Το βιβλίο του Δανιήλ και η προφητεία: φιλολογική, ιστορική και θεολογική διερεύνηση

Abstract

The object of this dissertation is the exploration of the relations between the book of Daniel and biblical prophecy. For that its been explored the relation between the book of Daniel and the earlier biblical tradition, to its specific characteristics and to the main points of its cosmical perspectives, history and eschatology. The examination of these facts leads to the conclusion that the book of Daniel belongs completly to the group of texts, which constitute the post - exilic prophecy of the ancient Israel. The first texts of this group are the books of Zachariah 1 - 8 and Haggai, and the last of themis the Book of Daniel. Generally, the book of Daniel defines the last evolutional period of the prophetical phenomenon, to the historical time and literature place of the old testament.

Στόχος της διατριβής αυτής υπήρξε η διερεύνηση των σχέσεων του βιβλίου του Δανιήλ με τη βιβλική προφητεία. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός εξετάζεται η σχέση του Δανιήλ με την προγενέστερη βιβλική παράδοση και ως προς τα ειδικά χαρακτηριστικά του και ως προς τα κύρια σημεία της κοσμικής προοπτικής του, την ιστορία και την εσχατολογία. Η εξέταση των στοιχείων αυτών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το βιβλίο του Δανιήλ ανήκει οργανικά σε εκείνη την ομάδα των κειμένων που απαρτίζουν την μεταιχμαλωσιακή προφητεία του αρχαίου Ισραήλ. Το βιβλίο του Δανιήλ αποτελεί το τελευταίο από αυτά με πρώτα τα βιβλία του Ζαχαρία. Ως προς το προφητικό φαινόμενο γενικά, ο Δανιήλ αποτελεί την τελευταία εξελικτική φάση του στον ιστορικό χρόνο και τον γραμματειακό χώρο της Παλαιάς Διαθήκης.