Η κόπωση σε παιδιά με καρκίνο

Abstract

The aim of study. The aims of this study were: a) to describe cancer related fatigue from the young patients’reports (children and adolescents aged 7-15 years old), as well as their parents’ reports, b) to assess the change of their fatigue during their treatment, c) to explore possible causes of fatigue as they are mentioned by young patients and their parents. Patients and methods. Forty children aged 7-12 years old, 29 adolescents with newly diagnosed cancer and one of their parents were studied. Data were collected at three different times: after the initial chemotherapy circle (beginning of chemotherapy), after the forth chemotherapy circle (middle of chemotherapy) and after the last chemotherapy course (end of chemotherapy). Three versions of the instrument for the assessment of fatigue in pediatric patients with cancer were used: «The Child Fatigue Scale» (CFS), «Τhe Adolescent Fatigue Scale» (AFS) and «Τhe Parent Fatigue Scale» (PFS). The survey was performed from March 2003 till October 2006. Results. Children reported statistically significant difference in the mean scores of fatigue for the three measurements (F=5.679, p=0.005). Children seemed to become more tired as their treatment was progressing. Similarly, adolescents mentioned that their fatigue due to their illness and its therapy increased during the chemotherapy courses (F=4.074, p=0.03). Parents’ reports about their children’s cancer related fatigue showed that there was a statistically significant difference in fatigue scores for the three measurements (F=3.98, p=0.023). Adolescents reported higher score of cancer related fatigue in comparison with children (F=8.69, p=0.004). Parents reported higher fatigue scores in comparison with young patients (F=135.183, p=0.000). Finally, there was no statistically significant interaction between fatigue and type of cancer (F=3.048, p=0.086). Children mentioned treatment (24.16%), medical procedures (24.16%) and need of staying in hospital (20.83%) as the main causes for fatigue, whereas adolescents reported that they were being more tired from boredom caused by the hospital environment (51.46%), treatment (43.60%) and need of staying overnight in hospital (40.16%). Finally, boredom caused by the hospital environment (64.26%), anorexia (58.0%) and need of staying in hospital (57.0%) were the major causes of cancer related fatigue according to parents’ view. Conclusions. This is one of the first studies attempting an initial assessment of cancer related fatigue in pediatric oncology patients, based on their own reports, as well as their parents’ reports. The main conclusions of the study were: a) cancer related fatigue is increased as the treatment of pediatric cancer is progressing, b) adolescents reports higher fatigue scores in comparison with children, due to their cognitive level and their ability to express the symptoms better and more accurately, c) there is no statistically significant interaction between fatigue and type of cancer in pediatric oncology patients, d) fatigue is described by young patients with cancer in relation with activities they cannot perform yet due to their disease, as well as with the need for more time for sleep and rest, e) staying in hospital, treatment and hospital environment are the main causes for cancer related fatigue according to children’s and adolescents’ opinion, f) parents report higher fatigue scores from the beginning to the end of the treatment in comparison to their children and g) staying in hospital, anorexia and treatment are the main causative factors for fatigue in pediatric patients with cancer from their parents’ view Although, study results cannot be easily generalized in the whole number of young patients with cancer, due to study limitations, there is a need of further explore of fatigue in children and adolescents with cancer and how this symptom may influence the quality of their life.

Σκοπός. Οι σκοποί της ερευνητικής μελέτης ήταν: α) να περιγράψει την κόπωση όπως οι ίδιοι οι νεαροί ασθενείς (παιδιά και έφηβοι ηλικίας 7-15 ετών) με καρκίνο τη βιώνουν, β) να αξιολογήσει τη μεταβολή της κόπωσης των παιδιών και εφήβων με καρκίνο κατά τη διάρκεια της ενεργούς θεραπείας τους γ) να διερευνήσει τους πιθανούς παράγοντες που οι ίδιοι οι νεαροί ασθενείς και οι γονείς τους θεωρούν ότι προκαλούν κόπωση. Μεθοδολογία. Στο δείγμα συμπεριλήφθησαν 40 παιδιά ηλικίας 7-12 ετών, 29 έφηβοι και ένας από τους γονείς τους. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με τη συμπλήρωση ειδικού εργαλείου εκτίμησης της κόπωσης (για παιδιά 7-12 ετών, για εφήβους και γονείς) σε τρεις διαφορετικές χρονικές στιγμές: κατά την έναρξη, στη μέση η και κατά τη διάρκεια της τελευταίας χημειοθεραπείας. Οι εκδόσεις του εργαλείου για την εκτίμηση της κόπωσης που χρησιμοποιήθηκαν ήταν: «The Child Fatigue Scale» (CFS), «The Adolescent Fatigue Scale» (AFS) και «The Parent Fatigue Scale» (PFS). Η ερευνητική μελέτη είχε διάρκεια από το Μάρτιο του 2003 ως τον Οκτώβριο του 2006. Αποτελέσματα. Στα παιδιά διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στη βαθμολογία της κόπωσης και στις τρεις μετρήσεις (F=5.679, p=0.005). Αυτό το εύρημα δείχνει ότι τα παιδιά και οι έφηβοι (F=4.074, p=0.03) βίωναν κόπωση όσο εξελισσόταν η θεραπεία τους. Το ίδιο διαπιστώθηκε και για τους γονείς στις τρεις μετρήσεις (F=3.98, p=0.023). Οι έφηβοι ανέφεραν μεγαλύτερο βαθμό κόπωσης σε σύγκριση με τα παιδιά (F=8.69, p=0.004). στατιστικά σημαντική διαφορά στην κόπωση ασθενών και γονέων δεν παρατηρήθηκε σε σχέση με τη διάγνωση (F=3.048, p=0.086), όμως βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στη βαθμολογία κόπωσης μεταξύ ασθενών και γονέων (F=135.183, p=0.000). Από τις πιθανές αιτίες πρόκλησης κόπωσης τα παιδιά ανέφεραν τη θεραπεία (24.16%), τις ιατρονοσηλευτικές παρεμβάσεις (24.16%) και την παραμονή μέσα στο νοσοκομείο (20.83%). Οι έφηβοι ανέφεραν ως κυριότερη αιτία κόπωσης την ανία του νοσοκομειακού περιβάλλοντος (51.46%), τη θεραπεία (43.60%) και την ανάγκη παραμονής στο νοσοκομείο (40.16%). Για τους γονείς οι κυριότερες αιτίες ήταν: η ανία του νοσοκομειακού περιβάλλοντος (64.26%), η ανορεξία (58.0%) και η παραμονή στο νοσοκομείο (57.0%). Συμπεράσματα. Τα κυριότερα συμπεράσματα που προέκυψαν ήταν: α) Η κόπωση αυξάνεται όσο εξελίσσεται η θεραπεία του παιδικού καρκίνου, β) οι έφηβοι βιώνουν την κόπωση του παιδικού καρκίνου σε μεγαλύτερο βαθμό από τα παιδιά, γ) η κόπωση δεν συσχετίζεται με το τύπο της νεοπλασίας, δ) η παραμονή στο νοσοκομείο, η θεραπεία και το νοσοκομειακό περιβάλλον θεωρούνται οι κυριότερες αιτίες κόπωσης από τα παιδιά και τους εφήβους, ε) οι γονείς διαπιστώνουν μεγαλύτερο βαθμό κόπωσης σε σχέση με τα παιδιά τους και στ) οι γονείς θεωρούν την παραμονή στο νοσοκομείο, τη θεραπεία και την ανορεξία που προκαλείται από τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα ως τις σημαντικότερες αιτίες κόπωσης στα παιδιά τους.