Η μετάβαση ως συνθήκη αντίληψης του αρχιτεκτονικού έργου: η συμβολή της στη συγκρότηση της αρχιτεκτονικής δομής

Abstract

Η έρευνα αυτή, προσπαθεί να διερευνήσει τη σημασία της έλλογης μετακίνησής μας μέσα στον κόσμο, της μετάβασης από ένα σημείο του χώρου και του χρόνου σε ένα άλλο, ως διανοητικής διεργασίας παράλληλης με τη σωματική, φυσική πράξη της κίνησης. Προσπαθεί να δει πώς, μέσα από αυτή τη συνειδητή μετακίνηση, ο άνθρωπος αποκτά την εμπειρία εκείνη η οποία του επιτρέπει κατ' αρχάς να αντιλαμβάνεται και στη συνέχεια να κατανοεί τα στοιχεία που απαρτίζουν και αποτελούν τον "κόσμο", μέσα στον οποίο καλείται να κατοικήσει. Η διαδικασία αυτή επομένως, συναρτάται άμεσα με την ανθρώπινη ανάγκη κατοίκησης και αποτελεί έκφραση της ανθρώπινης μέριμνας. Η ανθρώπινη ύπαρξη λοιπόν, κατά την συνεχή μετάβασή της μέσα στον κόσμο, συγκροτεί δομικές συσχετίσεις, τις οποίες ιεραρχεί και καταχωρεί νοητικά, ανεξάρτητα αν καλείται να κατοικήσει στο φυσικό ή κατασκευασμένο περιβάλλον. Η έρευνα λοιπόν αυτή στοχεύει, πιο συγκεκριμένα, στην ανάδειξη της εμπρόθετης κίνησης του ανθρώπου, της μετάβασης, ως πρωταρχικού στοιχείου αντιληπτικής άρθρωσης και νοηματικής καταχώρησης των δομών που τον περιβάλλουν αλλά και του ίδιου του αρχιτεκτονικού έργου και της δομής του. Κατ’ επέκταση, η μετάβαση λειτουργεί ως πρωταρχικό στοιχείο, εντέλει, της κατανόησης της ταυτότητας αυτών των δομών αλλά και του "κόσμου" γενικότερα. […]