Η επίδραση της κετοκοναζόλης στην ιδιοπαθή ορμονοεξαρτώμενη τριχοφυΐα

Abstract

Despite the significant research which has been conducted in recent years, the diagnostic and therapeutic approach of idiopathic hisrutism remains incomplete. Many pharmaceutical agents have been used for the treatment but none of them have been shown to offer a completely secure and effective solution to the problem. The difficulty of the development of new drugs is hampered in a certain degree by the inability of the elucidation of the exact pathogenetic mechanism of the disease, while there are still controversies about the existence of an idiopathic form of hirsutism. The appearance of a new steroidogenetic inhibitor ketoconazole gave us the opportunity to design the present study in order to examine any possible action of this new imidazole-derived agent in the treatment of idiopathic hirsutism. For this purpose 225 women with hirsutism were studied. The evaluation of the degree of hirsutism was accomplished by the use of the well-known scale of Ferriman-Gallwey as well as by the estimation of the hair length with the help of the trihometer designed by KATZ. A modified diagnostic algorithm used for the exclusion of all secondary forms of hirsutism, due to diseases such as polycystic ovarian, congenital adrenal hyperplasia etc. Following the exclusion of these forms 43 women remained which were considered as having idiopathic type of hirsutism. The study of the hormonal profile included measurements of Testosterone, DHEA-S, SHBG and A4-Androstenedione. The above profile showed a considerable variation within the population. Nonetheless certain patterns of hormonal changes were noticed between the patients. [...]

Παρά το σημαντικό ερευνητικό έργο που έχει επιτελεσθεί τα τελευταία χρόνια, η διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση του προβλήματος του ιδιοπαθούς δασυτριχισμού παραμένει ατελής. Πολλοί φαρμακευτικοί παράγοντες έχουν δοκιμασθεί κανένας όμως δεν παρέχει πλήρως ασφαλή και αποτελεσματική λύση. Η δυσχέρεια ανάπτυξης νέων παραγόντων οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αδυναμία καθορισμού του ακριβούς παθογενετικού μηχανισμού της νόσου, ενώ παράλληλα αμφισβητείται κι αυτή η ίδια η ύπαρξη του ιδιοπαθούς τύπου δασυτριχισμού. Με αφορμή την εμφάνιση ενός νέου αναστολέα της στεροειδογένεσης, της κετοκοναζόλης, η παρούσα κλινικοεργαστηριακή έρευνα σχεδιάστηκε με σκοπό την μελέτη της επίδρασης του ιμιδαζολικού αυτού παράγοντα στην θεραπεία του ιδιοπαθούς δασυτριχισμού. Για τον σκοπό αυτό μελετήθηκαν 225 γυναίκες με υπερτρίχωση. Η εκτίμηση του βαθμού υπερτρίχωσης έγινε με την βοήθεια του πίνακα Ferriman-Gallwey και το τριχόμετρο του Katz. Μετά την εφαρμογή διαγνωστικού αλγόριθμου αποκλείστηκαν όλες οι γυναίκες με δευτεροπαθείς μορφές υπερτρίχωσης οφειλόμενες σε παθολογικές καταστάσεις, όπως οι πολυκυστικές ωοθήκες, το σύνδρομο CAH, κ.ά. […]