Μεταβολές της συγκεντρώσεως της ερυθροποιητίνης στα διάφορα στάδια της HIV νόσου

Abstract

The aim of this study was to compare the results of various blood measurements, the most common usual biochemical ones, immunological and the levels of serum erythropoietin and of zidovudine at various stages of HIV/ AIDS infection during its progress. In addition, the study was explored to investigate the possible circumstances, which change the levels of erythropoietin and to create models of guidelines for prevention and timeous avoidance of adverse events and the possible treatment. The participants were 145 patients (105 men) of the AIDS Unit of the Academic A' Department of Internal Medicine of AHEPA University Hospital of Thessaloniki. The mean average age of patients was 34, 92 years (SD 10,41 years). The mode of infection transmission was mainly, (81,37%) the unsafe sexual practice of the individuals. The dispersion of HIV/AIDS infection because of blood transfusion or its comparatives was limited (4,31%), because of the preventive control for anti-HIV antibodies of the blood donors and the quality control of blood comparatives. Nevertheless, the general hematogenic dispersion was refed to the i.v. drug users (5,51%), who still share the same syringes and needles. In the study sample HIV/ AIDS infection was diagnosed very late (the absolute count of CD4+ lymphocytes were 333, 28 ± 260, 59 cells/ ml), although there is continuous informing and the most standard reasons were either the avoidance of anti-HIV testing, even in the case there was a risky behavior on behalf of the participants, or the lack of familiarization of medical staff in the criteria and the symptomatology of HIV/AIDS infection and their referral to the differential diagnosis. There were 3-5 rounds of each patient (mean 2,86 [SD] 1,61) and the meantime between the rounds were 248, 42 [SD ± 212, 62] days. Anemia and thrombopenia were the common clinical findings to HIV disease, despite the receiving or not of antiretroviral medication but there were noticed differences as well, relevant to the patients' mode of transmition. The blood serum levels of erythropoietin were measured with γ-camera (radioisotope recognition) and they were greatly changed (p < 0,01) relevant to receiving or not medication. The clinical utility of measuring one unique level of erythropoietin was not satisfactorily valued, but that demands for the intervention of sufficient time in order to obtain an answer and the process is too expensive. Multiply measurements increase the charge and they are unprofitable relatively to the time they demand. Erythropoietin is proved to be correlated with the levels of hemoglobin, uric acid, the ratio of CD4+/CD8+ lymphocytes, serum globulins and triglycerides during time's and the HIV infection's process. The correction of anemia to patients that they have not any antiretroviral therapy, is extremely necessary in order to provide any antiretrovirals (requirement to start medication Hb >_8,0 g/dl), although blood transfusion is not proposed straightly (chronic anemia). The avoidance of blood transfusions restricts the existing increased dangers, the cost and contributes to blood reservation for acute and emerge incidents. The multiple regression method for the definition of independently correlated variables with erythropoietin as the depended one, proved adaptability to 26% of the model's cases among patients without previous medication and it was assumed that is correlated with: The increase of the globulins' levels and the ratio of CD4+/ CD8+ (p< 0,01), The levels of triglycerides (p < 0,05) and The reduction of hemoglobin's levels (p < 0,001) In order to be demanded the correction of anemia with the allowance of rHuEPO and not with the transfusion of blood corpuscles or blood. In addition, adaptability was assumed in 19% of the model's cases, which presented erythropoietin as the depended variable among patients who took medication. It was also proved that is correlated to: The increase of uric acid's levels (p < 0,01), The reduction of hemoglobin's levels (p < 0,001) So as even in these cases to be essential the correction of anemia at the desired level Hb >/ ll,0g/dl with the allowance of rHuEPO and not with blood transfusion. The allowance of rHuEPO preconceive the reduction of relevant dangers and the continuing of antiretroviral therapy without drug holidays, which affect is either the tolerance to medication or the unreasonable change of the therapeutic schema, as they have no great variety. In conclusion, these simple, easy and cheap, laboratory tests, as the levels of Hb, of globulins and triglycerides, uric acid's and the ratio of CD4+ /CD8+ Τ lymphocytes proved satisfactory adaptation for patient who receive medication (0,19) and for those ones who did not yet receive any medical treatment (0,26). The above tests were useful for the preventive timeous avoidance of the adverse events of anemia so from HIV disease as and from the influence of antiretroviral therapy and for the possible treatment.

Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να συγκρίνει τα αποτελέσματα διαφόρων αιματολογικών, των συνηθέστερων βιοχημικών, ανοσολογικών και των μετρήσεων των επιπέδων συγκεντρώσεως της ερυθροποιητίνης και της ζιδοβουδίνης στα διάφορα στάδια της HIV νόσου στην διαχρονική της πορεία, να διερευνηθούν οι πιθανές συνθήκες των μεταβολών της ερυθροποιητίνης και να δημιουργηθούν πρότυπα (models) οδηγιών προληπτικής έγκαιρης αποφυγής των ανεπιθύμητων ενεργειών, αλλά και της δυνατής παρέμβασης. Μελετήθηκαν 145 ασθενείς (άνδρες 105) της Μονάδας Ειδικών Λοιμώξεων της Α' Παθολογικής Κλινικής του Περιφερειακού Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ. Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 34,92 ± 10,41 έτη. Ο τρόπος μόλυνσης ήταν κυρίως (81,37%) η χωρίς προφύλαξη σεξουαλική πρακτική. Η διασπορά της λοίμωξης με την μετάγγιση αίματος ή παραγώγων του ήταν περιορισμένη (4,13%) μετά από τα μέτρα προληπτικού ελέγχου για anti-HIV αντισώματα των αιμοδοτών και του ποιοτικού ελέγχου των παραγώγων του αίματος. Η αιματογενής όμως διασπορά με την ευρεία της έννοια αφορούσε τους χρήστες ενδοφλεβίως λαμβανομένων εξαρτησιογόνων ουσιών (5,51%), που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν από κοινού μεταχειρισμένες σύριγγες και βελόνες. Η εξακρίβωση της υποκείμενης νόσου διαπιστώθηκε ότι είχε γίνει πολύ καθυστερημένα, παρόλο τη συνεχή υφιστάμενη ενημέρωση (απόλυτος αριθμός CD4+ λεμφοκυττάρων 333, 28 ± 260,59/μυ). Ο κύριος λόγος αυτής της καθυστερήσεως ήταν η αποφυγή προληπτικού ελέγχου ακόμη και σε κατανοητή συμπεριφορά αυξημένου κινδύνου από τους ίδιους τους ασθενείς. Αλλά εξακολουθεί και η έλλειψη εξοικείωσης του υγειονομικού δυναμικού στα σημεία και τη συμπτωματολογία της νόσου και η αναφορά της στη διαφορική διάγνωση. Πραγματοποιήθηκαν 3-5 επισκέψεις από κάθε ασθενή (μέση τιμή 2,86 ± [SD] 1,61) και τα μεσοδιαστήματα των επισκέψεων ήταν 248,42 ± [SD] 212,62 ημέρες. Η αναιμία και η θρομβοπενία αποτέλεσαν συνοδά κλινικά ευρήματα στην HIV νόσο ανεξάρτητα από τη λήψη ή όχι αντιρετροϊκής αγωγής, αλλά παρατηρήθηκαν και διαφορές ανάλογα με τον τρόπο της μόλυνσης. Οι τιμές της ερυθροποιητίνης στον ορό του αίματος μετρήθηκαν με μετρητή γ ακτινοβολίας (ραδιοϊσοτοπική αναγνώριση) και διαφοροποιήθηκαν σημαντικά (ρ < 0,01) ανάλογα με την φαρμακευτική ή όχι παρέμβαση. Η κλινική σκοπιμότητα μέτρησης μιας και μόνον τιμής της ερυθροποιητίνης δεν καταξιώθηκε ικανοποιητικά, αλλά απαιτεί μεσολάβηση ικανού χρόνου διαδικασίας για λήψη της απάντησης και είναι σχετικά δαπανηρή. Πολλαπλές μετρήσεις αυξάνουν το κόστος και με την αναμονή του χρόνου σε σχέση με κόστος/ωφέλεια είναι ασύμφορες. Η ερυθροποιητίνη διαπιστώθηκε ότι συσχετίζεται με τις τιμές της αιμοσφαιρίνης, του ουρικού οξέος, του λόγου των CD4+/CD8+ λεμφοκυττάρων, των σφαιρινών, των τριγλυκεριδίων στην πορεία τόσο του χρόνου, όσο και της νόσου. Η διόρθωση της αναιμίας σε ασθενείς χωρίς φαρμακευτική παρέμβαση, είναι εξαιρετικά απαραίτητη για την έναρξη της αντιρετροϊκής θεραπείας (προϋπόθεση έναρξης Hb > 8,0 g/dl), χωρίς να συνιστάται όμως άμεσα η μετάγγιση αίματος (χρόνια αναιμία). Η αποφυγή των μεταγγίσεων περιορίζει τους σχετικούς υπαρκτούς αυξημένους κινδύνους, το κόστος και την εξασφάλιση του αίματος για άλλες οξείες και επείγουσες καταστάσεις. Η μέθοδος της πολλαπλής συσχέτισης (multiple regression) για τον προσδιορισμό των ανεξαρτήτως σχετιζόμενων μεταβλητών (independently correlated variables) με εξαρτημένη μεταβλητή την ερυθροποιητίνη έδειξε προσαρμοστικότητα στις 26% των περιπτώσεων του προτύπου (model) σε ασθενείς χωρίς προηγούμενη φαρμακευτική παρέμβαση και διαπιστώθηκε ότι έχει σχέση: α. με την αύξηση της τιμής των σφαιρινών και του λόγου CD4+ / CD8+ (ρ < 0,01), β. την τιμή των τριγλυκεριδίων (ρ < 0,05) και γ. την μείωση της τιμής της αιμοσφαιρίνης (ρ <0,001) ώστε να επιβάλλεται η διόρθωση της αναιμίας με τη χορήγηση ανασυνδυασμένης ανθρωπείου ερυθροποιητίνης (rHuEPO) και όχι με την μετάγγιση ερυθρών αιμοσφαιρίων ή αίματος. Αλλά διαπιστώθηκε και προσαρμοστικότητα στις 19% των περιπτώσεων του προτύπου (model) με εξαρτημένη μεταβλητή την ερυθροποιητίνη σε ασθενείς με φαρμακευτική παρέμβαση ότι ήταν σε σχέση: α. με την αύξηση της τιμής του ουρικού οξέος (ρ < 0,01), β. την μείωση της τιμής της αιμοσφαιρίνης (ρ < 0,001) ώστε και σε αυτές επίσης τις περιπτώσεις να επιβάλλεται η διόρθωση της αναιμίας στο επιθυμητό Hb > 11,0 g/dl με τη χορήγηση ανασυνδυασμένης ανθρωπείου ερυθροποιητίνης (rHuEPO) και όχι με την μετάγγιση ερυθρών αιμοσφαιρίων ή αίματος. Η χορήγηση της χορήγηση ανασυνδυασμένης ανθρωπείου ερυθροποιητίνης (rHuEPO) προδικάζει τη μείωση των σχετικών κίνδυνων, αλλά και τη συνέχιση της αντιρετροϊκής θεραπείας χωρίς διακοπή (drug holidays), που συνέπεια της θα είναι η ανάπτυξη αντοχής στα χορηγούμενα σκευάσματα και την χωρίς λόγο αλλαγή του θεραπευτικού σχήματος, καθ' όσον δεν διακρίνονται από μεγάλο αριθμό και ποικιλία. Συμπερασματικά οι απλές, εύκολες και φθηνές ως προς το κόστος εργαστηριακές εξετάσεις όπως οι τιμές της Hb, των σφαιρινών, των τριγλυκεριδίων, του ουρικού οξέος και του λόγου CD4+ / CD8+ Τ λεμφοκυττάρων έδειξαν ικανοποιητική προσαρμοστικότητα, τόσο για τους ασθενείς με φαρμακευτική αγωγή (0,19), όσο και για τους ασθενείς χωρίς φαρμακευτική αγωγή (0,26) για την προληπτική έγκαιρη αποφυγή των ανεπιθύμητων ενεργειών της συνοδού αναιμίας τόσον από την HIV νόσο, όσο και από την επίδραση της αντιρετροϊκής θεραπείας αλλά και της αμεσότητας δυνατής παρέμβασης.