Εργαστηριακή αξιολόγηση των ρητινωδών συγκολλητικών κονιών

Abstract

Σκοπός: Ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να αξιολογηθούν διάφορες εργαστηριακές ιδιότητες πέντε εμπορικών σκευασμάτων ρητινωδών συγκολλητικών κονιών. Οι ιδιότητες που αξιολογήθηκαν ήταν χαρακτηριστικά της διεπιφάνειας με την οδοντίνη. Οι ιδιότητες αυτές ήταν η αντοχή αποκόλλησης στον εφελκυσμό, ο τύπος θραύσης, η έκταση της απασβεστίωσης και οι μορφολογικές αλλαγές της οδοντίνης και ο σχηματισμός υβριδικού στρώματος. Συγχρόνως αξιολογήθηκαν ο βαθμός μετατροπής των διπλών δεσμών άνθρακα των συγκολλητικών κονιών, η διαλυτότητά τους στο νερό και το πάχος του στρώματος που σχηματίζουν κατά την συγκόλληση. Υλικά και μέθοδος: Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν Bististe ΙΙ DC (BDC), C&B Superbond (CBM), M-Bond (MBD), Panavia F (PAF) και Rely Χ Unicem (RXU). Για τον προσδιορισμό της αντοχής στον εφελκυσμό χρησιμοποιήθηκαν μεταλλικές ράβδοι οι οποίες συγκολλήθηκαν με τυποποιημένες επιφάνειες οδοντίνης (n=10), υποβλήθηκαν σε υδροθερμική ανακύκλωση (3000x, 5-55 οC, 4c/min.) και αποκολλήθηκε με ταχύτητα 1mm/min. Ο τύπος θραύσης εξετάστηκε στις επιφάνειες οδοντίνης από LV-SEM (n=10), ενώ το πάχος του υβριδικού στρώματος από HV-SEM (n=4). Επίσης χρησιμοποιήθηκαν FTIR μικροσκοπία (n=4) και ESEM (n=4) για να αξιολογηθεί η έκταση της απασβεστίωσης και οι μορφολογικές αλλαγές που προκλήθηκαν στην οδοντίνη από τις επεξεργασίες απασβεστίωσης και ενεργοποίησης. Πέντε δοκίμια προετοιμάστηκαν από κάθε σκεύασμα για τον προσδιορισμό της διαλυτότητας σε νερό σύμφωνα με το διεθνές πρότυπο ISO 4049. Οι διαστάσεις δοκιμίων ήταν 10.5mm στη διάμετρο και 1.5mm στο ύψος. Τα δοκίμια αποθηκεύτηκαν στους 37οC και σε σχετική υγρασία 95% για χρονική περίοδο τρεις φορές μεγαλύτερη από το χρόνο πήξης που αναφέρει ο κάθε κατασκευαστής. Στη συνέχεια τα δοκίμια εμβυθίστηκαν σε πλαστικά δοχεία που περιείχαν 50ml απιονισμένου νερού στους 37oC για μια εβδομάδα και στη συνέχεια αφαιρέθηκαν και ζυγίστηκαν πάλι. Η διαλυτότητα υπολογίσθηκε με ειδική εξίσωση. Ο βαθμός πολυμερισμού των συγκολλητικών ρητινωδών κονιών καθορίστηκε από την έκταση της μετατροπής των διπλών 2 δεσμών C=C, πριν και μετά τον πολυμερισμό των υλικών με φασματοσκοπία FTIR. Τέλος, οι μετρήσεις πάχους του στρώματος που