Μελέτη της υποουλικής μικροβιακής χλωρίδας ασθενών με ταχέως εξελισσόμενη περιοδοντίτιδα

Abstract

Subgingival plaque samples were taken from 142 diseased subgingival sites exhibiting attachment loss >6mm, between 4mm and 6mm and <4mm in 10 young adults ranging in age from 25 to 35 years with rapidly progressive periodontitis. The samples were placed in 0.9 ml of prereducedanaerobically sterilized R.T.F., dispersed, diluted and plated on selective (T.S.A.B.) and non-selective (E.T.S.A.) media. After 7 days of anaerobic incubation, isolates were picked, subcultured, characterized and identified to the species level. The purpose of the: present investigation was to determine the predominant species in each group of periodontal lesions in relation to attachmentlevel and to reveal the differences and variability within the three clinically different periodontal lesions. As it is well known that the destruction of periodontal tissues progresses with periods of exacerbation and remission, an attempt was made to relate microbial species to these periods of disease activity. Active diseased sites comprised the sites showing increased attachment lossbetween two consecutive clinical measurments and inactive the sites showing no changes in attachment level during the same time. The results supported the following conclusions: 1. The consistent isolation of the bacterial species B. gingivalis, F. nucleatum, Fusiform bacteroides, W. recta, C. sputorum, S. sputigena, P. micros, E. alactolyticum, A. actinomycetemcomitans, E. corrodens and A israelii from the subgingival plaque samples of periodontal lesions exhibitingattachment loss > 6mm confirms further the earlier aspects that these bacterial species may be the etiologic agents of the periodontal destruction, since they have been shown to have pathogenic potential and produce virulence factors. These bacterial species either along or in combinations seems very probable to relate to the periodontal destruction and to rapidly progressive periodontitis. 2. The qualitative and quantitative differences detected in the bacterial flora between the two groups of clinically distinct periodontal lesions, severe and intermediate, revealed a variability within the microflora according to the clinical features of the periodontal lesions. 3. The bacterial flora of lesions showing attachment loss < 4mm was characterized by the consistent isolation of A. viscosus, A. naeslundii. A. propionica, C. gingivalis, H. segnis, H. aphrophi!us,H. paraphrophilus andP. acnes and the decrease of pathogenic microbiota respectively. These bacterial species appear to confer protection or they are at least compatible to a stable periodontal status. 4. B. gingivalis, F. nucleatum, Fusiform bacteroides, W. recta and C. sputorum were detected more frequently and in higher levels in active sites showing a strong correlation with active periodontal lesions. 5. A naeslundii, A. viscosus, H. segnis, L. buccalis and V. parvula were found more often and in higher levels in inactive sites showing a strong correlation with inactive periodontal lesions. These species appear to lessen the chance of a site being active and possibly confer protection. The data from the above investigation suggest that certain microbial complexes consisting of B. gingivalis, F. nucleatum, Fusiform bacteroides, W. recta and C. sputorum are associated with predominantly active sites and severe periodontal lesions. The majority of periodontal lesions which showedevidence of activity within the short space of one week indicates that the type of periodontitis we have studied is «rapidly progressive» according to the definition.

Στην εργασία αυτή μελετήθηκε η υποουλική βακτηριακή χλωρίδα 142 επιφανειών δειγματοληψίας, συνόλου δηλαδή βαρειών, μετρίων και μικρών περιοδοντολογικών βλαβών σε τρία διαφορετικά χρονικά διαστήματα, από νεαρούς ενήλικες 25 έως 35 ετών οι οποίοι με κλινικά κριτήρια παρουσίαζαν ταχέως εξελισσόμενη περιοδοντίτιδα. Από τη συγκριτική μελέτη της ποιοτικής και ποσοτικής σύνδεσης των υποουλικών χλωρίδων βλαβών με απώλεια πρόσφυσης μεγαλύτερη από 6mm, μεταξύ 4 και 6 mm και μικρότερη από 4 mm, καθώς επίσης και από την συγκριτική αξιολόγηση των ενεργών και ανενεργών περιοδοντικών βλαβών npoéKuyav τα ακόλουθα συμπεράσματα: 1. Η σταθερή απομόνωση των ειδών Β. gingivalis, F. nucleatum, Fusiform bacteroides, W. recta, C. sputorum, C. sputigena, P. micros, E. alactolyticum, A. actinom\/cetemcomitans, E. corrodens και A. israelii (p<0.0001,p<0.001) από την υποουλική βακτηριακή χλωρίδα των περιοδοντικών βλαβών μεαπώλεια πρόσφυσης μεγαλύτερη από 6 mm, προωθεί την άποψη της αιτιολογικής συσχέτισης όλων των προαναφερθέντων βακτηριακών ειδών με τη βαρύτητα της νόσου και κατ' επέκταση με την ταχέως εξελισσόμενη περιοδοντίτιδα. Επιπρόσθετα ενισχύει τη συσχέτιση της κλινικής μορφής τηςταχέως εξελισσόμενης περιοδοντίτιδας με το βακτηριακό πρότυπο της απομονωθείσας χλωρίδας.2. Παρά την ύπαρξη ποιοτικών και ποσοτικών διαφορών των χλωρίδων των βαρειών περιοδοντικών βλαβών από τις μέτριες περιοδοντικές βλάβες και τις διαφορές των βακτηριακών προτύπων, οι χλωρίδες είναι ανάλογες και στις δύο κατηγορίες περιοδοντικών βλαβών και είναι δυνατόν να προσδιορίζουν την πιθανή κλινική και χρονική εξέλιξη της περιοδοντικής βλάβης. 3. Οι μικρές περιοδοντικές βλάβες χαρακτηρίζονται από σταθερή απομόνωση των ειδών Α. viscosus, Α. naeslundii, Α. propionica, C. gingivalis, Η. segnis, L. buccalis και V. parvula καθώς επίσης και από τη μείωση των παθογόνων μικροοργανισμών. Τα βακτηριακά αυτά πρότυπα δα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι εκφράζουν την κλινική σταθερότητα των περιοδοντικών βλαβών ή ακόμη και την καλή περιοδοντική κατάσταση. 4. Στις ενεργές περιοδοντικές βλάβες χαρακτηριστικός είναι ο συγκριτικά μεγαλύτερος αριθμός και συχνότητα απομόνωσης των β. gingivalis, F. nucleatum, Fusiform bacteroides, C. sputorum και W. recta (p< 0.001) σε σχέση με τις ανενεργές περιοδοντικές βλάβες, ο οποίος πιθανότατα αντικατοπτρίζει την συμβολή των βακτηριακών αυτών ειδών στην εξέλιξη της νόσου.5. Η αξιόλογη παρουσία και η συχνότητα απομόνωσης των Α. naeslundii,Α. viscosus, Η. segnis, L. buccalis και V. parvula (ρ <0.001) στις ανενεργές περιοδοντικές βλάβες των ασθενών είναι ενδεικτική πιθανής ευνοϊκήςεξέλιξης της νόσου.6. Από το σύνολο των ευρημάτων προκύπτουν σαφείς ενδείξεις τουαξιόλογου ρόλου ορισμένων βακτηριακών προτύπων {Β. gingivalis, F.nucleatum, Fusiform bacteroides, W. recta, S. sputigena, C. sputorum) μετη βαρύτητα και την εξέλιξη της περιοδοντικής βλάβης.7. Το γεγονός ότι η πλειονότητα των ενεργών περιοδοντικών βλαβώνεμφανίστηκε στο μικρό χρονικό διάστημα της μιας εβδομάδας, ενισχύειτην άπομη ότι το νόσημα είναι ταχέως εξελισσόμενο με την εννοιολογικήσημασία του όρου.