Συμβολή εις την αξιολόγησιν του ηλεκτρονυσταγμογραφήματος επί διατρήσεως του τυμπανικού υμένος

Abstract

The aim of the thesis is to study the electronystagmographic response parameters following cold and warm air caloric stimulation in patients with perforated ear drum due to unilateral chronic otitis media of tubotympanic type, but been otherwise normal subjects with intact the vestibular system. A comparison also is made between the above mentioned parameters and the parameters of the air caloric electronystagmographic response following stimulation of the normal ear of those patients as well as the parameters of the air caloric induced nystagmus in normal subjects with intact tympanic membrane and normal vestibular system, Twenty normal subjects and 63 patients have been examined. Forty six patients of the otitis media group had large perforation and 17 patients small one, From the 46 patients with large perforation, 37 had moist ear due to mucus lining the middle ear cavity and 9 dry ears. All patients had absence of discharge for at least six months. Electronystagmographic recordings following the air caloric stimulation of both patients and normal subjects were carried out with the Life Tech instruments electronystagmograph 3002 model . The following conclusions were reached after the study of all electronystagmographic response parameters and the comparative evaluation between the perforated ear drum parameters and the parameters of the normal ear of the patients as well as the parameters of the normal subjects with the intact tympanic membrane; 1. The method of choice for the functional investigation of the vestibular labyrinth in case of permanent perforation of the tympanic membrane is the cold and warm air caloric tes ing. However the induced nystagmic response presents the para meters normally differencia ted compared to those parameters of the nystagmic response of normal subjects or of the ear withe intact tympanic membrane of the patients. 2. The differentiation of the nystagmic response following the cold air stimulation is quantitative and not qualitative whatever the ear is moist or dry. That means that the latency of the nystagmus is shorter, but duration, frequency and slow component velocity of the nystagmus have increased values, while the fixation index value remains unchanged. Those values concern both the nystagmic response with and without fixation. Direction of the nustagmus is of opposite direction to the stimulated ear as this happens with the normal ear of the patients or the normal subjects. 3. The differentiation of the nystagmic response following the warm air stimulation is both qualitative depending on the moist or dry ear and quantitative whatever the ear is moist or dry. That means that if the ear is moistthe direction of the nystagmus is opposite to the stimulated ear, in contrast with the normal subjects with the intact tympanic membrane or the normal ear of the patients, while if the ear is dry direction of the nystagmus is towards the stimulated ear as it happens in normal subjects with intact tympanic membrane or the normal ear of the patients. The quantitative differentiation of the parameters of the nystagmic response is similar to that of the cold air stimulation. 4. The inverted nystagmus following warm stimulation is due to cooling of the labyrinth as a result of the evaporative cooling of the mucus lining the middle earcavity. This has been proved from the direction of the nystagmus which was towards the stimulated ear with the warm air stimulation after careful suction of the mucus and the drying of the mucosa of the middle ear cavity as well as in cases where the middle ear cavity was dry due to skin covering or healing of the mucosa. 5. Any explanation of the invertion of the nystagmus due to a possible temporary paralytic action of the warm air on the labyrinth is excluded because, when the patients laid prone from the supine position, direction of the nystagmus was towards the stimulated ear. The change of the direction of the nystagmus proves that fanctioning of the labyrinth is good as well as that the nystagmus is a result of the labyrinth cooling although the air stimulation was warm. 6. Patients with a small perforation produce nystagmic response for both cold and warm air stimulation in the same direction as the normal subjects with the intact tympanic membrane or the normal ear of the patients. That happens because either the cold or warm air does not penetrate the middle ear or the quantity of the penetrated air into the middle, ear is insufficient because of the small size of the perforation. However, very seldom, if the small perforation is localised on the posterior-superior part of the tympanic membrane it is possible that the nystagmic response is similar to that of a large perforation because of its position near the horizontal semicircular canal of the labyrinth in condition the sufficient entrance of the cold or warm air is facilitated. 7. The qualitative and quantitative parameters of the electronystagmographic response, following air caloric stimulation on the normal ear of the patients showed no difference from those found in both ears of the normal subjects and the values of the corresponding quantitative parameters were found within the same normal limits. 8. The right assessment and evaluation of the nystagmic response in case of perforated ear drum following cold and warm air stimulation is very important for avoiding diagnostic error, because inverted caloric nystagmus compared to the normally expected in normal subjects with intact tympanic membrane is interpreted as a definitive diagnostic evidence of central nervous system disease involving the vestibular pathways.

Σκοπός της διατριβής είναι ή μελέτη των παραμέτρων της προκλητής ήλεκτρονυσταγμογραφίκής απαντήσεως διά της λαβυρινθικής δοκιμασίας του εναλλασσομένου ψυχρού καί θερμού αέρος έπί χρονίας διατρήσεως του τυμπανικού ύμένος εις πάσχοντας έκ μονοπλεύρου χρονίας καλοήθους μέσης ώτίτιδος καί φυσιολογικών κατά τά άλλα ατόμων μέ αθικτον τό αίθουσαίον σύστημα. Έπί πλέον γίνεται συγκριτική μελέτη τούτων μετά τών αντιστοίχων παραμέτρων της ήλεκτρονυσταγμογραφικής απαντήσεως, της προκαλούμενης διά της εφαρμογής της αυτής δοκιμασίας εις τό έ'τερον υγιές ους τών πασχόντων καθώς καί εις ομάδα απολύτως φυσιολογικών ατόμων μέ αθικτον τό αίθουσαίον σύστημα καί ακεραίους τους τυμπανικούς υμένας, Ή ομάς τών μαρτύρων αποτελείται άπό 20 φυσιολογικά άτομα ένώ ή ομάς τών πασχόντων άπό 63 άτομα. Τής τελευταίας αυτής ομάδος τών πασχόντων οι 46 πάσχουν άπό μεγάληνδιάτρησιν του τυμπανικού ύμένος ένώ οι 17 άπό μικράν διάτρησιν αύτοΰ. Έκ τών 46 πασχόντων μέ μεγάλην διάτρησιν, οι 37 παρουσιάζουν ύγρόν μέσον ους έκ τής φυσιολογικής βλέννης αύτοΰ, οι δέ 9 ξηρόν μέσον ους. "Απαντες οι πάσχοντες ευρίσκονται χωρίς παρόξυνσιν τής χρονίας ώτίτιδος από χρονικού διαστήματος μεγαλυτέρου του εξαμήνου. Ό λειτουργικός έλεγχος τών αϊθουσαίων λαβυρίνθων διά τής δοκιμασίας του εναλλασσομένου ψυχρού καί θερμού αέρος εις αμφότερα τά ωτα τόσον των πασχόντων δσον καί τών φυσιολογικών ατόμων τής ομάδος τών μαρτύρων, έγινε διά τής καταγραφής τής νυσταγμικής απαντήσεως διά του ήλεκτρονυσταγμογράφου τής Life Tech Instruments, μοντέλο 3002. Έκ τής μελέτης τών παραμέτρων έκαστης ήλεκτρονυσταγμογραφικής απαντήσεως καί έκ τής συγκριτικής αξιολογήσεως τούτων μεταξύ του ώτός μέ διάτρησιν του τυμπανικού ύμένος καί του ύytους ώτός του αυτού ατόμου άφ'ένός και μεταξύ του πάσχοντος ώτός και των ώτων των φυσιολογικών ατόμων της ομάδος των μαρτύρων προέκυψαν τά ακόλουθα συμπεράσματα : 1. 'Επί μονίμου διατρήσεως του τυμπανικού ύμένος, ως έπί καλοήθους χρονιάς μέσης ώτίτιδος, ή μέθοδος εκλογής διά τόν λειτουργικόν έλεγχον των αίθουσαίων λαβυρίνθων είναι ή δοκιμασία του εναλλασσομένου ψυχρού και θερμού αέρος. "Ομως ή διά ταύτης προκαλούμενη νυσταγμική άπάντησις παρουσιάζει κανονικώς διαφοροποιημένος τάς παραμέτρους της έν σχέσει προς τήν διά της αυτής δοκιμασίας πρόκαλουμένην νυσταγμικήν άπάντησιν έπί φυσιολογικών ατόμων μέ άκέραιον τόν τυμπανικόν υμένα ή έπί του υγιούς ώτός τώνπασχόντων. 2. Ή διαφοροποίησις τής νυσταγμικής απαντήσεως τής προκαλούμενης διά τής δοκιμασίας του ψυχρού αέρος είναι μόνον ποσοτική καί όχι ποιοτική, καθώς και άσχετος τής υγρός ή ξηράς καταστάσεως του ώτός. Συνίσταται δέ αϋτη εις έλάττωσιν τής τιμής του λανθάνοντος χρόνου του νυσταγμού καί αντιθέτως εις αϋξησιν τής τιμής τής διαρκείας του νυσταγμού, τής συχνότητος του νυσταγμού καί τής ταχύτητος τής βραδείας φάσεως του νυσταγμού, ένώ ή τιμή τοΰ δείκτου οπτικής προσηλώσεως παραμένει αμετάβλητος. Τούτο άφορα τήν μετά οπτικής προσηλώσεως νυσταγμικήν άπάντησιν δσον καί τήν άνευ οπτικής προσηλώσεως τοιαύτην. Ή διεύθυνσις τοΰ νυσταγμού είναι άντίπλευρος ώς έπί εφαρμογής τής δοκιμασίας εις τό υγιές οΰς του πάσχοντος ή καί εις τά φυσιολογικά άτομα. 3. Ή διαφοροποίησις τής νυσταγμικής απαντήσεως τής προκαλούμενης διά τής δοκιμασίας τοΰ θερμού αέρος, είναι ποιοτική σχετιζόμενη μέ τήν ύγράν ή ξηράν κατάστασιν τοϋ ωτός καί ποσοτική ασχέτως τής ύγράς ή ξηράς καταστάσεως τοΰ ώτός. Συνίσταται δέ αϋτη έπί μέν υγρού ώτός εις τήν άντίπλευρον διεύθυνσιν too νυσταγμού, αντιθέτως προς τά φυσιολογικά άτομα μέ ακέραιον τυμπανικόν υμένα ή προς τό υγιές οΰς τών πασχόντων, έπί δέ ξηρού ώτός εις τήν όμόπλευρον διεύθυνσιν του νυστανμοϋ, ώς εις τά φυσιολογικά άτομα μέ ακέραιον τυμπανικόν υμένα ή καί τό υγιές ους των πασχόντων. 'Η ποσοτική διαφοροποίησις τών παραμέτρων τής νυσταγμικης απαντήσεως είναι ώς και κατά τήν δοκιμασίαν του ψυχρού αέρος. 4. Ή άντίπλευρος διεύθυνσις τοΟ νυσταγμού κατά τήν διά θερμού αέρος δοκιμασίαν οφείλεται εις τήν ύπ'αύτοΰ έξάτμισιν της βλέννης του μέσου ώτός καί τήν έξ αυτής ασκησιν ψυχρού ερεθίσματος εις τόν λα3ύρινθον. Τούτο αποδεικνύεται έκ της όμοπλεύρου διευθύνσεως τού νυσταγμού, κατά τήν έφαρμογήν της αυτής διά θερμού αέρος δοκιμασίας μετά από σχολαστικήν άναρρόφησιν τής 3λέννης καί άποσπόγγισιν του βλεννογόνου του μέσου ώτός καθώς καί έπί εφαρμογής τής δοκιμασίας εις περιπτώσεις ξηρού μέσου ώτός λόγω έπιδερματώσεως αυτού ή ούλοποιήσεως τού βλεννογόνου του. 5. 'Η άπόδοσις τής άντιπλεύρου διευθύνσεως τού. νυσταγμού εις ένδεχομένην παροδικήν παραλυτικήν έπίδρασιν του θερμού αέρος έπί τού λαβυρίνθου αποκλείεται καθ'οσον κατά τήν αμέσως έν συνεχεία άλλαγήν τής θέσεως του εξεταζομένου από ύπτιας εις πρηνή, ή διεύθυνσις τού νυσταγμού καθίσταται δμόπλευρος. Ή αντιστροφή τού νυσταγμού μέ τήν άλλαγήν τής θέσεως τού εξεταζομένου αποδεικνύει, πέραν τής λειτουργικότητος του λαβυρίνθου καί τήν τελικήν ασκησιν ψυχρού ερεθίσματος εις τόν λαβύρινθον διά τής δοκιμασίας του θερμού αέρος. 6. Εις περιπτώσεις μικρός διατρήσεως τού τυμπανικούύμένος, ή δι'άμφοτέρων τών δοκιμασιών διά ψυχρού fl θερμού αέρος προκαλούμενη νυσταγμική απάντησις εϋναι ώς καί έπί τών φυσιολογικών ατόμων μέ ακέραιον τυμπανικόν ομένα ή και tó υγιές ους των πασχόντων. Τούτο αποδίδεται είτε εις τήν μή εϊσοδον είτε εις την ανεπαρκή είσοδον τοΰ ψυχρού ή θερμού αέρος διά της μικρός διατρήσεως τοΰ τυμπανικού ύμένος. Παρά ταύτα, σπανιότατα, έπί μικρός διατρήσεως της οπίσθιας - άνω μοίρας του τυμπανικού ύμένος είναι δυνατή ή πρόκληση νυσταγμικής απαντήσεως ως έπί μεγάλης διατρήσεως, λόνω της γειτνιάσεως της μέ τόν όριζόντιον ήμικύκλιον σωλήνα του λαβυρίνθου έφ'δσον κατά τήν έφαρμογήν της δοκιμασίας εύοδοΰται ή επαρκής είσοδος εις τό μέσον ους τοΰ ψυχρού ή θερμού αέρος. 7. Αϊ παράμετροι της ήλεκτρονυσταγμογραφικής απαντήσεως, ποιοτικοί και ποσοτικοί, έκ της εφαρμογής τής δοκιμασίας εις τό υγιές ους τών πασχόντων έν σχέσει προς τάς αντιστοίχους έκ τής εφαρμογής της εις αμφότερα τά ωτα τών φυσιολογικών ατόμων τής ομάδος των μαρτύρων δέν έδειξαν διαφοράςκαι αϊ τιμαί τών αντιστοίχων ποσοτικών παραμέτρων ευρέθησαν εντός τών αυτών φυσιολογικών πλαισίων. 8. Ή ορθή έκτίμησις και άξιολόγησις τής νυσταγμικής απαντήσεως έπί διατρήσεως τοΰ τυμπανικού ύμένος κατά τήν λαβυρινθικήν δοκιμασίαν τοΰ εναλλασσομένου ψυχρού και θερμού αέρος έχει σπουδαιοτάτην σημασίαν διά τήν αποφυγήν διαγνωστικής πλάνης όταν μάλιστα ή δι'αύτής πρόκλησις νυσταγμού αντιθέτου διευθύνσεως έν σχέσει προς τήν φυσιολογικώς άναμενομένπν εις άτομα μέ άκέραιον τόν τυμπανικόν υμένα αποτελεί καθοριστικόν διαγνωστικόν στοιχεϊον τής αίθουσαίας Βλάβης και συγκεκριμένως κεντρικής αιτιολογίας.