλή παλινδρόμηση) το 47,8% της επίδοσης, τα κινηματικά χαρακτηριστικά το 99,7%, ενώ συνδυασμός των δύο το 87,5%.