Περιφερικές νευροπάθειες σε ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια

Abstract

In the present study 28 patients with COAD (25 men and 3 women) were examined clinically and electrophysiologically as well as 21 aged matched controls. Seventeen COAD patients were reexamined after a period of 6-18 months. The respiratory function data include FEV₁, FVC, PO₂, 6 minutes test, dyspnea score (Cotes Scale). The neurophysiological examination dealt with medium, ulnar, peronial, tibial and sural nerves. Terminal latencies, M-response amplitude, evoked muscle action potentials and conduction velocities were studied. We also examined the cardiorespiratory reflexes {which are mediated from the Autonomic Nervous System} in 20 of the 28 patients with COAD and in 12 subjects of the control group. The cardiorespiratory reflexes examined in our study were: heart rate response to Valsava manoeuvre, heart rate variation during deep breathing and heart rate response to standing, systolic blood pressure response after standing and diastolic blood pressure response to sustain handgrip. From the clinical neurological and neurophysiological examination of the COAD patients 14 were normal, 10 had mild peripheral neuropathy (5-10% reduction of conduction velocities in two of the three examined nerves of the lower limbs and touch sensory disturbances) and 4 had severe clinical peripheral neuropathy. 10 subjects of the control group had mild symptoms of peripheral neuropathy and 11 were normal. The statistical analysis of neurorophysiological data show a significant reduction of the conduction velocities of the lower limb nerves (peronial, tibial and sural) in COAD patients compared with that of the control group. The percentange of the patients with abnormal F-waves latency of the lower limb nerves was statistically significantly higher in COAD patients compared to the subjects of the control group. The correlation between the respiratory function data and the motor conduction velocities of the lower limb nerves was statistically significant. A statistically significant impairment of the cardiorespiratory reflexes was also observed in patients with COAD compared to the control group. We conclude that the patients with COAD developed signs of peripheral neuropathy {mainly neurophysiological} in the lower limbs, as well as impairment of the autonomic nervous system. The possible cause of these findings is probably the effect of hypoxic on the peripheral nerves.

Στη μελέτη αυτή εξετάστηκαν κλινικά και νευροφυσιολογικά 28 ασθενείς με ΧΑΠ καθώς και 21 φυσιολογικά άτομα της αντίστοιχης ηλικίας . Δεκαεπτά από τους ασθενεί ς αυτούς επανελέγχθηκαν για δεύτερη φορά μετά από διάστημα 6-18 μηνών. Στα παραπάνω περιστατικά μελετήθηκαν οι παρακάτω παράμετροι της αναπνευστικής λειτουργίας: PO₂ , PCO₂, FEV₁, FVC, δοκιμασία βάδισης 6 λεπτών, δείκτης δύσπνοιας κατά Cotes. Η νευροφυσιολογική μελέτη αφορούσε πέντε νεύρα: το μέσο, το ωλένιο, το περονιαίο, το κνημιαίο και το γαστροκνημιαίο τα οποία εξετάσθηκαν ως προς τον Λανθάνοντα Χρόνο, το εύρος δυναμικού και την ταχύτητα αγωγής του νεύρου. Επιπλέον 20 από τους ασθενείς με ΧΑΠ και 12 από τα φυσιολογικά άτομα ελέγθηκαν ως προς τα καρδιοαναπνευστικά αντανακλαστικά, τα οποία ρυθμίζονται από το Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα (ΑΝΣ) και τα οποία ήταν: η διακύμανση του καρδιακού ρυθμού στη δοκιμασία Valsava, η μεταβολή της καρδιακής συχνότητας σε βαθιές αναπνευστικές κινήσεις , οι διακυμάνσεις του καρδιακού ρυθμού στην έγερση, η πτώση της συστολικής πίεσης στην έγερση και η αύξηση της διαστολικής πίεσης μετά από ισομετρική προσπάθεια. Από την κλινική νευρολογική και νευροφυσιολογική εξέταση των ασθενών με ΧΑΠ 14 είχαν φυσιολογικό Περιφερικό Νευρικό Σύστημα, 4 είχαν "πλήρη" σημεία περιφερικής νευροπάθειας, με >10% ελάττωση της ταχύτητας αγωγής οε δύο τουλάχιστον από τα τρία εξετασθέντα νεύρα των κάτω άκρων που συνοδευόταν από εξάλειψη των τενοντίων αντανακλαστικών και μυοδερματικές ατροφίες , ενώ 10 είχαν "ήπια" συμπτωματολογία" ΠΝ με μικρή (5-10%) ελάττωση της ταχύτητας αγωγής σε δύο τουλάχιστον από τα τρία εξετασθέντα νεύρα των κάτω άκρων και διαταραχές της επιπολής αισθητικότητας. Από τα φυσιολογικά άτομα 10 είχαν μικρή (5-10%) ελάττωση της ταχύτητας αγωγής αε δύο τουλάχιστον από τα τρία εξετασθέντα νεύρα των κάτω άκρων και διαταραχές της επιπολής αισθητικότητας και 11 είχαν φυσιολογικό Περιφερικό Νευρικό Σύστημα. Από την ανάλυση των νευροφυσιολογικών παραμέτρων της νευρικής αγωγιμότητας βρέθηκε ότι υπήρχε στατιστικά σημαντική ελάττωση της ταχύτητας αγωγής των νεύρων των κάτω άκρων των ασθενών με ΧΑΠ, σε σχέση με τα φυσιολογικά άτομα. Επιπλέον υπήρχε στατιστικά σημαντικό ποσοστό ασθενών με παθολογικό Λανθάνοντα Χρόνο F-κυμάτων, σε σχέση με τα άτομα της ομάδας ελέγχου. Τα αποτελέσματα αυτά είναι αναπαραγώγιμα στους 17 ασθενείς, που επανελέγχθηκαν μετά από 6-18 μήνες. Η σύγκριση των ταχυτήτων αγωγής του ερεθίσματος στα νεύρα των κάτω άκρων με τις παραμέτρους της αναπνευστικής λειτουργίας έδειξε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ της FEV₁, της FVC, της ΡΟ₂, της δοκιμασίας κόπωσης 6 λεπτών και του βαθμού δύσπνοιας των εξετασθέντων ατόμων με τις ταχύτητες αγωγής των νεύρων των κάτω άκρων. Επιπλέον οι δοκιμασίες ελέγχου του ΑΝΣ ήταν επηρεασμένες σε στατιστικά σημαντικότερο βαθμό στους ασθενείς με ΧΑΠ, σε σχέση με τα φυσιολογικά άτομα. Συμπεραίνεται ότι ασθενείς με ΧΑΠ παρουσιάζουν συμπτώματα περιφερικής νευροπάθειας {κυρίως νευροφυαιολογικά} στα κάτω άκρα, όπως και διαταραχές της λειτουργίας του ΑΝΣ. Το πιθανό αίτιο της βλάβης των περιφερικών νεύρων είναι η υποξυγοναιμική προσβολή των νευρικών ινών των νεύρων αυτών.